Πίσω από τις λαμαρίνες που κλείνουν την πρόσβαση προς το λιλιπούτειο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στην Πλάκα, εκεί όπου κάποτε έψελνε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ακούγεται ο θόρυβος από τους μάστορες.

Tomorrow’s Storeys στη Διπλάρειο Σχολή. Πώς φαντάζεται κάποιος το μέλλον της Αθήνας; Καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες διαμορφώνουν αφηγήσεις για το μέλλον των Αθηναίων και τις παρουσιάζουν σε μια ανοιχτή συζήτηση.

Δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι θα έβρισκε έναν τόσο ελκυστικό χώρο στη λεωφόρο Κηφισού. Οσες φορές και να επισκεφθεί κανείς το «Αθηνέο», πάντα θα έχει αφορμές να επιστρέψει, όχι μόνο γιατί προσφέρεται πάντα φρέσκια μπίρα, αλλά γιατί είτε θα υπάρχει μία ομιλία, ιδιαίτερη πάντα, είτε μία έκθεση.

Ενα ρεπορτάζ της προηγούμενης εβδομάδας για τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης (βλ. «“Πινγκ πονγκ” με την Αγορά Κυψέλης», 8/3/2017) με οδήγησε μοιραία στο χαρακτηριστικό αυτό τοπόσημο της Φωκίωνος Νέγρη.

Σε μια βόλτα στην πόλη της Αθήνας καλεί γονείς και παιδιά από 5 έως 8 ετών η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στις γειτονιές του Νέου Κόσμου, στο Κουκάκι και την Ακρόπολη για τα Σάββατα του Μαρτίου και του Απριλίου.

Σ​​τάθηκα μπροστά στην καρατομημένη Λέλα Καραγιάννη, στην οδό Τοσίτσα. 

Ανεβαίνοντας από Γλυφάδα προς Αθήνα και οδηγώντας στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, αναζητώ πάντα το σήμα της Ολυμπιακής.

Τα ηλεκτρονικά εισιτήρια, τα πωλητήρια και πολλά αναψυκτήρια είναι ακόμα στον «αέρα», ενώ αναμένονται 2 εκατ. επιπλέον αφίξεις.

Η «Κ» παρουσιάζει τα αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν στο φως από τις εργασίες στη Θεσσαλονίκη.

Ανεβαίνεις από μία στριφογυριστή, σιδερένια σκάλα, από αυτές που ήταν απαραίτητες στα παλιά σπίτια και τις έβλεπε κανείς μόνο στην πίσω όψη ή στο πλάι.

Με ένα χάρτη στο χέρι, έψαχνα την οδό Κωνσταντίνου Μάνου. Ακολουθούσα τον μεγάλο περίπατο στο Παγκράτι, στον οποίον μας είχαν καλέσει (όλους τους Αθηναίους) οι atenistas.