O Τζο επιχειρεί ένα «hand hop», μια φιγούρα του breakdance που ο χορευτής στηριζόμενος στο ένα χέρι φέρνει μια κατακόρυφη σβούρα. Είναι γύρω στα 12, φοράει πέδιλα και σoρτς και πρόκειται να εκτελέσει τη φιγούρα σε ένα ήρεμο πλακόστρωτο δρομάκι, όσο ο δάσκαλός του τον τραβάει βίντεο με το κινητό.
Ενα δευτερόλεπτο ακριβώς πριν ο Τζο ξεκινήσει την επίδειξη, ακούγεται ήχος από βομβαρδισμούς. Το παιδί κοιτάει μία προς τον ουρανό της Γάζας και μία προς τον δάσκαλο, μην ξέροντας τι να κάνει. «Μπες!» του λέει αυτός, εννοώντας «μπες στον χορό, ξεκίνα!» Ο φόβος του διαρκεί και αυτός τελικά ένα μόλις δευτερόλεπτο, ο Τζο ολοκληρώνει τη φιγούρα του λίγο μετά την έκρηξη και χαμογελάει στην κάμερα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Τζο και ο δάσκαλός του Αχμέντ –γνωστός και με το προσωνύμιο «Σαρκ» (καρχαρίας)– είναι μέλη της ομάδας των Camps Breakerz που ξεσηκώνουν τα στενά της Γάζας με τις χορευτικές φιγούρες του breakdance και του χιπ χοπ, εν μέσω βομβαρδισμών.
«Κάθε πρωί τα παιδιά μας περιμένουν καθισμένα στα σκαλοπάτια έξω από τη σχολή χορού να μας ρωτήσουν τι θα κάνουμε σήμερα», λέει στην «Κ» ο Μο, συν-ιδρυτής των Camps Breakerz, που βρίσκεται τώρα στις ΗΠΑ και είναι επιφορτισμένος με τη δημοσιοποίηση των χορευτικών βίντεο που του στέλνουν οι συνάδελφοί του από τη Γάζα. «Τα παιδιά περιμένουν εκεί από τις έξι-επτά το πρωί, μόλις ξυπνήσουν από τον εφιάλτη της νύχτας. Γιατί πάντα οι νύχτες είναι οι πιο πυκνές σε επιθέσεις και με το ξημέρωμα τα πράγματα για λίγο ηρεμούν», λέει.
«Είμαστε όλοι από τα camps»
Ο Μο ίδρυσε τους Camps Breakerz μαζί με τα αδέρφια του και φίλους τους, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ηταν όλοι τους μεγαλωμένοι σε προσφυγικούς καταυλισμούς, όπως και οι γονείς και οι παππούδες τους. «Οι παππούδες μας εκτοπίστηκαν από άλλες περιοχές της Παλαιστίνης και αναγκάστηκαν να μείνουν για χρόνια σε σκηνές στη Λωρίδα της Γάζας και έτσι περίπου συνεχίστηκε από γενιά σε γενιά. Εμείς μεγαλώσαμε όλοι στον προσφυγικό καταυλισμό του Νουσεϊράτ και μια μέρα σκεφτήκαμε “αφού είμαστε όλοι από τα camps γιατί δεν δίνουμε ένα τέτοιο όνομα στην ομάδα μας;” Κάθε φορά που το φωνάζουμε μας ανατριχιάζει, γιατί μας θυμίζει τις ρίζες και την ιστορία μας», λέει ο Μο.
Αυτή τη στιγμή 15 μόνιμοι μαθητές πηγαίνουν καθημερινά για να κάνουν μάθημα με τους Camps Breakerz και να χορέψουν μέσα στα στενά της πόλης.
O Mo, όπως και τα αδέρφια του κατάφεραν να φύγουν από τη Γάζα προς τις ΗΠΑ, το Κατάρ και τη Γερμανία στα μέσα της δεκαετίας του 2010, «κάτι που ήταν πολύ δύσκολο και χρονοβόρο, απαιτούσε πολλά χαρτιά και πολύ άγχος αν θα τα καταφέρναμε», λέει χαρακτηριστικά.
Ο «Σαρκ», που εν τω μεταξύ ασχολήθηκε επαγγελματικά στη Γερμανία με την ψυχοθεραπεία μέσω του χορού, επέστρεψε προσωρινά στη Γάζα τους προηγούμενους μήνες για να διδάξει χορό σε παιδιά και μάλιστα σκόπευε να δώσει μια χορευτική παράσταση στις 7 Οκτωβρίου –τον πρόλαβε, όμως, η επίθεση της Χαμάς. Εκτοτε, παραμένει εγκλωβισμένος στη Γάζα και παρά τις εκκλήσεις του προς πρεσβείες και διεθνείς οργανισμούς «περιμένει όπως και πολλοί άλλοι, σοβαρά τραυματισμένοι, να μπορέσει κάπως να πάρει μια σειρά για να φύγει», σύμφωνα με τον αδερφό του.
Ανθεκτικότητα
Οσο όμως παραμένει στη Γάζα, ο «Σαρκ» δεν αφήνει τον χρόνο ανεκμετάλλευτο. Τα λίγα λεπτά της ημέρας που διαθέτει σύνδεση στο διαδίκτυο, στέλνει στον αδερφό του στην Αμερική τα βίντεο από τα μαθήματα που κάνει με την ομάδα και τις παραστάσεις που δίνουν σε σχολεία και καταφύγια. Αυτές όμως σταμάτησαν τελευταία γιατί θεωρήθηκε μεγάλο ρίσκο να μαζεύουν τόσα πολλά παιδιά σε ένα σημείο, όσο οι βομβαρδισμοί εντείνονται.
Δεν λαμβάνω πάντα νέα του αδερφού μου, βλέπω μόνο την ένδειξη “διαβάστηκε” στα μηνύματα που στέλνω εγώ και ξέρω ότι είναι ζωντανός και βέβαια ό,τι υλικό μου στέλνει από τα παιδιά.
«Δεν λαμβάνω πάντα νέα του, βλέπω μόνο την ένδειξη “διαβάστηκε” στα μηνύματα που στέλνω εγώ και ξέρω ότι είναι ζωντανός και βέβαια ό,τι υλικό μου στέλνει από τα παιδιά. Αυτή τη στιγμή έχουμε 15 μόνιμους μαθητές που έρχονται κάθε μέρα για να κάνουν μάθημα με τους Camps Breakerz και να χορέψουν μέσα στα στενά της πόλης».
«Είναι μια ψυχολογική αποσυμφόρηση για τα παιδιά, συνέχεια μας λένε ότι θα μεγαλώσουν και θα γίνουν οι καλύτεροι break dancers, ότι θα κερδίσουν διεθνείς διαγωνισμούς και θα χορέψουν κάτω από τον Πύργο του Αϊφελ και στην Times Square της Νέας Υόρκης», λέει ο Μο και προσθέτει: «Τα παιδιά νιώθουν καλά, νιώθουν –αν το καταλαβαίνετε αυτό– ότι “υπάρχουν”».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Η Γάζα μετατρέπεται σε νεκροταφείο για παιδιά», δήλωνε στις αρχές Νοεμβρίου ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, ενώ σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία περισσότερα από 5.000 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους από την έναρξη των επιθέσεων. Σε αυτές τις συνθήκες μοιάζει παράταιρο που τα παιδιά βρίσκουν λόγους να χαίρονται, επισημαίνουμε στον Μο.
Οι Παλαιστίνιοι είναι γνωστοί για την ανθεκτικότητά τους, προσαρμόζονται, προχωράνε και αγαπάνε τη ζωή περισσότερο.
«Αυτό σημαίνει ανθεκτικότητα», λέει. «Οι Παλαιστίνιοι είναι γνωστοί για την ανθεκτικότητά τους, προσαρμόζονται, προχωράνε και αγαπάνε τη ζωή περισσότερο». Πάντως, στα βίντεο που φτάνουν από τη Γάζα τα παιδιά μοιάζει πράγματι να ξεχνάνε για λίγο, χάρη στους Camp Breakerz, ότι οι βομβαρδισμοί διαρκούν ήδη δύο μήνες και δεν διαφαίνεται ακόμα καμία απόφαση για οριστική κατάπαυση του πυρός.
