Ζευγαράκια βολτάρουν ανέμελα στις όχθες του Δούναβη, χαζεύοντας μια παρέα κύκνων που παρασύρεται συντεταγμένα από το ρεύμα του ποταμού. Πιο κάτω δυο-τρεις ψαράδες έχουν ρίξει τα καλάμια τους κι ένα γιοτ ετοιμάζεται να αποβιβάσει μια οικογένεια Τούρκων. Στο παρκάκι πάνω από την περατζάδα μικρά παιδιά παίζουν ελεύθερα, ενώ οι μεγαλύτεροι κάθονται για μια παρτίδα χαρτιά στο καφενείο. Κάπως έτσι κυλά η ζωή στην παραποτάμια συνοικία Ζεμούν, που απέχει μόλις 13 χιλιόμετρα από το κέντρο του Βελιγραδίου αλλά δίνει την αίσθηση μιας ξεχωριστής πόλης.
Με τι ασχολούνται άραγε εδώ οι κάτοικοι; «Με το να περνούν καλά», απαντά η Borka, που πίνει τον καφέ της στη λιακάδα έξω από το κατάστημά της στην παλιά πόλη του Ζεμούν. «Εδώ οι άνθρωποι είναι αλλιώτικοι, δε μοιάζουν με αυτούς που θα συναντήσετε στο Βελιγράδι. Έχουν μεγάλη ψυχή».
Η αλήθεια είναι ότι το Ζεμούν έχει μια τελείως διαφορετική ιστορία από αυτή του Βελιγραδίου, αφού για περίπου δύο αιώνες αποτελούσε μέρος της Μοναρχίας των Αψβούργων, κάτι που είναι προφανές κι από την αρχιτεκτονική του. Αυτή η συνοριακή πόλη μεταξύ της Αυστροουγγρικής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ενώθηκε με τη σερβική πρωτεύουσα μόλις το 1934, ξεχωρίζει επίσης για την πολυπολιτισμική ιστορία της, τους χαλαρούς ρυθμούς και την περηφάνια των κατοίκων της.
Τι να δείτε
Στο κέντρο της συνοικίας που χαρακτηρίζεται από χαμηλά σπιτάκια με κεραμίδια και στενά πλακόστρωτα δρομάκια, ορθόδοξοι, καθολικοί, προτεσταντικοί και εβραϊκοί χώροι λατρείας μοιράζονται την ίδια γειτονιά. Ο πιο παλιός από αυτούς είναι ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου, χτισμένος σε μπαρόκ στιλ τον 18ο αιώνα. Η όμορφη αυτή εκκλησία με το χαρακτηριστικό διώροφο καμπαναριό φιλοξενεί μια μεγάλη συλλογή από αρχαία λατρευτικά αντικείμενα και ένα εντυπωσιακό χρυσοσκάλιστο τέμπλο με εικόνες φιλοτεχνημένες από τον διάσημο Σέρβο ζωγράφο Demetrius Bacevic.
Δυο τετράγωνα από τον Άγιο Νικόλαο, στην οδό Vasilija Vasilijevića, στέκει ακόμα το πανδοχείο-ταβέρνα Beli Medved (Λευκή Αρκούδα) που θεωρείται το παλιότερο κτίριο του Βελιγραδίου με εξαίρεση φυσικά το Φρούριο Kalemegdan. Αυτό το ιστορικό κτίσμα που χρονολογείται τον 17ο αιώνα, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα βαλκανικής αρχιτεκτονικής της παλιάς πόλης του Ζεμούν.
Το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της περιοχής, ωστόσο, είναι ο εμβληματικός πύργος του John Hunyadi, γνωστός και ως Πύργος Gardoš ή Πύργος της Χιλιετίας. Αυτό το κτίσμα ύψους 36 μέτρων που εγκαινιάστηκε το 1896 με αφορμή τον εορτασμό των 1.000 χρόνων της ουγγρικής παρουσίας στην Παννονική πεδιάδα προσφέρει μια μοναδική θέα όλης της περιοχής, του Δούναβη και του νησιού του Μεγάλου Πολέμου (Veliko Ratno). Βρίσκεται μέσα στα απομεινάρια του μεσαιωνικού φρουρίου του Ζεμούν στο λόφο Taurunum, πολύ κοντά στο καθολικό, ορθόδοξο και εβραϊκό νεκροταφείο της περιοχής, ένα ακόμη πολυπολιτισμικό μνημείο με πολύ ενδιαφέροντες τάφους καλλιτεχνών, επιστημόνων, προσφύγων μέχρι και εγκληματιών.
Το πιο ζωντανό μέρος της παλιάς πόλης βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου, γύρω από την κεντρική πλατεία του Ζεμούν Veliki Trg και τις γύρω μικρότερες πλατείες, όπως η Mazarikov που φιλοξενεί την υπαίθρια αγορά της πόλης. Φρούτα, λαχανικά, ψάρια, αλλά και λουλούδια και αντίκες, προσελκύουν το ενδιαφέρον των ντόπιων και των τουριστών που συχνάζουν στα καφέ και τα εστιατόρια της πλατείας και της οδού Gospodska, με τα όμορφα μαγαζάκια, τις μπουτίκ και το μνημείο του Σταυρού Zavetni του 1863.
Πέντε λεπτά από το εμπορικό κέντρο της πόλης, ανοίγεται η τεράστια παραποτάμια προκυμαία Kej Oslobođenja με τα καφέ, τα μπαρ και τα εστιατόριά της, αγαπημένη των κατοίκων του Βελιγραδίου που την τιμούν συχνά για να απολαύσουν ψάρι με θέα τον Δούναβη. Από εδώ ξεκινούν και πολλές κρουαζιέρες στο ποτάμι και τα αξιοθέατα του Βελιγραδίου, συνήθως την ώρα που δύει ο ήλιος. Τους καλοκαιρινούς μήνες διοργανώνονται και συναυλίες και διάφορα φεστιβάλ, όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Παντομίμας (festmono-pan.org.rs). Στήνεται επίσης μια πλωτή γέφυρα μέχρι το απέναντι νησάκι του Μεγάλου Πολέμου που αποτελεί προστατευμένο φυσικό καταφύγιο και προσφέρεται για βόλτες, καγιάκ, ακόμη και βουτιές στην παραλία Lido.
Πού να φάτε
Στην παλιά ψαροταβέρνα Radecki στην αποβάθρα του Ζεμούν (Kej Oslobodjenja BB Zemun) οι ψαράδες κι οι ψαροφαγάδες μοιράζονται ιστορίες για τον Δούναβη και τις ψαριές του και παραγγέλνουν την πικάντικη ψαρόσουπα riblja čorba με την παλιά συνταγή του θείου Paja.
Το σχεδόν κρυμμένο μικροσκοπικό οικογενειακό Κafe Galerija (Čunarska 1) που ξεχωρίζει τόσο για την ατμόσφαιρα, όσο και τις τιμές του, σερβίρει από σέρβικες μπριζόλες με καϊμάκι και ζυμαρικά taske μέχρι πιάτα ιταλικής έμπνευσης με φρεσκοψημένο ψωμί και θέα στον Δούναβη.
Το πιο μοδάτο Restoran Reka (Kej Oslobođenja 73b) πάνω στην παραλιακή συνδυάζει το καλό φαγητό με τον χορό και αποτελεί σημείο συνάντησης τις Παρασκευές και τα Σάββατα. Φημίζεται για τους ψαρομεζέδες και τις μουσικές επιλογές του, αλλά απαιτεί κράτηση αρκετές μέρες πριν.
Το φιλόξενο Ćiribu Ćiriba στην πλατεία Masarikov (Μasarikov trg 6) θυμίζει περασμένες δεκαετίες και σερβίρει σπιτικό φαγητό με παραδοσιακά σέρβικα πιάτα και ψητά σε μεγάλες ποσότητες και καλές τιμές.
