Δεινοπάθησαν εκείνο το βράδυ όσοι ήθελαν να βγουν ή να μπουν στις περιοχές γύρω από το νέο μουσείο Γουίτνεϊ. Το Τσέλσι, το Γκρίνουιτς Βίλατζ, το Μιτπάκινγκ της Νέας Υόρκης ήταν απροσπέλαστα, καθώς ο πρόεδρος Ομπάμα και οι δυο του κόρες απολάμβαναν βραδινή exclusive ξενάγηση στο ολοκαίνουργιο μουσείο, αφού προηγουμένως είχαν απολαύσει το δείπνο τους στο ιταλικό εστιατόριο Carbone στο Γκρίνουιτς Βίλατζ – περίφημο για τα πιάτα του με φρέσκα ζυμαρικά και ιδίως για τα ριγκατόνι με την τοματένια σάλτσα με τσίλι πιπεριές και βότκα.
Το νέο Γουίτνεϊ, έργο του Ρέντσο Πιάνο, που άνοιξε για το κοινό τον περασμένο Μάιο, ήρθε να αναβαθμίσει ακόμη περισσότερο τη γύρω περιοχή. Τα τελευταία χρόνια εκεί χτυπάει η καρδιά της μη τουριστικής Νέας Υόρκης, της «must visit» Νέας Υόρκης. Στις γκαλερί, στους πολιτιστικούς οργανισμούς και στην αγορά του Τσέλσι, στα πλέον δημοφιλή εστιατόρια και στις μπουτίκ του Μιτπάκινγκ που αντικατέστησαν τα κρεοπωλεία και τους οίκους ανοχής, στα κλαμπ του Γκρίνουιτς Βίλατζ και φυσικά στο High Line, το πανέμορφο πάρκο που δημιουργήθηκε στη στενή λωρίδα μιας υπερυψωμένης παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, στο Lower West Side. Το συγκεκριμένο έργο απογείωσε την περιοχή που διασχίζει, και σήμερα, εκεί σχεδιάζουν κτίρια κατοικιών αρχιτέκτονες όπως η Ζάχα Χαντίντ και ο Ζαν Νουβέλ – ας μην αναφέρουμε τιμές ανά τετραγωνικό.
Το μόνο που έλειπε λοιπόν ήταν ένα μεγάλης κλίμακας έργο, αφιερωμένο στην τέχνη. Το κενό καλύφθηκε με το νέο Γουίτνεϊ του Ρέντσο Πιάνο, το οποίο κόστισε περίπου 422 εκατομμύρια δολάρια και δίχασε κοινό και κριτικούς. Κάποιοι το χαρακτήρισαν «γυάλινο κουτί»· θα λέγαμε ότι περισσότερο λειτουργεί ως ένα σύγχρονο γλυπτό, που όπως όλα τα καινούργια, μεγάλα αρχιτεκτονικά έργα, χρειάζεται τον χρόνο του για να ενσωματωθεί πλήρως σε μια περιοχή. Σίγουρα, η προεδρική επίσκεψη εκείνο το βράδυ του Ιουλίου τού έδωσε αρκετούς πόντους…
