Χρειαζόταν ένας αποδιοπομπαίος τράγος για να αναλάβει την ευθύνη… Βρέθηκε στο πρόσωπο του Γάλλου ωρολογοποιού Robert Hubert, ο οποίος εκτελέστηκε ως υπαίτιος της Μεγάλης Πυρκαγιάς του Λονδίνου (Great Fire of London).
Στην πραγματικότητα, όμως, η φωτιά που ξέσπασε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1666 και ισοπέδωσε τα ξύλινα -τότε- σπίτια στις γειτονιές του City, αφήνοντας άστεγους επτά στους οκτώ κατοίκους του, ξεκίνησε από το αρτοποιείο του Thomas Farriner επί της οδού Pudding Lane.
Τριακόσια πενήντα χρόνια αργότερα, το Λονδίνο όχι μόνο γνωρίζει τον υπεύθυνο της καταστροφής (που είχε ως αποτέλεσμα να αλλάξει άρδην η αρχιτεκτονική του), αλλά επιπλέον τη γιορτάζει βάζοντας φωτιά σε μια ξύλινη ρεπλίκα της παλιάς πόλης μήκους 120 μ. που στήθηκε στον Τάμεση.
Το δρώμενο ολοκληρώθηκε με τους ετοιμοπόλεμους πυροσβέστες να σβήνουν τις φλόγες, προς αποφυγή νέας λαίλαπας.