Κ​​αθώς στέκομαι απέναντι από το «Μικρό Ρεξ», στην Πατησίων 9, το βλέπω λουσμένο στο καλοκαιρινό φως. Από το απέναντι πεζοδρόμιο της οδού Γλάδστωνος έχω πίσω μου την ορειχάλκινη προτομή του Κώστα Περρίκου (1905-1943), του ήρωα αξιωματικού της Πολεμικής Αεροπορίας και αρχηγού της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ.

Σήμερα, τα ερείπια του Αστικού Πυλώνα και της γειτονικής Διά Μέσου Πύλης είναι «εγκλωβισμένα» σε έναν υποτυπωδώς διαμορφωμένο μη επισκέψιμο χώρο.

Από το ApArt Suite,  στην οδό Πραξιτέλους 15-19, η Αθήνα αναπνέει αλλιώς. Εδώ, σε αυτό τον υψηλής αισθητικής χώρο φιλοξενίας, νιώθει κανείς πόσα πολλά μπορεί να γίνουν για την πόλη, τον τουρισμό, την ίδια την οικονομία, όταν υπάρχει διάθεση για βελτίωση του προϊόντος που λέγεται «Αθήνα».

Οι εικόνες είναι γνωστές. Μεθυσμένοι τουρίστες, νεαρής ηλικίας, σε έξαλλη κατάσταση να χορεύουν ημίγυμνοι στον δρόμο, να ουρλιάζουν, συχνά να επιδίδονται σε όργια, να μπλέκουν σε συγκρούσεις.

Ανεξάντλητες οι ιστορίες για την Αθήνα που βγαίνουν στην επιφάνεια με διάφορες αφορμές. Ιστορίες λησμονημένες για τους σημερινούς κατοίκους, ακόμη και αν αφορούν κεντρικότατα σημεία της πρωτεύουσας όπως η πλατεία Συντάγματος. 

Ο Πέτρος Ταρέλλας έπεσε στη μάχη του Πέτα το 1822. Ιταλός στην καταγωγή, ήταν διοικητής του πρώτου συντάγματος τακτικού στρατού που συστάθηκε στην Ελλάδα. 

Διεθνής διαγωνισμός θέτει επί τάπητος την αλλαγή όψης της ελληνικής πόλης, ώστε να καταστεί «οπτικά πιο αναγνώσιμη».

Η απώλεια του Μανόλη Β. Μαρμαρά, στα 69 του χρόνια, είναι πλήγμα για την αρχιτεκτονική κοινότητα. Σημαντικός ερευνητής με μακρά και παραγωγική ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, αλλά και αρχιτέκτων ο ίδιος, ο Μανόλης Μαρμαράς υπήρξε μια προσωπικότητα της ελληνικής αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, με ποικίλα ενδιαφέροντα και επίδοση σε πολλούς τομείς.

«Κλείδωσαν», όπως φαίνεται, οι προϋποθέσεις που είχε θέσει το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την εύρυθμη λειτουργία της Εθνικής Πινακοθήκης μετά την αποπεράτωση του έργου επέκτασης και χθες «ξεκλείδωσε» η δωρεά ύψους 13 εκατομμυρίων ευρώ, με την οποία θα ολοκληρωθεί το κατασκευαστικό κομμάτι του έργου εφόσον τηρηθούν στο ακέραιο όλες οι δεσμεύσεις. 

Προχωρώντας στη Χρυσοσπηλιωτίσσης, στην καρδιά της Αθήνας, έχοντας ευθεία την οδό Βύσσης που βγαίνει στην Αθηνάς, η ατμόσφαιρα έχει κάτι οικείο παρότι τόσα πολλά έχουν αλλάξει. 

Η περίπτωση οικίας στην οδό Ζαΐμη 23 στα όρια Μουσείου και Εξαρχείων.