Η παλαιά Εθνική Βιβλιοθήκη ξανάνοιξε και φιλοξενεί την πλήρη συλλογή ελληνικών εφημερίδων.

Ε​​ίχα μπροστά μου ένα κτίριο που πριν από 80-85 χρόνια θα ήταν το καμάρι της γειτονιάς. Το κοιτούσα έτσι που ορθωνόταν περίκλειστο και σιωπηλό, με μια συγκρατημένη μεγαλοπρέπεια, με εκείνη την πατίνα του χρόνου που δίνει αξία σε άλλοτε συνήθεις μορφές.

Ενα από τα μεγάλα ζητήματα που θα έχει να λύσει ο 21ος αιώνας είναι η διαχείριση του δημόσιου χώρου των πόλεων. Αυτό που οι συγγραφείς της επιστημονικής φαντασίας είχαν εντοπίσει ως ένα από τα στοιχεία του δυστοπικού μέλλοντος, γίνεται σιγά σιγά πραγματικότητα. 

Πολιτιστικές υποδομές στην Αθήνα που περιμένουμε να ολοκληρωθούν. Μεγάλοι πολιτιστικοί οργανισμοί ετοιμάζονται να ανοίξουν νέα σελίδα στην Αθήνα.

Ενα από τα σπουδαία τεχνικά έργα της αρχαίας Αθήνας ήταν το Αδριάνειο Υδραγωγείο. Ενα τεχνολογικό επίτευγμα που ξεκίνησε το 125 μ.Χ., στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, και αποπερατώθηκε το 140 μ.Χ. από τον διάδοχό του Αντωνίνο Πίο, παρέχοντας επί 1.800 και πλέον χρόνια νερό στην Αθήνα. 

Α​​νηφορίζοντας τη μικρή οδό Ξάνθου, στο Κολωνάκι, είχα στον νου μου εκείνο το σκίτσο του μικρού σπιτιού, στον αριθμό 6. Γνώριζα καλά ότι το σπίτι αυτό δεν θα το έβλεπα, αλλά η σκιά του είχε κατοικήσει στο μυαλό μου. Το παλιό διώροφο στο βάθος, η εξωτερική σκάλα αριστερά, το πλακόστρωτο στην αυλή…

Μέχρι την Κυριακή προλαβαίνετε ένα μετα-χριστουγεννιάτικο πέρασμα από τα Τρίκαλα και τον Μύλο των Ξωτικών.

Η Αθήνα είναι το νέο Βερολίνο, έγραφε πριν από δύο χρόνια εν αναμονή της Documenta αρθρογράφος της Süddeutsche Zeitung κάνοντας κάποιες επισημάνσεις για τη δημιουργικότητα στις τέχνες τον καιρό της κρίσης.

Η​​ γνωριμία με την οδό Αιθαλίδου έγινε αρχικά μέσα από μια φευγαλέα εικόνα ενός σιωπηλού σπιτιού. Εστεκε μόνο, με καρφωμένες σανίδες στην εξώπορτα, και είχε εκείνη τη βουβή αγωνία ενός παγιδευμένου ζώου. Την περιοχή δεν την ήξερα καλά.

Σ​​υχνά, στους παράπλευρους δρόμους της Αθήνας συναντώ εκείνα τα σπίτια, μοναχικά και σιωπηλά, που μου θυμίζουν ανθρώπους που ζουν ώς τα απόλυτα όρια της θνητότητάς τους.

Σ​​αν μια μεγάλη ορθογώνια φωλιά πουλιών, το σπίτι στην οδό Διάκου 18, στην Καλλιθέα, έμοιαζε ξεχασμένο από τον χρόνο. Με ξάφνιασε η θέα του. Το είδα από μακριά καθώς περπατούσα γύρω από το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, σε ήρεμα στενά της Καλλιθέας, κάτω από τη Λασκαρίδου.