Σ​​ε μία εκδοχή μιας οικογενειακής αφήγησης, η οδός Ζαχαρίτσα στο Κουκάκι ήταν ένας από τους πιο γλυκείς δρόμους. «Σαν το όνομα που φέρει», έλεγε η αφηγήτρια, αγνοώντας ίσως τη λαμπρή σειρά των Ζαχαρίτσα, από τη δημογεροντία έως τη δημαρχία.

Σ​​κέφθηκα τα σπίτια που ζωγράφιζε ο Κώστας Μαλάμος, την ώρα που προσέγγιζα την οδό Ρεμούνδου. Είχα ήδη δει μια γωνία, Αλκιβιάδου και Πιπίνου, βουτηγμένη σε βαθιά, λερωμένη ώχρα σκιασμένη από πυκνό φύλλωμα ακακίας, και ήταν σαν εκείνα τα σπίτια του Μαλάμου, με εκείνη την πένθιμη αθηναϊκότητα.

Διάλεξη του Κων. Κυρίμη  για καταφύγια της Κατοχής στην Αττική.

Θ​​α μπορούσε να γράψει κανείς την ιστορία της αθηναϊκής συνοικίας αρχίζοντας από τα παλιά δέντρα. Στέκομαι συχνά στη σκιά εκείνων των γέρικων κορμών δίπλα σε σπίτια χαμένα στους πίσω δρόμους της πόλης και τα νιώθω σαν πιστούς σκύλους δίπλα σε αφεντικά που δεν θα γυρίσουν ποτέ.

«Γιορτή» στο Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος ο απολογισμός για τα πεπραγμένα του Δ.Σ.

Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, η στήλη είχε την τύχη να επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη, για μια ιδιαίτερα σημαντική περίσταση: Στις 22 Οκτωβρίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τέλεσε τα θυρανοίξια του Κοιμητηριακού Ιερού Ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο κοιμητήριο Σισλί, ο οποίος μόλις είχε αποκατασταθεί. 

Τ​​ο μικρό τούβλινο σπιτάκι, στη γωνία Πρεβέζης και Φιλιππουπόλεως, το είδα καθώς τριγυρνούσα στα στενά των Σεπολίων. Είναι μονώροφο και σιωπηλό, με μια αυλή που χωρίζεται από τον δρόμο με μια μαντεμένια, μαύρη καγκελόπορτα. Στάθηκα να το δω, γιατί δεν έχουν μείνει πολλά σπίτια σε αυτήν την παλιά γειτονιά, που το άκουσμά της και μόνο φέρνει μνήμες από μποστάνια και περιβόλια.

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε πως η αιτία της απεργίας (η μεταβίβαση μνημείων και μουσείων στο υπερταμείο) δεν ισχύει και, ως εκ τούτου, η απεργία προκηρύχθηκε χωρίς βάση αιτιολόγησης, μπήκε χθες λουκέτο σε μνημεία όλης της χώρας. Εκατοντάδες τουρίστες, πολλοί από τους οποίους είχαν ήδη προμηθευτεί ηλεκτρονικό εισιτήριο, δεν κατάφεραν να επισκεφθούν την Ακρόπολη.

Αρκούσαν μερικά βήματα για να δει κανείς την «καθημερινότητα» της οδού Ακαδημίας. Είχα μόλις βγει από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, όπου το συνέδριο για τον Παύλο Νιρβάνα είχε γεννήσει σκέψεις και συνάψεις. 

Μπορούν οι σύγχρονες τεχνολογίες χαρτογράφησης να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης σε υποβαθμισμένες γειτονιές; 

​​Ανάμεσα στη Λιοσίων και την Αχαρνών, κάτω από τον σταθμό των Κάτω Πατησίων, ο μοναχικός διαβάτης αναζητεί ένα εύρημα. Είναι φορές που τα μέτωπα των κοινών πολυκατοικιών, ασφυκτικά, μονότονα, σχεδόν πληκτικά, γεννούν ριπές απογοήτευσης.