Η δωρεά συμπαγών οργάνων μέσα από την μεταμόσχευση, αποτελεί μια ύψιστη σχέση αγάπης ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή. Αγάπη εφάμιλλη εκείνης που έχει μια μητέρα για το έμβρυο που φέρει μέσα της , ή για την ζωή που δημιουργείται στον εσωτερικό και ψυχικό κόσμο κάθε ανθρώπου. Αλλά και για το βρέφος και, αργότερα για το παιδί, το οποίο έχει λάβει όλες τις φροντίδες και την αγάπη, προκειμένου να επιβιώσει σωματικά και ψυχικά και να ανθίσει.
Ετσι, εκείνος που δωρίζει ό,τι πιο πολύτιμο είχε στην ζωή του, όπως τα όργανα του ιδίου του παιδιού του ή ένα κομμάτι του εαυτού του , το «ξαναγεννά» συμβολικά – ταυτόχρονα με την τεράστια και επώδυνη απώλεια του – φέρνοντας στο φως μια άλλη ζωή την οποία ανασύρει από το σκοτάδι και το φάντασμα του θανάτου , απαλύνοντας για λίγο τον ψυχικό του πόνο και οδύνη. Αλλά και ο λήπτης, μέσα από τη μεγαλοσύνη, γενναιοδωρία και μεγαλειώδη προσφορά Σπλαχνικής αγάπης, αναγεννάται όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά , εφόσον δικές του πρώιμες ανάγκες, ελλείψεις, πληγές του, απαλύνονται και «γιατρεύονται» μέσω της ενεργητικής κινητικότητας του σώματος και της ψυχής. Ενός σώματος που ξαναζωντανεύει και μιας ψυχής που αχνοφτερουγίζει και απλώνει δειλά τα φτερά της.
Μόνο μέσα από αυτήν την μυστική, μυστηριώδη σχέση ανάμεσα στον δότη, αλλά και την δωρήτρια οικογένεια του, και τον λήπτη, η οποία βασίζεται σε βαθιά συναισθήματα αμοιβαίας και ανταποδοτικής αγάπης και ευγνωμοσύνης του ενός προς τον άλλον, θα μπορέσει ο θάνατος για μια στιγμή να νικηθεί, να γλυκαθεί και να παραδοθεί στην αγάπη, μπαίνοντας στην υπηρεσία της ζωής. Χάρη στους δωρητές μπορούμε να νιώσουμε και να πιστέψουμε ότι μετά την καταιγίδα έρχεται πάντα η γαλήνη και ότι η ζωή δεν τελειώνει με το κλείσιμο των βλεφάρων μας, αλλά πορεύεται προς το άστρο της αθανασίας.
Ολοι, δωρητές, αυτοί οι υπέρτατοι ευεργέτες , ασθενείς , οι οποίοι ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου, με την ψυχή τους στον αέρα, αλλά και γιατροί που επιχειρούν, ίσως, το πιο τολμηρό εγχείρημα της ιατρικής τους υπόστασης, συντονίζουν την ψυχοσωματική τους ύπαρξη με τέτοιον τρόπο, ώστε η ζωή και η δημιουργία τελικά να νικούν. Όταν η αγάπη νικά, τότε νικά και η ζωή.
*Η κ. Λυγερή Οικονομοπούλου είναι κλινική ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια και λήπτρια ήπατος.
