Tα βιβλία που αγαπήσαμε: Γύρος του κόσμου σε 80 μέρες
Iουλίου Βερν
<!--Αναβάζετε την εικόνα στο σύστημα, την ανοίγετε σε νέο παράθυρο και αντιγράφετε το url από κάτω στο -->
.keypage{ background-image: url("https://www.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2016/02/18/pattern.jpg"); } /*Χρώμα φόντου*/
.keypage header{margin-right: 50%;} /*Ανάλογα με το πλάτος της φωτογραφίας*/
.keypage .img-wrapper{width: 60%;} /*Αριστερά/δεξιά η φωτο*/
#title{color:black;} /*τίτλος*/
#title:after{color: #fff;} /*Γραμμή Τίτλου*/
#subtitle{color:black;} /*υπότιτλος*/
Ο «Γύρος του κόσμου σε 80 μέρες» γράφτηκε μέσα σε 17 μήνες και δημοσιεύτηκε
από τον Νοέμβριο του 1872 σε επιφυλλίδες στην εφημερίδα «Χρόνος» του Παρισιού,
πριν εκδοθεί σε βιβλίο. Μόλις άρχισε η δημοσίευσή του, η κυκλοφορία της
εφημερίδας ανέβηκε κατακόρυφα. Αλλά και ο τόμος που εκδόθηκε στα 1873
σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων. Ο άθλος του Φιλέα Φογκ, κεντρικού ήρωα του «Γύρου»,
έγινε διαφημιστικός στόχος για πολλές εφημερίδες αρκετά χρόνια αργότερα. Ο
«Ήλιος» της Νέας Υόρκης έστειλε το 1889 στα ίχνη του Φιλέα Φογκ μια
συνεργάτιδά του, η οποία πραγματοποίησε τον «Γύρο» σε 76 μέρες και αργότερα τον
ξανάκανε σε 66 μέρες μονάχα. Το 1900 δύο Γάλλοι δημοσιογράφοι στοιχημάτισαν,
όπως ο Φογκ και οι θαμώνες της Αναμορφωτικής Λέσχης. Νικητής αναδείχτηκε ο
Στιγκλέρ του «Ματέν», με 63 μέρες και 13 ώρες!
Iουλίου Bερν
Έχοντας στο ενεργητικό του 65 μυθιστορήματα και 18 νουβέλες, ο Ιούλιος Βερν
(Νάντη 1828 - Αμιένη 1905) είναι ένας από τους πολυγραφότερους και
πολυμεταφρασμένους συγγραφείς ανά τον κόσμο. Το αφηγηματικό του ταλέντο και η
ικανότητά του να δημιουργεί έναν ονειρικό κόσμο και να χτίζει τις ιστορίες του με
συναρπαστική πλοκή και εναλλαγές ερμηνεύουν την εξαιρετική δημοφιλία του. Αυτό
που κάνει τα έργα του ελκτικά είναι επίσης ο συνδυασμός της επιστημονικής
φαντασίας, κυρίως σε ό,τι αφορά τις τεχνολογικές επιστήμες και τις πρακτικές
εφευρέσεις, με το ιστορικό και περιπετειώδες μυθιστόρημα, αλλά και του
ψυχαγωγικού στοιχείου με τα μηνύματα ελευθερίας και την αστείρευτη εξερευνητική
διάθεση. Τα στοιχεία αυτά ερμηνεύουν τον θαυμασμό του αναγνωστικού κοινού
αλλά και την επίδραση του πνεύματος του Βερν σε κορυφαίους επιστήμονες (όπως ο
Αϊνστάιν), μηχανικούς, αεροναυπηγούς και εξερευνητές....
Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΒΕΡΝ
Στον Ιούλιο Βερν χρωστάω την αγάπη για το διάβασμα, κυρίως όμως την αγάπη μου
για το μυθιστόρημα. Ένας κόσμος σε αναβρασμό, γεμάτος χαρακτήρες ιδιόμορφους,
με ονόματα εξωτικά για το μικρό Eλληνόπουλο που ήμουν τότε, τόπους επίσης
εξωτικούς, η ζωή σαν περιπέτεια. Εκεί μέσα ποτέ δεν έπληξα. Θυμάμαι ακόμη τους
παλιούς κόκκινους τόμους με τα χαρτόδετα εξώφυλλα και τις γκραβούρες. Ούτε
θυμάμαι όμως πόσες φορές διάβασα και ξαναδιάβασα τον «Γύρο του κόσμου». Δεν
χρειάζεται καν να πεις ολόκληρο τον τίτλο του. Όλοι καταλαβαίνουν τι εννοείς. Τον
διάβασα ελληνικά. Τον διάβασα και γαλλικά. Τον είδα στον κινηματογράφο. Ο Βερν
δεν είναι απλώς ένας υπέροχος παραμυθάς, ένα μυαλό με αχαλίνωτη φαντασία. Είναι
ένα μεγάλο κεφάλαιο της μυθολογίας του κόσμου μας.
Είτε να μας στείλουν στη Σελήνη, είτε να μας κατεβάσουν στο Κέντρο της Γης, είτε να μας επιτρέψουν να ζούμε Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα. Ο κόσμος τότε ήταν μεγάλος, και η απεραντοσύνη του φτιαγμένη από την ποικιλία της ζωής, που γεννάει εκπλήξεις και περιπέτειες. Ο εικοστός αιώνας δεν έχει ακόμη αναιρέσει με τη φρίκη των δύο μεγάλων πολέμων την αθωότητα του τεχνικού πολιτισμού.
« Όπου ο Φιλέας Φογκ…». Έτσι άρχιζαν οι τίτλοι των κεφαλαίων. Είναι
εντυπωσιακό πώς ακόμη και σήμερα, με την πείρα του αναγνώστη, όλοι αυτοί οι
χαρακτήρες, ενώ έχουν απλά περιγράμματα και σχεδόν προβλέψιμη συμπεριφορά,
ενώ με δύο λόγια είναι απλοί, δεν είναι αφελείς. Έχουν και εθνικά χαρακτηριστικά. Ο
Άγγλος Φογκ συμπεριφέρεται αλλιώς, ο Γάλλος Πολυτεχνάς - ωραία μετάφραση του
Πασπαρτού- αλλιώς. Επιπλέον, ο Βερν γράφει σε μια εποχή που υπάρχουν έθιμα
διαφορετικά ακόμη και στην Ευρώπη, διαφορετικές συμπεριφορές, η μαγειρική δεν
έχει διεθνοποιηθή, ούτε το ντύσιμο. Κατά κάποιον τρόπο όμως προβλέπει τη δική μας
εποχή.
<!--
-->
<!--
-->
<!--
Η Αθηναϊκή Ηγεμονία
-->
<!--
-->
Μια πρώτη εκδοχή επιστημονικής φαντασίας; Ε ναι, για την εποχή του
σιδηροδρόμου, πριν την εποχή των αεροπλάνων, ο γύρος του κόσμου, όχι μόνον σε
ογδόντα ημέρες, αλλά και σε μερικούς μήνες, μοιάζει απίστευτος. Κι όμως ο Βερν
τον κάνει πιστευτό. Κάτι καλύτερο από επιστημονική φαντασία. Διότι ειδικά στον
«Γύρο του κόσμου» δεν παρεμβαίνουν «από μηχανής θεοί». Όλα γίνονται στα μέτρα
του ανθρώπου, και όλα μοιάζουν απολύτως ρεαλιστικά. Και είναι εντυπωσιακό, πώς
η μεγάλη τέχνη, χρησιμοποιεί το ρεαλισμό για να κάνει το απίστευτο πιστευτό.
Ας μην ξεχνάμε πόσο οι επιστημονικές ανακαλύψεις έχουν επηρεάσει τη φαντασία
του 19ου αιώνα. Λες και το ανθρώπινο μυαλό έχει αποφασίσει πως είναι κυρίαρχο του
κόσμου του και του εαυτού του. Και μπορεί να στοιχηματίζει με τις δυνατότητες της
ζωής, όπως ο Φιλέας Φογκ στοιχηματίζει με τα μέλη της Λέσχης του. Η επιστήμη,
αλλά και η τεχνολογία της εποχής μπορούν να πραγματοποιήσουν και τα πιο τρελά
μας όνειρα.
Είτε να μας στείλουν στη Σελήνη, είτε να μας κατεβάσουν στο Κέντρο
της Γης, είτε να μας επιτρέψουν να ζούμε Είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα. Ο
κόσμος τότε ήταν μεγάλος, και η απεραντοσύνη του φτιαγμένη από την ποικιλία της
ζωής, που γεννάει εκπλήξεις και περιπέτειες. Ο εικοστός αιώνας δεν έχει ακόμη
αναιρέσει με τη φρίκη των δύο μεγάλων πολέμων την αθωότητα του τεχνικού
πολιτισμού.
Μπορεί η επιστήμη και η τεχνολογία του καιρού εκείνου να είναι σήμερα
παρωχημένες, σχεδόν αστείες. Εκείνο όμως που δεν ξεπερνιέται είναι η δύναμη της
φαντασίας. Η δυνατότητα του ανθρώπου να τον πλάσει με τις λέξεις του μυαλού του
και τις ιστορίες που κατασκευάζει, την αφήγηση, αυτήν την παντοδύναμη ανθρώπινη
επινόηση. Κι απ’ αυτήν την άποψη ο Ιούλιος Βερν παραμένει μοντέρνος, ένας δικός
μας άνθρωπος. Και στην εποχή των τζετ «Ο Γύρος του Κόσμου σε ογδόντα ημέρες»
παρασύρει τα όνειρά σου, ακόμη κι αν την διαβάσεις ενώ πετάς με μπόιγκ πάνω από
τον ωκεανό.
Καλή ανάγνωση λοιπόν.
Ο ΡΕΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΑΦΗΓEIΤΑΙ «Γύρος του κόσμου σε 80 μέρες» <!-- Ακούστε και κατεβάστε ή κατεβάστε σε κεφάλαια -->
<!--
Αγάπησα τη μικρή ηρωίδα...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
Διάβαζα τη “Χάιντι” σε μια διασκευή για εικονογραφημένα βιβλία, που μου είχαν χαρίσει όταν ήμουν μικρή. Το βιβλίο αυτό το είχα -και το έχω ακόμα- στο εξοχικό μας, στον Κιθαιρώνα. Ποτέ δεν το έφερα στην Αθήνα, σαν ήταν εκεί ο φυσικός του τόπος. Να ανασαινει βουνό και πεύκο, να ακούει τα πουλιά και να εχει κρυφό διάλογο με τις κατσίκες και τα πρόβατα που περνούσαν κάθε απόγευμα έξω απ’το κτήμα
<!--
Τα παιδικά μου σαββατοκύριακα ήταν μια επιστροφή στη φύση και η “Χάιντι” ένα βιβλίο στο οποίο επέστρεφα...
Υπήρχαν πολλά που με συνέδεαν με τη μικρή ελβετίδα ή έτσι άρεσε στην παιδική φαντασία μου να νομίζει. Βρισκόμουν στα βουνά, με τον παππού και τη γιαγιά μου, ελεύθερη στο βουνό, μακρυά από την άχαρη βοή της πόλης. Τα παιδικά μου σαββατοκύριακα ήταν μια επιστροφή στη φύση και η “Χάιντι” ένα βιβλίο στο οποίο επέστρεφα- μικρότερη μου το διάβαζε η γιαγιά μου η Καίτη και αργότερα το διάβαζα μόνη μου τα μεσημέρια που εκείνη κοιμοταν.
Αγάπησα τη μικρή ηρωίδα και όλα τα πρόσωπα του μυθιστορήματος. Τον λιγομιλητο αλλά γεμάτο καλοσύνη παππού, τον Πέτερ που όλο πεινούσε, τη γιαγιά και την λατρεία της για ψωμάκια, την γλυκιά Κλάρα. Είχα πλάσει ένα πρόσωπο για τον καθένα τους στο μυαλό μου, το οποίο περιείχε και στοιχεία από δικούς μου ανθρώπους.
Στο παιδικό μου σύμπαν τα ελβετικά όρη έμοιαζαν πιο πολύ με τον Κιθαιρώνα και τα δέντρα δεν ήταν μόνο έλατα αλλά και πεύκα και ελιές… Όμως όλα αυτά συνυπήρχαν μέσα στο βιβλίο και δημιουργούσαν ένα εντελώς προσωπικό σύμπαν. Αυτό που με γοητεύει ακόμα και σήμερα στη “Χάιντι” είναι ο τρόπος που μιλάει για την δύναμη που δίνει στον άνθρωπο μια ζωή σε αρμονία με τη φύση. Ένα παιδί που ζει στην πόλη θα το ευχαριστηθεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ένα παιδί που ζει κοντά στη φύση. Όμως πιστεύω πως και στις δύο περιπτώσεις, η εντύπωση για τον αναγνώστη είναι μαγευτική.
');
// call the add method:
es.add();
*/
add : function( callback ) {
var self = this,
oldcurrent = this.current,
$currentItem = this.$items.eq( this.current );
// adds new items to the carousel
this.$items = this.$el.children( 'li' );
this.itemsCount = this.$items.length;
this.current = $currentItem.index();
this._setItemsSize();
this._configure();
this._removeTransition();
oldcurrent < this.current ? this._slideToItem( this.current ) : this._slide( 'next', this.translation );
setTimeout( function() { self._addTransition(); }, 25 );
if ( callback ) {
callback.call();
}
},
// public method: sets a new element as the current. slides to that position
setCurrent : function( idx, callback ) {
this.current = idx;
this._slideTo();
if ( callback ) {
callback.call();
}
},
// public method: slides to the next set of items
next : function() {
self._slide( 'next' );
},
// public method: slides to the previous set of items
previous : function() {
self._slide( 'prev' );
},
// public method: slides to the first item
slideStart : function() {
this._slideTo( 0 );
},
// public method: slides to the last item
slideEnd : function() {
this._slideTo( this.itemsCount - 1 );
},
// public method: destroys the elastislide instance
destroy : function( callback ) {
this._destroy( callback );
}
};
var logError = function( message ) {
if ( window.console ) {
window.console.error( message );
}
};
$.fn.elastislide = function( options ) {
var self = $.data( this, 'elastislide' );
if ( typeof options === 'string' ) {
var args = Array.prototype.slice.call( arguments, 1 );
this.each(function() {
if ( !self ) {
logError( "cannot call methods on elastislide prior to initialization; " +
"attempted to call method '" + options + "'" );
return;
}
if ( !$.isFunction( self[options] ) || options.charAt(0) === "_" ) {
logError( "no such method '" + options + "' for elastislide self" );
return;
}
self[ options ].apply( self, args );
});
}
else {
this.each(function() {
if ( self ) {
self._init();
}
else {
self = $.data( this, 'elastislide', new $.Elastislide( options, this ) );
}
});
}
return self;
};
} )( jQuery, window );
$( '#carousel' ).elastislide();
// Centers vertical captions
centerCaption = function(){
$('.center-caption').each(function() {
var figureHeight=$(this).height();
var captionHeight=$(this).children("figcaption").height();
var newTop = (figureHeight*0.5) - (captionHeight*0.5);
$(this).children("figcaption").css('top',newTop);
});
}
// Sets titles size
setTitlesSize = function(){
$("#title").fitText(0.5, { minFontSize: '20px', maxFontSize: '60px' }); //EDIT: resizes titles
$("#subtitle").fitText(1, { minFontSize: '16px', maxFontSize: '26px' }); //EDIT: resizes titles
if ($(window).width() = 1024) {
var owl = $(".slides").data('owlCarousel');
owl.jumpTo(1) // Go to x slide without slide animation
}
});
$(window).resize(function() {
setTitlesSize();
centerCaption();
if ($(window).width() >= 1024) {
var owl = $(".slides").data('owlCarousel');
owl.jumpTo(1) // Go to x slide without slide animation
}
});
// Lazy load
$(".lazy").lazyload({
effect : "fadeIn",
threshold : 1000
});
// PAGE PRELOADER
$(window).load(function() { // makes sure the whole site is loaded
$('#status').fadeOut(); // will first fade out the loading animation
$('#preloader').delay(350).fadeOut('slow'); // will fade out the white DIV that covers the website.
$('body').delay(350).css({'overflow':'visible'});
})