Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι μια ξεχωριστή φωνή ανάμεσα στους ποιητές μας.
Όταν ήταν 16 χρόνων, τον Αύγουστο του 1941, ο Μανόλης Αναγνωστάκης έστειλε τέσσερα ποιήματά του στον συγγραφέα Γρηγόριο Ξενόπουλο, αρχισυντάκτη του «θρυλικού» παιδικού περιοδικού «Η Διάπλασις των Παίδων». Ο Ξενόπουλος απάντησε στον νέο ποιητή ως εξής:
«Ωρισμένως είστε ποιητής»*
«Αγαπητέ μου κ. Αναγνωστάκη […]
Ωρισμένως είστε ποιητής. Έχετε ευγλωττία, ρητορική και συγχρόνως λυρισμό. Ποτέ σχεδόν η ποιητική φράση δεν σας λείπει. Και η γλώσσα σας είναι πολύ καλή, αν και παρουσιάζει μερικές ανωμαλίες. Ένα σας λείπει ακόμη: η συμμετρία. Τα ποιήματά σας δεν έχουν αυστηρό σχέδιο, σουλούπι. Μπορούσε να ήταν συντομότερα ή εκτενέστερα, να αρχίζουν ή να τελειώνουν αλλιώτικα […], να λένε κι άλλα ή να αποσιωπούν μερικά. Δεν αποτελούν οργανικό σύνολο. Όταν από έναν οργανισμό κόψεις κάτι τι, ο οργανισμός αυτός αρρωσταίνει ή πεθαίνει. Από τα ποιήματά σας μπορεί κανείς να παραλείψει πολλούς στίχους και να μην παθαίνουν τίποτε. […]
Μην πάψετε να καταγίνεσθε. Έχω την ιδέα πως με τον καιρό, με την πείρα, με τη γύμναση, θα γράψετε ωραιότατα πράγματα […]
Σας σφίγγω εγκάρδια το χέρι. Δικός σας».
* Ωρισμένως: χωρίς αμφιβολία