Αν και έφυγε πλήρης ημερών, στα 88 του χρόνια, η είδηση του
θανάτου του Γεωργίου I. Ράλλη αιφνιδίασε και συγκίνησε χθες
ολόκληρη την Ελλάδα. Ισως γιατί ο πρώην πρωθυπουργός με την
απαράμιλλη εντιμότητα, το σπάνιο ήθος και τη βαθιά δημοκρατικότητά
του πέτυχε στη διάρκεια της πολυετούς θητείας του κάτι που
ελάχιστοι πολιτικοί κατορθώνουν: Την καθολική αναγνώριση ακόμη και
από τους αντιπάλους του. Επιλέγοντας πάντα την οδό της
μετριοπάθειας και της συναινέσεως, έζησε τα μεγάλα ιστορικά
γεγονότα του προηγούμενου αιώνα και είναι βέβαιο ότι ο ιστορικός
του μέλλοντος θα του αναγνωρίσει όχι μόνον το έργο που άφησε πίσω
του, ως επικεφαλής κορυφαίων υπουργείων, αλλά και τη συνεπή στάση
του κατέναντι της δικτατορίας, καθώς και τον άμεμπτο και άψογο
τρόπο με τον οποίο παρέδωσε το 1981 ως πρωθυπουργός την εξουσία
στον Ανδρέα Παπανδρέου, αποφεύγοντας την οξύτητα και τον
συγκρουσιακό χαρακτήρα που επεδίωκε τότε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ηδη,
άλλωστε, του αναγνωρίζεται μια σπάνια διορατικότητα που διέκρινε
τις επιλογές του, με κορυφαία ίσως την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
του 1976, που κατήργησε την καθαρεύουσα και επέβαλε τη δημοτική. Η
κηδεία του θα γίνει στις 4 το απόγευμα δημοσία δαπάνη από το Α΄
Nεκροταφείο, χωρίς να προηγηθεί λαϊκό προσκύνημα, κάτι που είναι
βέβαιο ότι και ο ίδιος θα επιθυμούσε…
