Ενα πρωινό αυτού του καλοκαιριού, που τελειώνει με εκλογές, μία βόλτα στις παλιές, αστικές γειτονιές της Αθήνας αποκαλύπτει πρόσωπα της πρωτεύουσας λίγο-πολύ ξεχασμένα. Και φέρνει καινούργιες όψεις στο προσκήνιο. Στην πλατεία Βικτωρίας, που είναι πέρασμα μεταναστών, μοιάζει σχεδόν εξωπραγματική η σκέψη ότι το κομμάτι αυτό της Αθήνας ήταν κάποτε περιζήτητο ως περιοχή κατοικίας. Δύσκολο να μεταφέρεις στα παιδιά και στους νέους την εικόνα που είχε όλη αυτή η περιοχή όχι και τόσο παλιά, αλλά σίγουρα πριν από το 1990, και ποιος να τους αδικήσει όταν η σημερινή εικόνα είναι τόσο διαφορετική;
Από το Πεδίον του Αρεως, κατεβαίνοντας προς τον σταθμό του Ηλεκτρικού στη Βικτώρια, το βλέμμα κοντοστέκεται στο Green Park στην οδό Μαυρομματαίων εκεί που τελειώνει η οδός Χέυδεν με τις παλιές, αστικές πολυκατοικίες. Το Green Park, που τόσες δόξες πέρασε ως τόπος διασκέδασης και αναψυχής ιδίως τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, είναι πλέον φάντασμα του εαυτού του, καλυμμένο με γκραφίτι, αλλά με ανέπαφη την ωραία, αριστοκρατική επιγραφή με την καλλιτεχνική γραμματοσειρά: Green Park. Ναι, αυτή η επιγραφή πρέπει να είναι διατηρητέα και να ξαναλάμψει.
Η οδός Χέυδεν γλυκαίνει κοντά στην 3ης Σεπτεμβρίου με το ανθοπωλείο που γεμίζει το πεζοδρόμιο πολύχρωμες, ανθισμένες γλάστρες, αλλά η κατάσταση στην πλατεία Βικτωρίας προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Στα παγκάκια, βλέπει κανείς τη συνύπαρξη του παλιού, αθηναϊκού προσώπου με τη νέα κατάσταση. Δεν είναι απίθανο να δείτε μια παλιά, καλοντυμένη Αθηναία, κομψή, που να έχει ενδεχομένως ζήσει δεκαετίες στην πλατεία Βικτωρίας, να κάθεται σε ένα παγκάκι με μία φίλη της, και δίπλα να έρθει να καθίσει μία μαντιλοφορεμένη μετανάστρια. Τουλάχιστον την ημέρα η ατμόσφαιρα είναι ειρηνική, αλλά η περιοχή είναι σε βαθιά παρακμή.
Το αστικό παρελθόν το μαρτυρούν όσα παλιά διώροφα και τριώροφα έχουν απομείνει στην 3ης Σεπτεμβρίου, στην Αριστοτέλους και τις παρόδους, καθώς και οι παλιές πολυκατοικίες. Ολα αυτά τα κτίσματα αποπνέουν σήμερα μία αστική αύρα, αλλά πώς θα συντηρηθούν, με τι χρήματα και για ποιον λόγο είναι μια άλλη ιστορία.
Δεν είναι λίγοι όσοι έχουν παραμείνει σε αυτές τις αστικές πολυκατοικίες της περιοχής, είτε γιατί δεν θέλουν να αφήσουν τη γειτονιά για συναισθηματικούς λόγους, είτε γιατί δεν μπορούν να ξεσπιτωθούν. Αλλά οι περισσότεροι από τους παλιούς κατοίκους έχουν φύγει και μάλιστα από παλιά, όταν από τη Μεταπολίτευση και μετά άρχιζε το κύμα εξόδου των παλιών Αθηναίων από τις αστικές συνοικίες στα προάστια.
Σήμερα, λείπουν αυτοί οι Αθηναίοι στην Πατησίων και στην 3ης Σεπτεμβρίου. Αν θα επιστρέψουν θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, πάντως όλη αυτή η περιοχή έχει θαυμάσια διαμερίσματα που θα άξιζε κανείς να επενδύσει αν γύριζε ο τροχός της Αθήνας.
