Οι γραμμές του ηλεκτρικού και οι γραμμές του σιδηροδρόμου είναι για την Αθήνα χαρακιές, άνυδρα ποτάμια ή σύνορα, που ακόμη κι αν θέλει κανείς να αγνοήσει δεν τον αφήνει η αστική γεωγραφία.

Ηλιόλουστος και ανεμοδαρμένος χρύσιζε στο πρωινό φως ο Πειραιάς, με μια θαλασσινή αύρα που ευχαριστούσε τις αισθήσεις.

Κάθε φορά που περπατάω σε δρόμους του Κολωνού μού έρχονται στον νου όσα έχω ακούσει για την παλαιότατη αυτή συνοικία της Αθήνας που, ευρέως ανοικοδομημένη μετά το 1965-1975, διατηρεί σε σημεία θραύσματα της πρότερης κλίμακας.

Περπατώντας στην ενδοχώρα της πλατείας Αμερικής έχω πλήρη συναίσθηση πως εδώ, σε αυτούς τους δρόμους, κάποιοι περιπατητές στο μέλλον θα σταθούν σκεπτικοί μπροστά σε ορισμένα από τα αστικά ίχνη που θα διασώζονται έως τότε.

Συχνά, παλιές φωτογραφίες των δεκαετιών του ’60 και του ’70 δείχνουν κάποια νεοκλασικά σπίτια ως λείψανα ενός κόσμου σε υποχώρηση, σαν πένθιμη αντανάκλαση ενός ψυχορραγήματος. Βλέποντας πάλι τον Γιάννη Τσαρούχη μπροστά στο διάσημο σπιτάκι με τις Καρυάτιδες της οδού Ασωμάτων, αναρωτήθηκα εάν αυτή η λήψη του Γιώργου Τουρκοβασίλη από το 1977 μπορεί να συνοψίσει ένα […]

Οι βιωματικοί περίπατοι στην ιστορία του άστεως, στους οποίους μας προσκαλεί ο Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος, ακολουθούν διαδρομές με προορισμό δώδεκα εκκλησάκια της Αθήνας.

Το παλαιό κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης, έργο του Παύλου Μυλωνά και του Δημήτρη Φατούρου (σε συνεργασία με τον Νίκο Μουτσόπουλο στην πρώτη φάση) είχε προκαλέσει μεγάλη συζήτηση.

Η πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι είναι ένα οκτάκτινο αστέρι, οι ακτίνες του οποίου σχηματίζουν ένα ακριβές και ζυγισμένο πολύγωνο. Στην αστική ενδοχώρα αυτής της ατμοσφαιρικής πλατείας, οι οδοί Φερεκίδου, Προαιρεσίου, Κυνίσκας, Εδεσίου, Κοροίβου, Πυργοτέλους και Πρωταγόρου ορίζουν το μεγάλο πλέγμα που τέμνεται από άξονες – Εμπεδοκλέους, Παρμενίδου, Στίλπωνος, Πύρρωνος, Μελίσσου, Κρησίλα, Πρόκλου.  Ο περίπατος εκεί […]

Βαθιά μέσα στου Γκύζη, οι δρόμοι με τα ονόματα που ακούν στο όνομα του Κάλβου, του Παράσχη, του Ραγκαβή, του Λύτρα, του Βαρβάκη, του Ροΐδη, κυκλώνουν μια γειτονιά, βαθιά χωνεμένη στη μνήμη της Αθήνας.

Ο μεγάλος αριθμός των άγνωστων, ανεπιθύμητων και αταύτιστων φωτογραφιών της Αθήνας γεννάει αισθήματα προσδοκίας για την επανασυγκόλληση ενός μεγάλου χάρτη συναισθηματικής εγγύτητας με την πόλη, ενός παλίμψηστου από σκιές και βλέμματα.

Τα σπίτια που άλλοτε κατρακυλούσαν ώς εκεί που χαράχτηκε η λεωφόρος Βουλιαγμένης έχουν προ πολλού σχεδόν όλα σαρωθεί.