Καλυμμένη με ένα τεραστίων διαστάσεων γκράφιτι είναι εδώ και λίγα 24ωρα η όψη του ιστορικού κτιρίου του Πολυτεχνείου επί της οδού Στουρνάρη.

Το φαινόμενο υπηρετείται καθημερινά, στα κοινωνικά δίκτυα, από την ανάρτηση δεκάδων νοσταλγικών φωτογραφιών.

Αφού «χρεώθηκε» επί δεκαετίες την υποβάθμιση της ζωής στο άστυ, η αθηναϊκή πολυκατοικία επανεκτιμάται.

Ανάμεσα στα παλιά βιβλία που έχω κατά καιρούς αγοράσει υπάρχουν ορισμένα που φέρουν τα αρχικά του πρώτου ιδιοκτήτη τους, καθώς από περισσή αγάπη είχαν δοθεί για βιβλιοδεσία.

Η Πολιτιστική Ακτή ενισχύεται με ακόμα ένα φιλόδοξο αρχιτεκτονικά κτίριο.

Η πόλη δεν χωράει άλλα αυτοκίνητα, δεν αντέχει άλλο θόρυβο και ρύπανση. Δεν έχει άλλα πεζοδρόμια και πλατείες για «ελεύθερο camping αυτοκινήτων»

Απέναντι σε μια από τις εισόδους του πάρκου βρίσκεται το πρώτο Συνεργατικό Καφενείο που ιδρύ­θηκε στην Ελλάδα.

Εχουμε πολλούς μύθους που αγαπάμε στην Αθήνα. Ενας από αυτούς θέλει να μας πείσει ότι το Μοναστηράκι είναι ωραία πλατεία. Ας πούμε ότι η αισθητική είναι ως ένα σημείο υπόθεση υποκειμενική.

Σ’ ένα μήνα θα πρέπει να έχει προσληφθεί εποχικό προσωπικό. Το μέτρο της διεύρυνσης του ωραρίου σε 33 αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία επρόκειτο να επεκταθεί σε 46 φέτος.

Τα πρωινά στην οδό Πειραιώς στο ύψος της πλατείας Κουμουνδούρου, όταν η μέρα είναι καλή και τα πεζοδρόμια γεμάτα κόσμο, έχει κανείς την αίσθηση ότι βαδίζει σε μια πόλη μετέωρη.

Προσωπικότητες από τον χώρο της τέχνης και της πολιτικής στηρίζουν την προετοιμασία του φακέλου της υποψηφιότητας.