Μιχάλης Λιάπης: Σκιαγραφία ενός πολιτικού βλαστού
Από την ιστορική νύχτα της 24ης Ιουλίου του 1974, όταν συνόδευσε
τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από το Παρίσι στην Αθήνα, στην ατιμωτική
σύλληψή του προ ημερών. Ποιος και γιατί θα θυμάται τον κ. Μιχάλη
Λιάπη;
Του Γιωργου Π. Τερζη
Στιγμιότυπο Νο 1: Ωρα 02.05 π.μ. της 24ης Ιουλίου 1974. Ο Μιχάλης
Λιάπης, 23 ετών τότε, ανιψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή,
κατεβαίνει 4ος στη σειρά από το αεροπλάνο της γαλλικής προεδρίας
που μόλις έχει αφιχθεί στο Ελληνικό, σηματοδοτώντας την πτώση της
7χρονης δικτατορίας.
Στιγμιότυπο Νο 2: Ωρα 11.00 π.μ. της 17ης Δεκεμβρίου 2013. Ο
62χρονος, πλέον, Μιχάλης Λιάπης συλλαμβάνεται από άνδρες της
τροχαίας για παραβάσεις του ΚΟΚ και οδήγηση μεγάλου κυβισμού τζιπ,
ιδιοκτησίας του, με πλαστές πινακίδες.
Στιγμιότυπο Νο 3: Ο κ. Λιάπης διαγράφεται από τις λίστες των μελών
της Ν.Δ.
Η πορεία του κ. Λιάπη στα δημόσια πράγματα οριοθετείται από τα τρία
παραπάνω στιγμιότυπα. Εξελέγη στο κοινοβούλιο το 1985, ωστόσο
έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1989, καθώς η πρώτη εκλογή του
ακυρώθηκε λόγω κωλύματος. Μέχρι τότε, η πορεία του ήταν στο πλευρό
του θείου του. Ειδικός συνεργάτης τα χρόνια της πρωθυπουργίας,
διευθυντής του Ιδιαίτερου Γραφείου, την πρώτη περίοδο της
προεδρίας. Ο κ. Λιάπης, ισχυρίζονται κάποιοι, θεωρούσε ότι λόγω
πορείας δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, θα έπρεπε ο ίδιος να
ηγηθεί του κόμματος που ίδρυσε ο θείος του.
Ηταν, πάντως, επί Κώστα Καραμανλή που ανέλαβε θέσεις ευθύνης.
Υπουργός Μεταφορών την περίοδο 2004 – 2007 και Πολιτισμού από το
2007. Στις 7 Ιανουαρίου 2009 βρέθηκε εκτός κυβέρνησης και έκτοτε οι
σχέσεις τους κατέστησαν πολεμικές. Εξ ου και τον Σεπτέμβριο του
ίδιου έτους, γνωρίζοντας ότι το προφίλ του είχε τρωθεί από τις
αποκαλύψεις για τις σχέσεις του με τη Siemens του κ. Μιχ.
Χριστοφοράκου, ο κ. Λιάπης ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος
και κατήγγειλε τον τότε πρωθυπουργό ότι οδηγεί στον όλεθρο την
παράταξη. Απαιτήθηκαν 2,5 έτη για να αποκατασταθούν οι σχέσεις των
δύο εξαδέλφων. Κατά τη διάρκεια της υπουργικής του διαδρομής, ο κ.
Λιάπης δεν απέφυγε τις συγκρούσεις. Θρυλικές διαστάσεις έχει
αποκτήσει ο εγκλωβισμός του σε συρμό του Μετρό, όταν έσπευσε τον
Ιούλιο του 2004 -παρά τον προγραμματισμό του τότε ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γ.
Σουφλιά- να οικειοποιηθεί επικοινωνιακά τη σύνδεση του μετρό με το
αεροδρόμιο. Τις τυμπανοκρουσίες χάλασε ένα black out στο Μετρό,
πίσω από το οποίο πολλοί είδαν… λαρισαϊκό δάκτυλο. Το παράδοξο
είναι ότι στήριξε αρχικώς το Γ. Σουφλιά για την προεδρία της Ν.Δ.
το 1996, υποχωρώντας μόνον όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα
Καραμανλή και ότι διεγράφη από τον κ. Αντ. Σαμαρά, υπέρ του οποίου
είχε δώσει μάχη στην κούρσα διαδοχής στη Ν.Δ.
Η εικόνα «ελαφρότητος» του κ. Λιάπη, ωστόσο, δεν ανταποκρίνεται
πλήρως στην πραγματικότητα. Η μία δεκαετία στο πλάι του
Κωνσταντίνου Καραμανλή και οι εννέα διαδοχικές εκλογές ως βουλευτής
Β΄ Αθήνας δεν επιτυγχάνονται μόνον με το «όνομα». Το χειρότερο,
όμως, για τον ίδιο είναι ότι, σε έναν μοναδικό συνδυασμό πολιτικού
ακαταδίωκτου και προσωπικού ακαταλόγιστου, συνόδευσε το φινάλε του
με κύματα δηλητηριωδών σχολίων: «Κατόπιν απόφασης του υπουργού
Μεταφορών Μιχάλη Λιάπη, σήμερα στον δακτύλιο δεν κυκλοφορούν ούτε
τα ζυγά, ούτε τα μονά. Κυκλοφορούν τα πλαστά». Αυτά, ωστόσο,
ουδόλως μοιάζουν να τον απασχολούν. Ενα 24ωρο μετά τη σύλληψή του,
αναχώρησε για το προγραμματισμένο ταξίδι του στη… Μαλαισία.
