Κείμενο: Tina Isaac-Goizé / The New York Times Company – Απόδοση: Μαρία Κωβαίου
Δεν είχε περάσει πολύς καιρός αφότου η Rihanna ανακοίνωνε την εγκυμοσύνη της φορώντας ένα vintage ροζ «puffer» του οίκου Chanel, όταν το ίδιο μπουφάν έκανε την εμφάνισή του σε δημοπρασία στο Παρίσι, όπου πωλήθηκε για 2.500 ευρώ ξεπερνώντας την υψηλότερη τιμή εκτίμησής του κατά 66%. Μπορεί να μην προερχόταν από την ντουλάπα της Rihanna, η ιδιοκτήτριά του, όμως, είναι και αυτή σχετικά διάσημη.
Το εν λόγω μπουφάν ήταν ένα από τα εκατοντάδες κομμάτια που ετέθησαν προς πώληση από μία μοναδική συλλέκτρια, γνωστή με το όνομα Catherine B. Απροσδιορίστου ηλικίας, με κατακόκκινη κόμη και πολυτελή αξεσουάρ, η Catherine Benier είναι πρωτοπόρος στο παιχνίδι των μεταπωλήσεων αντικειμένων πολυτελείας. Επί σχεδόν τρεις δεκαετίες αγοράζει και πουλάει την κρεμ ντε λα κρεμ μεταχειρισμένων τσαντών Hermès και Chanel, κοσμημάτων, φουλαριών και άλλων αξεσουάρ στην μπουτίκ της που βρίσκεται στην Αριστερή Όχθη. Ένα παριζιάνικο τοπόσημο επιφάνειας μόλις 9 τ.μ., που κάνει την εμπειρία του shopping πριβέ υπόθεση, αναγκαστικά.
Παρά το μέγεθος κουκλόσπιτου, όμως, το Les 3 Marches de Catherine B (το όνομά του σημαίνει «τα τρία βήματα» λόγω των τριών σκαλοπατιών του) είναι κορυφαίος προορισμός για εύπορους και συχνά διάσημους πελάτες που αναζητούν τσάντες περιορισμένης κυκλοφορίας και σε περιζήτητα στιλ από δέρμα κροκοδείλου porosus, από δέρμα σαύρας ή από το μαλακό και εύκαμπτο «box leather» (δέρμα από μοσχάρι) που χρησιμοποιούσαν οι οίκοι υψηλής ραπτικής τις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Όταν το Les 3 Marches πρωτοάνοιξε το 1994 με μονάχα μερικά φουλάρια και άλλα αξεσουάρ, η Γαλλίδα ηθοποιός Κατρίν Ντενέβ, που ζει εκεί κοντά, και η Γαλλίδα σχεδιάστρια και μοντέλο, Inès de la Fressange, ήταν από τις πρώτες που το επισκέφθηκαν. Η Benier απέκτησε τη φήμη ότι πλήρωνε προκαταβολικά για τα αντικείμενα που μεταπωλούσε, σε αντίθεση με τα κλασικά καταστήματα πωλήσεων επί παρακαταθήκη. Επίσης, συνήθιζε να συναναστρέφεται διασημότητες στο θρυλικό νυχτερινό κέντρο Castel που βρίσκεται κοντά στο μαγαζί της.
Τα υπόλοιπα συνέβησαν χάρη στα καλά λόγια των πελατών της. Το κατάστημα έγινε πηγή για όσους ασχολούνται με τη δημιουργία νέων τάσεων, για συντάκτες μόδας και για στιλίστες που αναζητούσαν το look της εβδομάδας για τις πελάτισσές τους.
Σε τηλεφωνική μας συνέντευξη, ο Αμερικανός σχεδιαστής εσωτερικών χώρων Nate Berkus θυμάται ότι συνάντησε για πρώτη φορά την Benier στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν έκανε την πρακτική του στο Παρίσι για τον σχεδιαστή κοσμημάτων Dominique Aurientis. Αγόρασε από εκείνη μια χειραποσκευή Hermès Plume και η φιλία τους κρατά ακόμα, αν και δεν έχει πλέον την τσάντα στην γκαρνταρόμπα του. «Η Catherine είναι γνήσια», λέει. «Έχει απίστευτες γνώσεις και είναι περσόνα. Είναι σαν να πηγαίνεις στην εκκλησία και τη λειτουργία να την κάνει κάποια θεότρελα ντυμένη ιέρεια του vintage. Η εμπειρία στο μαγαζί της είναι πολυεπίπεδη και φεύγεις πάντα έχοντας ακούσει ένα σωρό ιστορίες και με κάποιον θησαυρό ανά χείρας».
Η ίδια η Benier σημειώνει πως ένας από τους λόγους της επιτυχίας της είναι ότι «δεν πουλάει απλώς πράγματα». Αντίθετα, προσεγγίζει τα κομμάτια με το μάτι ενός συλλέκτη παρουσιάζοντας τον εαυτό της όχι ως έμπορο vintage αντικειμένων αλλά ως αντικέρ της μόδας.
Ακόμα ένας λόγος είναι η συνέπεια: ποτέ δεν έχει γυρίσει την πλάτη της στις πρώτες της δύο αγάπες: τον οίκο Hermès και τον οίκο Chanel (επί Lagerfeld).
«Αν και η μαστοριά είναι σημαντική, για μένα η πολυτέλεια έχει περισσότερο να κάνει με την παράδοση παρά με τον ελιτισμό», εξηγεί, αναφέροντας ως παραδείγματα την οικογένεια πίσω από τον οίκο Hermès και τη γυναίκα στην οποία οφείλει την ύπαρξή του ο οίκος Chanel. «Η πραγματική πολυτέλεια είναι μικρή και σπάνια. Είναι κάτι για το οποίο περιμένεις. Προτιμώ αυτό από τη στιγμιαία ευχαρίστηση».
Μέχρι το 2021, η Benier πουλούσε επίσης Chanel και Hermès ρούχα σε ένα άλλο κατάστημα κοντά στο Les 3 Marches. Στις αρχές του 2022, όμως, αποφάσισε να ρευστοποιήσει το απόθεμα – 600 κομμάτια συμπεριλαμβανομένου του ροζ μπουφάν– μέσω του παρισινού οίκου δημοπρασιών Gros & Delettrez και να εστιάσει στα αξεσουάρ, το αρχικό της πάθος.
Αυτοδίδακτη, λαλίστατη και ισχυρογνώμων, η Benier αναφέρει πως από τότε που θυμάται τον εαυτό της την ενδιέφερε η μόδα, απλώς όχι η «καινούργια» μόδα. Προτιμά πράγματα με ένα παρελθόν. Γέννημα-θρέμμα της γειτονιάς St.-Germain-des-Prés αποδίδει στον πατέρα της –ο οποίος τοποθετούσε μωσαϊκά–, την εκτίμηση που τρέφει για τους αριστοτέχνες τεχνίτες που βάζουν τη ψυχή τους σε ό,τι φτιάχνουν. «Έχω ένα πολύ σαρκικό δέσιμο με τα αντικείμενα», υπογραμμίζει. «Μου μιλούν. Όταν πουλάω μια τσάντα δεν είναι απλώς μια τσάντα. Λέω στον πελάτη μου από πού είναι και τι την κάνει ξεχωριστή. Έτσι χτίζεις μια σύνδεση που δεν υπάρχει στον χώρο τον διαδικτυακών αγορών».
Αν και κάποια από τα κομμάτια της τα έχει αγοράσει λιανική ή σε δημοπρασίες, πλέον η Benier βρίσκει το εμπόρευμά της κυρίως από ιδιώτες που έχουν κάτι να της πουλήσουν. «Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σου λένε “έχω κάτι για εσένα’’», εξηγεί. «Πάντα ελπίζω να με εκπλήξουν ευχάριστα. Κάποιες φορές αξίζει και κάποιες όχι».
«Στη ζωή υπάρχουν πράγματα που μας ανήκουν, αλλά κάποια μέρα χρειάζεται να τα αποχωριστούμε. Το κάρμα αλλάζει και πρέπει να προχωρήσουμε και να αφήσουμε κάτι καλύτερο να πάρει τη θέση τους», ανέφερε η Benier πριν από τη δημοπρασία.
Στις προ-πανδημικές εποχές, κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας, έβλεπες συχνά σεκιουριτάδες να μπλοκάρουν το δρομάκι Rue Guisarde, ενώ κάποιος εύπορος πελάτης άδειαζε τα ράφια του Les 3 Marches με τις τσάντες. Ενίοτε, κάποια πελάτισσα θα περνούσε για να «αναβαθμίσει» την τσάντα της, πουλώντας την παλιά. Κάπως έτσι, είπε η Benier, κατέληξε μια φορά να έχει πουλήσει την ίδια μαύρη τσάντα «Kelly» τρεις φορές.
Πριν από λίγο καιρό, ένας ρεπόρτερ χρειάστηκε να περιμένει έξω από το κατάστημα, ενώ μια πελάτισσα γύρω στα 20 ρωτούσε για ένα σπάνιο τσαντάκι «Kelly» για βραδινές εμφανίσεις που είχε δει στη βιτρίνα: η τιμή πώλησης ήταν στα 14.000 ευρώ.
Το Les 3 Marches είναι χωρίς ίχνος μετάνοιας ένα από τα πιο ακριβά μαγαζιά με vintage αξεσουάρ στο Παρίσι. «Οι τιμές μου φανερώνουν το ποσό αγοράς τους», αναφέρει πολύ ήρεμα η Benier. «Αν κάτι κόστιζε πολλά όταν ήταν καινούργιο, εξακολουθεί να κοστίζει πολλά μεταχειρισμένο».
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποια αξεσουάρ σε προσφορά με τιμές πολύ χαμηλότερες από τις τρέχουσες τιμές λιανικής και χαμηλότερες από εκείνες σε πλατφόρμες μεταπωλήσεων όπως The Real Real, Vestiaire Collective και Hardly Ever Worn It: μια vintage τσάντα «Kelly» κοστίζει 4.800 ευρώ και μια «Birkin» 7.700 ευρώ – ενώ, αν φτιάξεις μια λίστα επιθυμίας με τσάντες από τον οίκο Hermès, οι τιμές λιανικής κυμαίνονται μεταξύ 9.000 και 18.000 ευρώ. Μια «Chanel 2.55», με τη σειρά της, κοστίζει 3.800 ευρώ στο Les 3 Marches (τιμή λιανικής 8.000 ευρώ), αν βέβαια είναι σε προσφορά.
Τα πιο πολύτιμα αντικείμενα
Πάνω από το γραφείο της Benier υπάρχει μια σειρά από αντικείμενα «για την απόλαυση των οφθαλμών και μόνο». Μεταξύ αυτών, ένα ψάθινο καλάθι σχεδιασμένο από τον Lagerfeld που κάποτε ανήκε στην επιδειξιομανή Ιταλίδα συντάκτρια μόδας Anna Piaggi, μια λιλιπούτεια τσάντα «Kelly» από μαύρο δέρμα σαύρας, που είχε αρχικά αγοραστεί επί παραγγελία από μια άγνωστου ονόματος χολιγουντιανή ηθοποιό για την κόρη της, και ένα ζευγάρι γυαλιά με λεπτομέρεια τη σιλουέτα της Coco Chanel.
Σκορπισμένα επίσης στο μαγαζί βλέπει κανείς γούρια που ακολουθούν τις αρχές του φενγκ σούι, ένα πελώριο κρυστάλλινο πρες παπιέ σε σχήμα διαμαντιού, χιονόμπαλες με γκλίτερ που αντιπροσωπεύουν το στοιχείο του νερού και σε περίοπτη θέση ένα χαρτονόμισμα των 500 γαλλικών φράγκων (σημερινής αξίας περίπου 77 ευρώ) που είχε αφήσει στην Benier το μοντέλο Linda Evangelista, η οποία τις πρώτες μέρες λειτουργίας του μαγαζιού είχε κάνει μια στάση για να αγοράσει μία μπαντάνα Chanel. Η Benier θυμάται πως το είχε θεωρήσει ως τον καλύτερο δυνατό οιωνό και ποτέ δεν της πέρασε από το μυαλό να το ξοδέψει.
Στο κατάστημα υπάρχει, βέβαια, και το πιο πολύτιμο αντικείμενο της συλλογής της, η αυθεντική τσάντα «Birkin»: «η πρώτη μοδάτη τσάντα όλων των εποχών». Η Benier την αγόρασε το 2000 για ποσό που αρνήθηκε να αποκαλύψει σε κάποια δημοπρασία (η αρχική της ιδιοκτήτρια, και συνονόματη, Jane Birkin την είχε πουλήσει το 1994 σε μια φιλανθρωπική δημοπρασία για την έρευνα κατά του AIDS). «Η χήνα με τα χρυσά αυγά δεν ήταν τίποτα μπροστά στη χαρά που είχα νιώσει όταν ήξερα πως η τσάντα ήταν δική μου», λέει η Benier.
«Για μένα, η τσάντα δεν είχε εμπορική αξία γιατί δεν σκόπευα ποτέ να την μεταπωλήσω», συνεχίζει. «Ήταν κάτι ξεχωριστό, σαν να είχα ανακαλύψει το πλευρό του Αδάμ. Είναι το πιο όμορφο, πολυπόθητο κομμάτι στην ιστορία της μόδας».
Έκτοτε έχει αρνηθεί προσφορές (ακόμα και από τη Rihanna) να την πουλήσει και την κρατάει κρυμμένη. Τη βγάζει μόνο όταν πρόκειται να εκτεθεί σε συγκεκριμένα μέρη, όπως το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης MoMA στη Νέα Υόρκη ή τα εμπορικά καταστήματα Liberty of London στο Λονδίνο και Galeries Lafayette στο Παρίσι. Πρόσφατα είχε παρουσιαστεί στην έκθεση «Bags: Inside Out» στο μουσείο Victoria and Albert στο Λονδίνο.
Ακόμα είναι άγνωστο πού θα ταξιδέψει στη συνέχεια. Η Benier ονειρεύεται να της βρει μόνιμη θέση στο Maison Gainsbourg, ένα καινούργιο μουσείο που στεγάζεται στην κατοικία του Serge Gainsbourg (σ.σ. πρώην σύζυγο της Jane Birkin), στην οδό Rue de Verneuil στο 7ο διαμέρισμα του Παρισιού.
«Η τσάντα “Birkin’’ γεννήθηκε το 1984, όταν η Jane ζούσε ακόμα στο διάσημο εκείνο σπίτι. Αποτελεί μέρος της οικογενείας», λέει.
Τέλος, στο κατάστημα θα βρει κανείς και μια συλλογή από 2.500 φουλάρια Hermès, που σύμφωνα με την Benier είναι μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Μπορεί να μιλήσει εκτενώς για τα σχέδιά τους και τους σχεδιαστές τους. Το ίδιο και για έναν θησαυρό από κοσμήματα Chanel. «Έκανα το πάθος μου επάγγελμα. Όμως δεν έχουν όλα τα πράγματα σκοπό το κέρδος», καταλήγει. «Υπάρχουν και οι αναμνήσεις που πρέπει να συνεχίσουν να ζουν».
