Αλκέτ Ριζάι: Ο «γλωσσομαθής» δολοφόνος
Ο Αλβανός κακοποιός απασχολεί τις ελληνικές διωκτικές αρχές τα
τελευταία 15 χρόνια.
Με ένα μικρό τρανζίστορ, τυλιγμένο με μονωτική ταινία, καλώδια και
μπαταρία, προσπάθησε ο Αλκέτ Ριζάι να ξεγελάσει τις αρχές, επι 24
ώρες, με την απειλή οτι δήθεν ειχε εκρηκτικό μηχανισμό, που
πυροδοτούνταν με τηλεκοντρολ και θα ανατίναζε τις φυλακές
Μαλανδρίνου στον αέρα, αν δεν του διέθεταν ενα ΙΧ αυτοκίνητο για να
αποδράσει, μαζί με τους δύο αλλους Αλβανους συγκρατούμενους του, με
τους οποίους κρατούσε όμηρους τους έξι σωφρονιστικούς
υπαλλήλους.
Καταλυτικό ρόλο στο αίσιο τέλος του θρίλερ, που έληξε στις 8.20 το
βράδυ της Κυριακής, με την παράδοση των τριών κρατουμένων και την
απελευθέρωση σώων των ομήρων, έπαιξε η Ειδική Ομαδα Διαπραγματευτών
της ΕΛ.ΑΣ, αλλά και ένας αξιωματικός της ΕΚΑΜ, ο οποίος έχει
συλλάβει άλλες δύο φορές στο παρελθόν τον Αλκέτ Ριζάι και η
παρουσία του έπεισε τον Αλβανό κρατούμενο, να δώσει τέλος στην
αδιέξοδη κατάσταση.
Ο «βίος και πολιτεία» του Αλκέτ Ριζάι
Γεννήθηκε στην Αλβανία το 1974 και απασχόλησε για πρώτη φορά την
ελληνική αστυνομία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με υποθέσεις
ναρκωτικών, ενώ το 2003 σχεδίασε και πραγματοποίησε τη δολοφονία
του Θανάση Κορωπιώτη.
Ο Ριζάι θεωρούσε τότε ότι ο αδικοχαμένος άντρας είχε συνάψει
ερωτικό δεσμό με την αλλοδαπή φίλη του, Οξάνα, όμως στη συνέχεια
αποδείχτηκε ότι ο άτυχος άνδρας ενεπλάκη στην ιστορία κατά λάθος,
αφού ναι μεν εκείνη την περίοδο διατηρούσε σχέση με μια αλλοδαπή
γυναίκα, αλλά επρόκειτο για άλλη.
Ο Αλβανός κακοποιός συνελήφθη με επεισοδιακό τρόπο σε διαμέρισμα
στη Νέα Φιλαδέλφεια και έμεινε στη φυλακή για τρία χρόνια. Στις 4
Ιουνίου 2006 απέδρασε μαζί με τον Βασίλη Παλαιοκώστα από τις
φυλακές Κορυδαλλού με ελικόπτερο, μια ιστορία που είχε εκθέσει το
σωφρονιστικό κατάστημα και είχε ξεσηκώσει «θύελλα» αντιδράσεων και
επικρίσεων. Στις 26 Αυγούστου 2006, ο Αλκέτ Ριζάι σκοτώνει εν ψυχρώ
στο Περιστέρι τον 43χρονο Κωνσταντίνο Κουτελιέρη και τον 36χρονο
Ιωάννη Κάτσιο ύστερα από εντολή -όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο-
του Β. Στεφανάκου.
Για τις δύο δολοφονίες συνελήφθη στις 8 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους
στη Βοιωτία,αλλά και πάλι η παραμονή του στη φυλακή είχε ημερομηνία
λήξης, καθώς στις 22 Φεβρουαρίου 2009 πραγματοποίησε τη δεύτερη
πετυχημένη απόδρασή του. Μερικούς μήνες αργότερα θα συλληφθεί εκ
νέου, στο Γραμματικό, μαζί με τη σύντροφό του Ασπασία Μητροπία.
Τον Ιούλιο του 2011 σε συνέντευξή του μέσα από τις φυλακές
Γρεβενών, στην εφημερίδα Gazeta Shqiptare, είχε προαναγγείλει μια
τρίτη απόδραση, λέγοντας: «Oι Έλληνες μου έχουν πάρει τα πιο όμορφα
μου χρόνια, γι’ αυτό θα βγω και πάλι. Δεν θα σταματήσω, καλύτερα να
με σκοτώσουν. Θα προτιμήσω καλύτερα να σκοτωθώ, αλλά όμως θα
διαλύσω και εκείνους που θα προσπαθήσουν να με σταματήσουν».
Το ίδιο διάστημα ο Αλκέτ Ριζάι καταδικάστηκε σε δις ισόβια από το
Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πειραιά, για τη δολοφονία των
Κώστα Κουτελιέρη και Γιάννη Κάτσιου ενώ το Δικαστήριο επέβαλε
επίσης στον Ριζάι συνολική ποινή κάθειρξης 25 ετών, για την
κινηματογραφική απόδραση με ελικόπτερο από τις φυλακές
Κορυδαλλού.
Μιλάει άπταιστα ακόμη τέσσερις (ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά και
σερβικά) εκτός των αλβανικών και των ελληνικών. Σε ηλικία μόλις 20
χρόνων ήταν από τους πρώτους που έφεραν από την Αλβανία ηρωίνη και
στη συνέχεια κοκαΐνη. Λίγο αργότερα βρέθηκε να ξεπλένει νομότυπα
χρήματα από το ναρκωεμπόριο ως ιδιοκτήτης μάντρας αυτοκινήτων.
Σχετικά γρήγορα δραστηριοποιήθηκε σε νυχτερινά κέντρα, ιδίως στον
χώρο των «ερωτικών θεαμάτων». Θεωρείται πάντως μέτρ των «συμβολαίων
θανάτου», είτε βρίσκεται εντός είτε εκτός φυλακής. Για ένα τέτοιο
συμβόλαιο επέστρεψε από την Αλβανία την τελευταία φορά που
συνελήφθη.
Το μεγάλο του μειονέκτημα, σύμφωνα με όσους τον γνωρίζουν, είναι η
τάση του να επιδεικνύεται. Να ξεχωρίζει. Το δεύτερό του μειονέκτημα
είναι ότι υπερεκτιμά τον κίνδυνο. Τους αδελφούς Παλαιοκώστα τους
γνώρισε στη φυλακή. Με τον Νίκο έχουν την ίδια αγάπη, που είναι το
διάβασμα. Αλλά ενώ ο Νίκος διαβάζει οτιδήποτε σχετικό με αρματολούς
και κλέφτες, ο Ριζάι προτιμάει περιοδικά και εφημερίδες από
διάφορες χώρες. Πέραν των αποδράσεων δεν υπάρχει άλλη κοινή δράση
με τους αδελφούς Παλαιοκώστα: «Τους δίνω δύο καλάσνικοφ κι ο
καθένας παίρνει τον δρόμο του», φέρεται να είχε πει.
