Τζάκρη, η Πασιονάρια του ΠΑΣΟΚ
Εγραψε τον σοσιαλισμό στις κόκκινες σόλες των Louboutin της και
ετοιμάζεται για μέρη που της ταιριάζουν καλύτερα, χρωματικά.
Της Μαριλης Μαργωμενου
Μαλλί κατσαρό, γονείς αγρότες, μερικά παραπανίσια κιλά κρυμμένα
κάτω από το κλασικό ταγέρ των δικαστηρίων. Τον παλιό εκείνο τον
καιρό, η Θ. Τζάκρη ήταν μία ακόμα δικηγόρος επαρχίας. Ο Γ.
Δριβελέγκας από τη Χαλκιδική, πού της μάθαινε τα κατατόπια το 2004
που πρωτομπήκε στη Βουλή, και ο μακαρίτης ο Κ. Τσίμας, ο παλιός
διοικητής της ΕΥΠ από την Καβάλα, της έκανε όλη την ώρα πλάκα. Και
μετά, ήρθε το 2009, και το «Λεφτά υπάρχουν!». Και ήταν για τη Θ.
Τζάκρη ό,τι η έξοδος από το κουκούλι για τις πεταλούδες: δίαιτα,
eyeliner, και κάθε πρωί ίσιωμα μαλλιού με το πιστολάκι του
Zarbalis, στη Βουκουρεστίου. Η χρυσαλλίδα από τα Γιαννιτσά άνοιξε
φτερά, η Θ. Τζάκρη πέταξε στις μπουτίκ των Αθηνών. Στο Golden Hall,
οι πωλήτριες ακόμα τη θυμούνται να αγοράζει τις μπορντό Louboutin.
Κυρίως γιατί ακόμα και το 2008, κανείς δεν έδινε 600 ευρώ για ένα
ζευγάρι παπούτσια.
Η μεταμόρφωση συνδυάστηκε με την υπουργοποίηση, και κάπου εκεί
ξεκίνησαν οι σουρεάλ συνεντεύξεις. «Το πρωί δίκαζα υπόθεση στο
τριμελές πλημμελειοδικείο Γιαννιτσών και το βράδυ γέννησα», έλεγε η
κ. Τζάκρη για το ηρωικό της παρελθόν. Ο σύζυγός της, ο Γ. Πατσιάς,
που την αγάπησε για την «ταχύτητα στον λόγο της» (!), ένα παράπονο
είχε μόνο από αυτήν: «Μ’ ενοχλεί λίγο», έλεγε, «που μερικοί με
προσφωνούν “κύριε Τζάκρη”». Τη γυναίκα του, πάλι, την ενοχλούσε το
Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης όπου την εξόρισε η μοίρα της
υφυπουργού, με συνοδεία τον υφυπουργό Μάρκο Μπόλαρη, πρόσωπο–κλειδί
της φιλοσοφίας «ντυθείτε χωρίς να ξοδευτείτε». Η κ. Τζάκρη έπρεπε
να στοχεύσει αλλού.
Στον γάμο του Χ. Αηδόνη, ας πούμε, που η νύφη ακόμη τη θυμάται.
Γιατί, πώς να ξεχάσει την καλεσμένη που της ήρθε με φόρεμα 6.000
ευρώ; Μετά την εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων, οι Πόντιοι
της Εδεσσας επίσης αδυνατούν να την ξεχάσουν. Γιατί με το ένα χέρι
κατέθετε το στεφάνι, και με το άλλο κουνούσε τη Louis Vuitton. Και
τον Φεβρουάριο του 2010, που πλημμύρισε το Στρατώνι της Χαλκιδικής,
η Θ. Τζάκρη χάρισε μια χαρούμενη ανάμνηση και στους δύστυχους
κατοίκους της περιοχής. Γιατί όταν βλέπεις τους 12 πόντους της
γόβας Louboutin να χώνονται ένας ένας μες στη λάσπη, είναι δύσκολο
να μη χαμογελάσεις.
Και έτσι, η Θ. Τζάκρη επέτυχε αυτό που ήθελε: τράβηξε πάνω της την
προσοχή των καμερών. Και έμαθε πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν
τόσο εύκολα όσο η γκαρνταρόμπα. Οταν βρέθηκε σε εκείνα τα
ξεκαρδιστικά βιντεάκια να τινάζει τα χέρια της κάνοντας ατελείωτα
σαρδάμ, κανείς πια δεν κοιτούσε στις πατούσες της τα Balmain των
450 ευρώ. Σαν να μην έφτανε αυτό, έπεσε στην καλοχτενισμένη κεφαλή
της και η υπόθεση του μουσείου της Πέλλας. Εκ των υστέρων ο έλεγχος
έδειξε πως το ΑΣΕΠ τηρήθηκε, αλλά αυτό δεν περιόρισε τη μιντιακή
καζούρα για τα 36 άτομα από το σόι της κ. Τζάκρη που βρέθηκαν όλα
μαζί να υποδέχονται τους τουρίστες στο μουσείο. Ισως ήταν αυτό,
ίσως και η οργή του Γ. Ραγκούση, που η κ. Τζάκρη του είχε ψήσει το
καλλικρατικό ψάρι στα παριανά του χείλη για χάρη του νομού Πέλλας.
Πάντως, στον επόμενο ανασχηματισμό ο Γ. Παπανδρέου ξερίζωσε την κ.
Τζάκρη από το υπουργικό συμβούλιο, όπως ο γεωργός το
αγριόχορτο.
Εκτοτε, η φωνή της σίγησε – τουλάχιστον, μέχρι τον Νοέμβριο του
2012. «Ψηφίζω με το πιστόλι στον κρόταφο», είπε τότε η Θ. Τζάκρη,
και ακούστηκε ξανά στη Βουλή το «ποια είναι αυτή η κυρία;». Η νέα
τζακρική μετάλλαξη είχε μόλις ξεκινήσει: Αργή ομιλία για την οποία
κάποιος λογοθεραπευτής σίγουρα περηφανεύεται, και η Louis Vuitton
εκτός πλάνου, μαζί με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη. Και αν της πήρε έναν
ολόκληρο χρόνο να διαγραφεί από το ΠΑΣΟΚ, η πρώτη μνημονιακή
Πασιονάρια της ελληνικής ιστορίας αυτή την εβδομάδα έγραψε τελικά
τον σοσιαλισμό στις κόκκινες σόλες των Louboutin της, και
ετοιμάζεται για μέρη που της ταιριάζουν καλύτερα χρωματικά. Οπως ο
ΣΥΡΙΖΑ, ας πούμε. Πάντα με τις ευχές του Μ. Κασσή, του βουλευτή –
βοσκού που διεγράφη πέρυσι τέτοια εποχή, και όταν τον ρώτησαν τι θα
απογίνει το ΠΑΣΟΚ, απήντησε: «Θα το βρει κάποια στιγμή η γκαβή τ’
αρνί»! Το μόνο που μένει να διευκρινιστεί, είναι αν έως τότε το
αρνί θα έχει σγουρό ή ίσιο το μαλλί του…
