Με το ερώτημα της απόλυσης παραπέμπεται στο πειθαρχικό η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών Ελένη Μπάνου και τέσσερις ακόμη αρχαιολόγοι της υπηρεσίας για ενέργειές τους σχετικά με την υπόθεση της ανέγερσης του δεκαώροφου ξενοδοχείου στην οδό Φαλήρου 5, συμφερόντων Cocomat, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ». 

Πιλοτικός μαθητικός διαγωνισμός με σκοπό τον ψηφιακό εγγραμματισμό. Τα παιδιά έφτιαξαν βίντεο προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να διασώσουν την ιστορία του τόπου τους, τα δικά τους βιώματα και των προγόνων τους.

Η ιστορία του πιο διάσημου φαρμακείου της Αθήνας και του ιδρυτή του σε μία πρωτότυπη μελέτη. 

Με οδηγούς τους αρχαιολόγους, οι επισκέπτες του Μουσείου Ακροπόλεως θα έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν στην ανασκαφή.

Σε όλους τους εραστές της ομορφιάς, εκείνης της ειδικής κατηγορίας που δεν πρωταγωνιστεί πια, θα μιλήσει στην ψυχή το σπίτι στη μικρή οδό Ευμορφοπούλου 5. Τις προάλλες, επιβράδυνα τον βηματισμό μου καθώς λοξοδρόμησα από αυτόν τον μικρό δρόμο του Ψυρρή, που περικλείεται από τις οδούς Ευριπίδου, Επικούρου, Σαρρή και Σαχτούρη.

Χαίρεσαι όταν βλέπεις τους τουρίστες στο κέντρο της Αθήνας τα καλοκαίρια, με τη βαθύτερη σκέψη ότι η οικονομία μας στηρίζεται σε αυτούς κάθε τέτοια εποχή. 

Πριν ξηλωθεί εντελώς, καλό θα ήταν να αποτυπώσει κάποιος την ξυλόγλυπτη πόρτα στην οδό Μαυρομιχάλη 178. Ακούγεται περίεργο, ίσως, πως ανάμεσα στις τόσες πόρτες της Αθήνας, όλες εκείνες τις μοναχικές και ευθυτενείς, που σφραγίζουν σιωπηλά σπίτια, στέκομαι απέναντι σε αυτό το θύρωμα της Μαυρομιχάλη. Αν απομονώσεις την πόρτα και τη βάλεις με τη φαντασία σε ένα μεγάλο αρχοντικό θα ταίριαζε θαυμάσια.

Ανάμεσα στα πλήθη των τουριστών, που δημιουργούν αυτήν την ανέμελη ατμόσφαιρα στην κεντρική Αθήνα, σου γεννώνται απορίες. Δίπλα στο Μουσείο Ακρόπολης προς τον πεζόδρομο της οδού Μακρυγιάννη, υπάρχει ένας μικρός ελεύθερος χώρος, που υποτίθεται ότι είναι χώρος πρασίνου του Δήμου Αθηναίων. 

Ξεφυλλίζοντας περιοδικά του 1960, πρόσεξα πόσο λαμπερά ήταν τα καινούργια κτίρια. Ελαμπαν πεντακάθαρα και αστραφτερά, έφερναν το νέο, ήταν σπόροι μιας ελπίδας. Δεν ξέρω αν μπορεί να γεννηθεί ποίηση σε ένα σπίτι απαστράπτον, αλλά δίχως αμφιβολία υπάρχει πολύς ρομαντισμός στην εικόνα του ίδιου κτιρίου μερικές δεκαετίες αργότερα.

Δεν είχα σκεφθεί ότι θα αφηνόμουν στη μαγεία ενός «λαϊκού θεάτρου σκιών» στην καρδιά της Πλάκας. Ηταν μια νύχτα, από τις βελούδινες, τις γνήσια αθηναϊκές, η προχθεσινή, και τα βήματά μου με οδηγούσαν στο αρχοντικό των Μπενιζέλων, Αδριανού 96, στο «πιο παλιό σπίτι της Αθήνας».

Ηρθε στα χέρια μου η αφήγηση των παιδικών και εφηβικών χρόνων του Κάρολου Βράτιτς, ενός ανθρώπου πολυτάλαντου και καλλιεργημένου, που είναι περισσότερο γνωστός για τις υποβρύχιες λήψεις του και τα βιβλία του για τον θαλασσινό βυθό και τα ελληνικά κοχύλια.