Ενα ειδυλλιακό, γαλήνιο τοπίο στο κέντρο της Αθήνας. Δεν είναι καινούργια είδηση, αλλά πόσοι το έχουμε απολαύσει; Κάπως έτσι σύστησα το Λύκειο του Αριστοτέλη, αυτήν τη μικρή όαση της πόλης μας, σε μια παρέα τουριστών οι οποίοι αναζητούσαν ιδέες για βόλτες «εξοχικές» κοντά στην Αθήνα. Οταν τους είπα ότι δεν θα χρειαζόταν να απομακρυνθούν πολύ από το κέντρο, ξαφνιάστηκαν. Το περίεργο ήταν ότι στην πορεία κι εγώ ξαφνιάστηκα ενθυμούμενη χώρους που είχα ξεχάσει. Τελικά, υπήρχαν αρκετά πράσινα καταφύγια για να τους προτείνω.
Την ώρα που η πόλη έχει υπερστολιστεί σε κάθε γωνιά με γιορτινά, δεν βρίσκεις μέρος που να μπορείς να ησυχάσεις, δίχως να σε περιβάλλει η«χριστουγεννιάτικη» αισθητική. Για τον λόγο αυτό, αν και φυσικά σκέφτηκα τον Εθνικό Κήπο, δεν τον έβαλα πρώτο στη λίστα, αφού όλοι ξέρουμε τον χαμό που γίνεται τέτοιες ημέρες. Τους μίλησα για τον Υμηττό, το αγαπημένο βουνό και τα δάση του, που βρίσκονται μόλις δέκα λεπτά από το Σύνταγμα, όπου μπορείς να χαρείς την απόλυτη, καθαρή ομορφιά της φύσης. Θυμήθηκα κι άλλα στην πορεία, από το Ιλιον έως το Γαλάτσι και την Πατησίων… Τελευταία άφησα την πιο πρόσφατη, αγαπημένη μου αθηναϊκή βόλτα. Εχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε που άνοιξε στο κοινό το Λύκειο του Αριστοτέλη, ενώ το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε την ιδιαίτερη εμπειρία της παράστασης που παρουσίασε στον χώρο η Κατερίνα Ευαγγελάτου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Ο αρχαιολογικός χώρος ανοίγει καθημερινά από τις 8 το πρωί με ελεύθερη είσοδο. Οσα πρωινά τον έχω επισκεφθεί βρίσκομαι εντελώς μόνη σε έναν μικρό παράδεισο κατάφυτο με λουλούδια, βότανα, πεταλούδες και μέλισσες που βουίζουν. Το πρώτο συναίσθημα είναι κάθε φορά αυτό της ανακούφισης και η χαρά ότι μπορούμε να τη βρούμε, τόσο κοντά μας.
