Δικά μου οι στίχοι,
απ’ το αίμα μου, παιδιά./
Μιλούνε, μα τα λόγια
σαν κομμάτια/ τα δίνω
απ’ την ίδια μου καρδιά,/
σα δάκρυα τους τα δίνω
από τα μάτια.*
Ο Κώστας Καρυωτάκης επηρέασε πολλούς από τους κατοπινούς ποιητές μας, όπως ο Σεφέρης, ο Ρίτσος και ο Βρεττάκος. Και ας έφυγε νέος, μόλις 32 χρόνων, όταν αποφάσισε να θέσει τέλος στη ζωή του με την αυτοκτονία του.
Γεννήθηκε το 1896 και έφηβος είχε ήδη δημοσιεύσει ποιήματά του σε περιοδικά.
Όταν μεγάλωσε περισσότερο, σπούδασε Νομικά, αλλά τελικά έγινε δημόσιος υπάλληλος. Και ποιητής, και πεζογράφος.
Δεν του άρεσαν οι μεγαλοστομίες και ο στόμφος, τόλμησε και έγραψε, πρώτος αυτός από τους ποιητές μας, για τα «ασήμαντα» και μάταια της ζωής. Όμως πολλοί στην εποχή του και αργότερα τον κατηγόρησαν γι’ αυτό.
Σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγάλους Έλληνες ποιητές μας, μεταφρασμένος σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Μια «φωνή» που συνεχίζει να πάλλεται και να μας συγκινεί.
* «Οι στίχοι μου», από τη συλλογή «Νηπενθή», 1921
