Δεν έχετε πάντα την ευκαιρία να προετοιμαστείτε για μια παρατεταμένη νοσοκομειακή νοσηλεία. Όταν όμως γνωρίζετε ότι πρόκειται να νοσηλευτείτε για μερικές ημέρες –για παράδειγμα, για μια εκλεκτική επέμβαση– μην αρκεστείτε στο να ετοιμάσετε απλώς ένα μικρό σακίδιο πριν από την εισαγωγή σας. Δείτε έξι κινήσεις που πρέπει να κάνετε.
1. Εκτυπώστε σημαντικά έγγραφα
Το νοσοκομείο μπορεί να μη διαθέτει επικαιροποιημένες πληροφορίες στον φάκελό σας, ακόμη και αν έχετε νοσηλευτεί ξανά εκεί και ο γιατρός σας συνεργάζεται με το συγκεκριμένο ίδρυμα.
Ενεργήστε προληπτικά και συγκεντρώστε μερικά έγγραφα (εκτυπώστε τα, εάν το προσωπικό του νοσοκομείου δεν έχει χρόνο να λάβει τις πληροφορίες σε ηλεκτρονική μορφή).
Ένα σημαντικό τέτοιο έγγραφο είναι ένας κατάλογος με τα πρόσωπα επικοινωνίας, τις χρόνιες παθήσεις και τα φάρμακά σας (συμπεριλαμβανομένων των συμπληρωμάτων) και τις δοσολογίες τους. Πρόκειται για βασικές πληροφορίες που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να λάβουν αποφάσεις για τη φροντίδα σας.
Ένα άλλο έγγραφο θα πρέπει να είναι ένα αντίγραφο της εκ των προτέρων οδηγίας περίθαλψης, που μπορεί να περιλαμβάνει:
• Μια διαθήκη ζωής, που περιγράφει λεπτομερώς το είδος της ιατρικής φροντίδας που θα θέλατε σε περίπτωση που δεν είστε σε θέση να λαμβάνετε αποφάσεις.
• Ένα πληρεξούσιο φροντίδας της υγείας σας, που ορίζει ποιος θα παίρνει αποφάσεις για τη φροντίδα της υγείας σας εάν εσείς δεν μπορείτε (είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν οι αποφάσεις δεν είναι μαύρο-άσπρο).
• Ένα έντυπο POLST (εντολές ιατρού για θεραπείες διατήρησης της ζωής) υπογεγραμμένο από τον γιατρό σας – σε άτομα με σοβαρές ιατρικές παθήσεις, αυτή η επιλογή καθιστά τις προτιμήσεις τους για τη φροντίδα υγείας ιατρική εντολή που θα πρέπει να τηρηθεί.
Στις ΗΠΑ, αν κάποιος χρειάζεται μια εκ των προτέρων οδηγία, μπορεί να κατεβάσει τα σχετικά έντυπα δωρεάν από την ιστοσελίδα της πολιτείας του.
Ο AARP (Αμερικανικός Σύλλογος Συνταξιούχων) παρέχει χρήσιμους συνδέσμους (www.health.harvard.edu/freepad). Ορισμένα έντυπα πρέπει να υπογραφούν από μάρτυρα ή να επικυρωθούν, κατά προτίμηση πριν από την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
2. Ενημερώστε τον πληρεξούσιο φροντίδας της υγείας σας
Πείτε στον πληρεξούσιο φροντίδας της υγείας σας πότε και γιατί θα εισαχθείτε στο νοσοκομείο και τι πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει αν δεν είστε σε θέση να λάβετε αποφάσεις. Ο πληρεξούσιός σας μπορεί να βοηθήσει μόνο εάν γνωρίζει τι θέλετε.
«Πολλές φορές, όταν χρειάζεται να καλέσουμε τον πληρεξούσιο, αυτός λέει: “Δεν ξέρω, δεν έχω μιλήσει ποτέ με τον φίλο μου/τον συγγενή μου σχετικά με αυτό το θέμα”. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να είναι δύσκολες για τους πληρεξούσιους φροντίδας υγείας, γιατί μερικές φορές τούς ζητάμε να λάβουν αποφάσεις για θεραπείες υψηλού κινδύνου», αναφέρει ο δρ Jose F. Figueroa, γιατρός ειδικευμένος στη νοσοκομειακή νοσηλεία στο συνεργαζόμενο με το Χάρβαρντ Brigham and Women’s Hospital και ερευνητής σε θέματα πολιτικών και διαχείρισης της υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ.
3. Βάλτε λίγα πράγματα επιπλέον
Οι προγραμματισμένες σύντομες νοσοκομειακές νοσηλείες καμιά φορά γίνονται πιο μακροχρόνιες ή οδηγούν σε νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να μείνετε χωρίς αρκετά ρούχα, ηλεκτρονικές συσκευές ή φορτιστές συσκευών.
Ο δρ Figueroa συνιστά να πάρετε μαζί σας περισσότερα πράγματα για αυτό το ενδεχόμενο ή να ετοιμάσετε ένα επιπλέον σακίδιο που θα αφήσετε σπίτι και θα κανονίσετε να σας το φέρει κάποιος φίλος εάν χρειαστεί.
4. Οργανώστε ένα σχέδιο βουρτσίσματος των δοντιών
Ζητήστε από κάποιον φίλο, συγγενή ή νοσηλευτή να φροντίσει να βουρτσίζονται τα δόντια σας καθημερινά.
«Τα βακτήρια του στόματος μεταφέρονται μερικές φορές στους πνεύμονες και προκαλούν πνευμονία. Η καλή στοματική υγιεινή, συμπεριλαμβανομένου του βουρτσίσματος των δοντιών, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πνευμονίας, μειώνοντας την ποσότητα των βακτηρίων στα δόντια και στο στόμα. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι αυτό συμβαίνει στους ασθενείς στη μονάδα εντατικής θεραπείας και είναι λογικό να θεωρήσουμε ότι ισχύει για όλους τους ασθενείς», αναφέρει ο δρ Michael Klompas, ερευνητής και ειδικός στις λοιμώδεις νόσους στο Brigham and Women’s Hospital.
5. Βρείτε έναν συνοδό εξιτηρίου
Όταν έρθει η ώρα να φύγετε από το νοσοκομείο, ο υπεύθυνος νοσηλευτής θα σας δώσει οδηγίες για τη φροντίδα σας.
«Πρόκειται για μια κρίσιμη στιγμή, κατά την οποία λαμβάνετε πολλές πληροφορίες, όπως λεπτομέρειες για τα καινούρια φάρμακα, τα παλιά φάρμακα και το πότε θα πρέπει να δείτε ξανά γιατρό. Η σύγχυση σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε μετά μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή και σε νέα εισαγωγή στο νοσοκομείο», λέει ο δρ Figueroa.
Προτού πάτε στο νοσοκομείο, ζητήστε από κάποιον φίλο να είναι παρών κατά την έξοδό σας –με φυσική παρουσία ή τηλεφωνικά– για να σημειώσει λεπτομέρειες και να κάνει ερωτήσεις.
«Ζητήστε από τον φίλο σας να ρωτήσει για τυχόν αλλαγές στα φάρμακα που θα πρέπει να γνωρίζετε, για συμπτώματα που θα πρέπει να σας ανησυχήσουν, για το πότε πρέπει να επικοινωνήσετε με τον γιατρό και κατά πόσο έχουν οριστεί νέα ραντεβού ή πρέπει να οριστούν», συνιστά ο δρ Figueroa.
6. Διευθετήστε την επιστροφή σας στο σπίτι
Μπορεί να έχετε κανονίσει με ποιον τρόπο θα πάτε στο νοσοκομείο, αλλά πολλοί άνθρωποι ξεχνούν την επιστροφή στο σπίτι.
«Δεν συνιστούμε ποτέ να οδηγήσετε για να επιστρέψετε στο σπίτι σας. Μπορεί να λαμβάνετε φάρμακα που επηρεάζουν τη συγκέντρωσή σας ή να νιώθετε σύγχυση ή αδυναμία μετά από μια νοσοκομειακή νοσηλεία», λέει ο δρ Figueroa.
Αν δεν έχετε κάποιον φίλο που μπορεί να σας γυρίσει σπίτι, ρωτήστε στο ιατρείο του γιατρού σας, σε κάποια θρησκευτική οργάνωση ή κάποιο κέντρο ηλικιωμένων σχετικά με τις δυνατότητες μεταφοράς. Αν μπορείτε να αντεπεξέλθετε οικονομικά, προσλάβετε έναν βοηθό να σας πάει σπίτι.
Φροντίστε να υπάρχει κάποιος που θα σας βοηθήσει να μπείτε στο σπίτι και να τακτοποιηθείτε. Ένας εκ των προτέρων προγραμματισμός θα είναι πολύ χρήσιμος.
