Βιομηχανικές μονάδες στη βορειοανατολική Κίνα εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες αερίου που καταστρέφει το όζον παραβιάζοντας μια διεθνή συνθήκη, επισημαίνουν οι επιστήμονες.
Από το 2013 οι ετήσιες εκπομπές του απαγορευμένου χημικού χλωροφθοράνθρακα-11 (CFC-11) από τη συγκεκριμένη περιοχή έχουν αυξηθεί περίπου κατά 7.000 τόνους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature.
O χλωροφθοράνθρακας-11 χρησιμοποιείτο ευρύτατα κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 ως ψυκτικό μέσο και για την κατασκευή μονωτικού αφρού. Το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ του 1987 απαγόρευε τη χρήση των χλωροφθορανθράκων, καθώς και άλλων βιομηχανικών αεροζόλ που διαλύουν το προστατευτικό όζον 10 έως 40 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης και ιδιαίτερα πάνω από την Ανταρκτική και την Αυστραλία. Οπως επισημαίνει ο Ματ Ρίγκμπι, συντονιστής της μελέτης και χημικός ατμόσφαιρας του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, «οι χλωροφθοράνθρακες αποτελούν τη βασική αιτία της απίσχνανσης του στρατοσφαιρικού στρώματος του όζοντος, που μας προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου».
Μετά την απαγόρευση του 1987 οι παγκόσμιες συγκεντρώσεις του CFC-11 άρχισαν να ελαττώνονται με σταθερούς ρυθμούς μέχρι το 2012. Ωστόσο, την περασμένη χρονιά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά την περίοδο 2013-2017 οι ρυθμοί ελάττωσης επιβραδύνθηκαν τουλάχιστον κατά 50%. Καθώς το συγκεκριμένο χημικό δεν ανιχνεύεται ελεύθερο στη φύση, αυτή η μεταβολή μπορεί να οφείλεται μόνο σε κάποια νέα πηγή ρύπανσης. Ολα τα στοιχεία υπέδειξαν ως περιοχή στην οποία εντοπιζόταν το πρόβλημα την ανατολική Ασία, χωρίς ωστόσο οι ερευνητές να μπορούν να καταλήξουν σε συγκεκριμένη τοποθεσία.
Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων συνέλεξε περισσότερα στοιχεία από δύο σταθμούς μετρήσεων σε Ιαπωνία και Ταϊβάν. Αφού έκαναν τις απαραίτητες προσομοιώσεις μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή, εντόπισαν τον δράστη: πρόκειται για κινεζικά εργοστάσια παραγωγής μονωτικού αφρού στην παράκτια επαρχία Σαντόνγκ και στην επαρχία Χέμπεϊ, η οποία περιβάλλει το Πεκίνο.
