Κάποτε ήταν ονομαστό για τον κατάφυτο με μοβ ζουμπούλια κήπο του ή ότι για να χτιστεί είχαν φωνάξει τους μάστορες του Τσίλλερ.

Μ​​ερικά ξεχασμένα από τον χρόνο κομμάτια της Αθήνας θυμίζουν πώς ήταν η πρωτεύουσα σε ένα μεγάλο τμήμα της πριν από λίγες δεκαετίες. 

Ο Γιώργος και η Λένα Γουργιώτη υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι που άνοιξαν δρόμους και στήριξαν τον πολιτισμό στην πόλη τους, τη Λάρισα. Η τεράστια συμβολή τους αποτελεί έμπνευση για το τριήμερο συνέδριο που αρχίζει στις 3 Νοεμβρίου στο Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας με προσκεκλημένους μεγάλο αριθμό διακεκριμένων ιστορικών, μουσειολόγων, ιστορικών τέχνης, επιστημόνων και ερευνητών.

«Πίσω από κάθε πόρτα υπάρχει Ιστορία», λένε οι συντελεστές του «Open Lesvos».

Πώς το εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο «Παύλος Μελάς» θα μεταμορφωθεί σε υπερτοπικό πνεύμονα πρασίνου για τη Θεσσαλονίκη.

​Υπάρχουν εκείνες οι αθηναϊκές πολυκατοικίες της «ενδιάμεσης» εποχής, όπως τις αποκαλώ, και που όταν τις συναντώ σε δρόμους και δρομάκια, τις χαιρετώ βουβά. 

Το μουσείο ενδέχεται να ανοίξει το α΄ εξά­μηνο του 2018, κατά τη διευθύ­ντριά του Κατερίνα Κοσκινά.

​​Υπάρχουν στιγμές που η πλατεία του Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη είναι γαλήνια και φωτεινή και η κοιλότητα που σχηματίζουν οι πολυκατοικίες προς την οδό Ιθάκης γεννάει το αίσθημα μιας αστικής λίμνης.

Τα μνημεία –όπως και οι άνθρωποι– πρέπει να έχουν τύχη.

Δύο φωτογραφικές ερμηνείες της Αθήνας την παρουσιάζουν από κοινού με έναν τρόπο μακριά από κάθε στερεότυπη ανάγνωση της ελληνικής πρωτεύουσας.

Ο Jan Vormann δεν τρέφει ψευδαισθήσεις πως διασώζει ιστορικά κτίσματα από την κατάρρευση, όμως οι παρεμβάσεις του δίνουν μια νότα ανέμελης παιδικότητας σε μουντά και φθαρμένα κτίρια, γεμίζοντας τους περαστικούς με νοσταλγία ή ωθώντας τους να γίνουν κι εκείνοι μέλη ενός ολοένα επεκτεινόμενου δικτύου.