Περνάω από τη μία σελίδα των «Ερευνητών» στην άλλη και νομίζω πως θα τις γεμίσω με τα άσπρα χάρτινα τριγωνάκια μου που μοιάζουν με πούπουλα. Πάω αριστερά. Πάω και δεξιά. Φοβάμαι πως δε χωράω πουθενά. Η μάσκα μου, χάρτινη κι αυτή, δε μ’ αφήνει να έχω… πλήρη θέα των θεμάτων: «φύση», «ιστορία», «μένω μέσα»… Βγαίνω πιο έξω και βρίσκω «πράσινες σελίδες» -κόκκινες πουθενά, που θα ταίριαζαν με το κοστούμι μου- και, επιτέλους, στην τελευταία σελίδα που επισκέπτομαι βρίσκω τη θέση μου! Είμαι στο δισέλιδο της «τέχνης» και, ναι, είμαι στο φυσικό μου περιβάλλον!
Η Catουρά κάνει αφιέρωμα στον εμπνευστή μου, τον άνθρωπο που είχε την ιδέα να φορέσω αυτό το κοστούμι το 1971, ενώ έπαιρνα μέρος στο λεγόμενο «Πολύτεχνο». Ήταν ένα είδος παράστασης που είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος, όπου προβάλλονταν δικά του φιλμ και δική του μουσική, με την οποία οι χορευτές χόρευαν έναν πρωτόγονο χορό. Είμαι στο αφιέρωμα του Κοσμά Ξενάκη, με αφορμή τη σπουδαία αναδρομική του έκθεση που φιλοξένησε πρόσφατα το Μουσείο Μπενάκη
της οδού Πειραιώς, με 300 έργα του.
Χασάπηδες, κοπέλες, άντρες, μοσχοφόροι, κυβισμός, αφηρημένες συνθέσεις, γεωμετρικές γλυπτικές κατασκευές, φωτογραφίες με ανάγλυφες συνθέσεις που έφτιαξε σε κτίρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Φως, σκιά, ελληνικότητα, θέατρο σκιών, κινηματογράφος, ήχος, μουσική, χορός και πάνω από όλα ΧΡΩΜΑ! Πάνω απ’ όλα αγάπη για τη ζωή, τη φύση, το φως, τα όνειρα!
Ο Κοσμάς Ξενάκης είναι ένας καλλιτέχνης πρωτοπόρος, ένας ανθρώπου που κατάλαβε πως πολλές μορφές τέχνης μπορούν να συνδυαστούν σε ένα έργο, που προσπάθησε να ενοποιήσει τις τέχνες και να προσεγγίσει το «ολικό έργο τέχνης». Ένας «πολύτεχνος»!
*Ο Κοσμάς Ξενάκης (1925-1984) σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών. Αδέλφια του είναι οι διεθνώς γνωστοί Ιάσων και Ιάννης Ξενάκης.
