Η Ιταλία δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μια από τις χώρες που συγκεντρώνουν τους περισσότερους επισκέπτες σε όλο τον κόσμο. Η πλειονότητα των τουριστών, ωστόσο, επιλέγει τους πιο γνωστούς προορισμούς όπως είναι η Ρώμη, η Φλωρεντία, η Βενετία ή η Τοσκάνη. Για όσους προτιμούν να βιώσουν την αυθεντικότητα της ιταλικής κουλτούρας, μακριά από τα ραντάρ του μαζικού τουρισμού, υπάρχουν πανέμορφες πόλεις και χωριά ιδανικά για φθινοπωρινές αποδράσεις με εξορμήσεις στη φύση και τις αρετές της Bella Italia: αρχιτεκτονική, τέχνη, γαστρονομία.
Μαρατέα, το πέτρινο χωριό με τις 44 εκκλησιές
Κοντά στο Εθνικό Πάρκο Πολίνο, τη μεγαλύτερη προστατευόμενη περιοχή της Ιταλίας με βουνά που ξεπερνούν τα 2.000 μ., ανάμεσα σε απότομες βραχώδεις ακτές με σπηλιές αλλά και αμμώδεις παραλίες με χρυσή και μαύρη άμμο, βρίσκεται η Μαρατέα, ένα μικρό πέτρινο χωριό της περιφέρειας της Μπαζιλικάτα. Ιδανικός προορισμός για εξορμήσεις στη φύση αλλά και βόλτες στο μεσαιωνικό ιστορικό της κέντρο με τα στενά του σοκάκια και τις πλατείες που συγκεντρώνονται οι ντόπιοι τα βράδια, η Μαρατέα, γνωστή και ως το «μαργαριτάρι του Τυρρηνικού Πελάγους», ξεχωρίζει για τις εκκλησίες της, τα τυριά της και τη φυσική ομορφιά που την περιβάλλει.
Από το άγαλμα του Χριστού του Λυτρωτή (Cristo Redentore) στην κορυφή του όρους Σαν Μπιάτζιο, που θεωρείται το πιο ψηλό άγαλμα της Ιταλίας, μέχρι τα εντυπωσιακά Σπήλαια των Θαυμάτων (Grotte delle Meraviglie) στην παραθαλάσσια Μαρίνα, η Μαρατέα υποδέχεται τους επισκέπτες της με αρχιτεκτονικά μνημεία του 16ου και του 18ου αιώνα, όπως η εκκλησία της Ανουντσιάτα ή το Παλάτσο ντε Λιέτο, αλλά και την αίσθηση της κοινότητας που απουσιάζει πλέον από τις τουριστικές περιοχές της Ιταλίας. Τη γοητεία της συμπληρώνουν τα ερείπια της πάνω πόλης, που φωτίζονται τα βράδια και δημιουργούν μια ιδιαίτερα υποβλητική ατμόσφαιρα. Ένα από τα must είναι και η τοπική γαστρονομία που χαρακτηρίζεται κυρίως από θαλασσινά, με μαρινάδες και καρυκεύματα, αλλά και εξαιρετικά τυριά όπως το πεκορίνο del Pollino, η μοτσαρέλα Lagonegro και το caciocavalli podolici.
H Μαρατέα είναι προσβάσιμη οδικώς μέσω του αυτοκινητόδρομου A3 Salerno-Reggio Calabria, που προσφέρει μια εξαιρετική θέα στις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας. Μπορεί κανείς να φτάσει εύκολα και με τρένο, καθώς ο σταθμός της Μαρατέα βρίσκεται στη γραμμή Ρώμη-Νάπολη-Reggio Calabria. Οι επιλογές για διαμονή ποικίλουν από βίλες και πεντάστερα ξενοδοχεία με θέα στη θάλασσα μέχρι οικονομικά bed & breakfast και αγροκτήματα στην εξοχή για όσους διαθέτουν δικό τους μέσο.
Η πολύχρωμη Κοριτσέλα στο νησί του «Ταχυδρόμου»
Αγαπημένη της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου, η ηφαιστειογενής Προτσίντα χαρίζει στους επισκέπτες της εκπληκτικά τοπία που αποκτούν μια ιδιαίτερη γοητεία κάτω από τον γλυκό φθινοπωρινό ήλιο. Ίσως να θυμάστε την παραλία Πότσο Βέκιο (Παλιό Πηγάδι) από την ταινία «Ο Ταχυδρόμος» (Il Postino) με τον Μάσιμο Τροΐζι ή τις σκηνές από την ταινία «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» με τον Ματ Ντέιμον. Το τρίτο και μικρότερο νησί του κόλπου της Νάπολης, που παρά τα μόλις 4 τετραγωνικά του χιλιόμετρα διαθέτει πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, παραμένει λιγότερο τουριστικό από το κοσμοπολίτικο Κάπρι και την αγαπημένη των Ιταλών Ίσκια. Ξεχωρίζει για τους χαλαρούς ρυθμούς του, που οφείλονται και στο γεγονός ότι τα καλοκαίρια απαγορεύεται η εισροή και κυκλοφορία μηχανοκίνητων οχημάτων των επισκεπτών που δεν διαμένουν μόνιμα στο νησί.
Η πιο φωτογενής περιοχή της Προτσίντα είναι χωρίς αμφιβολία η Μαρίνα Κοριτσέλα με τα γραφικά σοκάκια και τα πολύχρωμα σπίτια της που λένε ότι τα βάφουν με έντονα χρώματα οι ψαράδες για να τα ξεχωρίζουν από το πέλαγος. Η θέα της Κοριτσέλα από τη θάλασσα είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως εξίσου εντυπωσιακή είναι η θέα από το πιο ψηλό σημείο του νησιού, τον μεσαιωνικό οικισμό Τέρρα Μουράτα (Οχυρωμένη Γη) που δεσπόζει πάνω στο βράχο. Στην κορυφή του, το αρχοντικό Palazzo d’Avalos του 16ου αιώνα, που αργότερα μετατράπηκε σε φυλακή για αντιστασιακούς, και το Αββαείο του Αρχάγγελου Μιχαήλ που ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα από τους Βενεδικτίνους, είναι μερικά μόνο από τα απομεινάρια της μακριάς ιστορίας του νησιού. Κάτω από τον επιβλητικό βράχο, το λιμανάκι της Κοριτσέλα παραμένει ένα ψαροχώρι ιδανικό για να βιώσει κανείς την πραγματική εικόνα της νησιωτικής ζωής στην Ιταλία. Φημίζεται για τα φρέσκα θαλασσινά του και τα παραδοσιακά πιάτα και γλυκίσματα με βάση τα τεράστια ζουμερά λεμόνια της περιοχής, όπως είναι η γλυκιά πίτα Lingua di Procida (Γλώσσα της Προτσίντα) που λέγεται και «γλώσσα της πεθεράς».
Η Προτσίντα είναι εύκολα προσβάσιμη μέσα σε 40 λεπτά με καραβάκι από το Μόλο Μπεβερέλο της Νάπολης. Το καραβάκι φτάνει στη Μαρίνα Γκράντε, στη βόρεια πλευρά του νησιού, από όπου η γραφική Μαρίνα Κοριτσέλα βρίσκεται σε απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια. Το νησί δεν διαθέτει μεγάλα καταλύματα παρά μόνο μερικά μικρά μπουτίκ ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, τα περισσότερα με θέα στη θάλασσα.
Νόλι, το στολίδι της Δυτικής Λιγουρίας
Αν και συχνά επισκιάζεται από τα διάσημα γειτονάκια του, τα πολύχρωμα χωριά Τσίνκουε Τέρρε της Ριβιέρα ντι Λεβάντε, ανατολικά της Γένοβας, το παραθαλάσσιο χωριό Νόλι της λιγότερο γνωστής Ριβιέρα ντι Πονέντε, δυτικά της Γένοβας, αποτελεί έναν πιο αυθεντικό προορισμό για να γνωρίσει κανείς την κουλτούρα της Λιγουρίας. Το Νόλι είναι ένα από τα λίγα χωριά της περιοχής με ντόπιους ψαράδες που βγαίνουν με τις βάρκες τους για ψάρεμα ανοιχτά του κόλπου ή ψαρεύουν με τα δίχτυα τους cicciarelli κοντά στην ακτή. Τα cicciarelli είναι μικρά ασημί ψαράκια χωρίς λέπια που κρύβονται κάτω από την άμμο και τρώγονται παραδοσιακά τηγανισμένα σε βαζάκια με ξίδι και αλάτι.
Δεν είναι όμως μόνο η παραλία των ψαράδων που κάνει το Νόλι να ξεχωρίζει. Αυτό το στολίδι της Δυτικής Λιγουρίας που κάποτε ενέπνευσε τον Δάντη, κρύβει πολλούς θησαυρούς στα μεσαιωνικά τείχη του. Αρχαία πόλη-κράτος αλλά και Πέμπτη Ναυτική Δημοκρατία της Ιταλίας στο πλευρό της Γένοβας, αυτό το χωριό των περίπου 2.600 κατοίκων εντυπωσιάζει τους επισκέπτες του με τους πύργους του, Τόρε ντέι Κουάτρο Κάντι και Τόρε ντελ Κομούνε, τον Καθεδρικό Ναό, τα παλάτια του, αλλά και τα στενά δρομάκια και τις καμάρες του ιστορικού του κέντρου. Η ομορφιά συνεχίζεται και εκτός των τειχών, στα κρυμμένα κολπάκια που το περιτριγυρίζουν, αλλά και στους λόφους γύρω από το χωριό και τα μονοπάτια μέσα στα πεύκα με θέα τη θάλασσα.
Το Νόλι βρίσκεται περίπου 60 χλμ. νοτιοδυτικά της Γένοβας. Ο πιο εύκολος τρόπος για να το επισκεφτεί κανείς είναι οδικώς μέσω του αυτοκινητόδρομου Α10 προς Σαβόνα. Ο πιο οικολογικός τρόπος είναι με το περιφερειακό τρένο από το σταθμό Genova Piazza Principe ή Genova Brignole προς Βεντιμίλια ή Σαβόνα, που κάνει στάση στον σταθμό Spotorno-Noli. Για διαμονή, το Νόλι διαθέτει λιγοστά ξενοδοχεία τριών και τεσσάρων αστέρων στο ιστορικό του κέντρο και αρκετά οικονομικά bed & breakfast.
