Χτισμένο το 1942 από 1.000 αιχμαλώτους των ναζί, αποτελούσε για χρόνια λόγο αποστροφής για ντόπιους και ξένους ως άλλη μια υπενθύμιση της μελανής γερμανικής Ιστορίας.
Μετά την κάθετη επέκτασή του και τους πλούσιους κρεμαστούς κήπους του, εξελίχθηκε σε ένα πολύβουο κέντρο διαμονής και αναψυχής, ένα παλιό… σύγχρονο τοπόσημο του Αμβούργου.
Αν και αποτέλεσμα ματωμένης, καταναγκαστικής εργασίας, αν και ενοχλητικό απομεινάρι της ναζιστικής ισχύος, το Hamburg Bunker άνοιξε τις πύλες του στις 5 Ιουλίου, δύο χρόνια αργότερα από το προγραμματισμένο, ως μοντέλο βιωσιμότητας και αρχιτεκτονικής μετάβασης.
View this post on Instagram
Στην αρχική δομή του είχε ύψος 38 μέτρων και τοίχους από οπλισμένο σκυρόδεμα πάχους 3,5 μέτρων, γι’ αυτό και κρίθηκε υπερβολικά μεγάλο για να κατεδαφιστεί – και υπερβολικά σκοτεινό για να παραμείνει ίδιο.
Πάνω στην ιστορική κατασκευή χτίστηκε μια πυραμοειδής προσθήκη ως ξενοδοχείο. Σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, επρόκειτο για μια τολμηρή αρχιτεκτονική κίνηση, που όμως εντάσσεται σε ένα ευρύτερο κίνημα στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια που προωθεί τον μετασχηματισμό δύσκολων –αισθητικά, δομικά αλλά και ιστορικά– κτισμάτων και την ενσωμάτωσή τους στο αστικό τοπίο, αλλά και στις καρδιές των πολιτών.
Αρχικά, γνωστό ως Flakturm IV, ήταν ένα από τα οκτώ τεράστια αντιαεροπορικά οχυρά που χτίστηκαν σε όλη τη Γερμανία ως απάντηση στις αεροπορικές επιδρομές της RAF στο Βερολίνο το 1940. Το Αμβούργο, ως κόμβος παραγωγής πετρελαίου, ναυπήγησης πλοίων και υποβρυχίων, εθεωρείτο προφανής στόχος. Τα οχυρά αυτά διέθεταν αντιαεροπορικά πυροβόλα στην οροφή, ενώ το συγκεκριμένο κτίσμα λειτουργούσε ως καταφύγιο, σχεδιασμένο να φιλοξενεί 18.000 άτομα.
Πλέον, σε έναν εντυπωσιακό δομικό μετασχηματισμό κόστους 100 εκατ. ευρώ, μετατράπηκε σε νέο κέντρο διαμονής, πολιτισμού και γαστρονομίας, διαθέτοντας εκτός από το ξενοδοχείο, τέσσερα εστιατόρια, βεράντες στην οροφή και μία αίθουσα συναυλιών.
Οι πέντε νέοι όροφοι που προστέθηκαν πάνω από το παλιό τσιμεντένιο κτίριο έχουν φυτευτεί με 4.700 δέντρα και θάμνους και 13.000 άλλα φυτά.
View this post on Instagram
Στην κορυφή, σχεδόν 60 μέτρα πάνω από το έδαφος, υπάρχει μια μικρή έκταση γκαζόν με μηλιές, ένα πράσινο καταφύγιο όπου μπορεί να φτάσει κανείς μέσω μιας διαδρομής μονοπατιών και σκαλοπατιών γύρω από την περιφέρεια του κτιρίου, συνολικού μήκους 560 μέτρων. Η κατάφυτη αυτή ταράτσα αποτελεί και τον υψηλότερο ελεύθερα προσβάσιμο δημόσιο χώρο στο Αμβούργο.
Περισσότερα από 600 άλλα καταφύγια υπάρχουν ακόμη στο Αμβούργο – αν και μικρότερα και ως επί το πλείστον υπόγεια ή κρυμμένα σε συγκροτήματα κατοικιών.
Στο ευρύτερο σχέδιο αστικού επανασχεδιασμού, το Αμβούργο, αλλά και πολλές άλλες γερμανικές πόλεις φιλοδοξούν να ενσωματώσουν εκ νέου τα κτίσματα αυτά με την προβληματική ιστορία στο αστικό τοπίο, κάνοντάς τα ξανά αποδεκτά από την κοινωνία.
Ηδη, το άλλοτε τρομακτικό Flakturm IV έχει γίνει αποδεκτό στοιχείο της τοπικής ζωής, καθώς οι εσωτερικοί χώροι του αρχικού κτιρίου χρησιμοποιούνταν από λογής ενοικιαστές, από μουσικά καταστήματα και ραδιοφωνικά στούντιο έως ένα σχολείο και σταρτάπ Μέσων Ενημέρωσης.
Πηγή: Financial Times
