Του Τάσου Οικονόμου
O Mehmet Ali Agca, ένας απόγονος της βίας, των συμμοριών και των
Γκρίζων Λύκων με τις δολοφονικές ενέργειές του είχε συγκλονίσει
πριν από 25 χρόνια τον κόσμο και συνεχίζει να απασχολεί μέχρι
σήμερα την κοινή γνώμη. Κρυμμένος μέσα στο πλήθος, στις 13 Μαϊου
1981, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό πυροβόλησε τον
Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ στην κοιλιακή χώρα και τα χέρια, χωρίς να
καταφέρει να του αφαιρέσει τη ζωή. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι ο
Πάπας τον είχε συγχωρήσει, η χώρα του, επιχειρώντας να βαδίσει στο
μονοπάτι της δημοκρατικής εξυγίανσης τον αποστρέφεται και κάνει ότι
μπορεί για να τον κρατήσει έγκλειστο. Με αυτόν τον τρόπο
αποκηρύσσει και μία εγκληματική παράβλεψή της καθώς ο Agca προτού
φθάσει να σταθεί ενώπιον του ηγέτη της Καθολικής εκκλησίας είχε
βρεθεί στις τουρκικές φυλακές για τη δολοφονία του Abdi Ipekci, του
Τούρκου δημοσιογράφου που πρώτος άνοιξε το δρόμο της προσέγγισης
ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα. Από εκεί, όμως, και με μεγάλη
ευκολία κατάφερε να δραπετεύσει, να ταξιδεύσει στην Ευρώπη και μετά
από τις όποιες συναντήσεις είχε κατά τη διάρκεια αυτής της
τρομοκρατικής περιοδείας, να επιχειρήσει να δολοφονήσει τον
Πάπα.
Την ώρα που οι ελληνικές διωκτικές αρχές αγωνίζονται να
κατανοήσουν και ενδεχομένως να αποκαλύψουν ποιος παρακολουθούσε το
κινητό τηλέφωνο του πρωθυπουργού, οι αντίστοιχες ιταλικές
χρειάστηκαν 25 χρόνια ερευνών για να καταλήξουν σε ένα συμπέρασμα
σχετικά με το ποιος ήταν αυτός που «όπλισε» το χέρι του Mehmet Ali
Agca. 25 χρόνια! Το συμπέρασμα που δημοσιοποίησε η σχετική Επιτροπή
του Ιταλικού Κοινοβουλίου ήταν ότι ο Agca αποτελούσε το εκτελεστικό
όργανο μίας ενέργειας που σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε από την
GRU, την υπηρεσία κατασκοπείας του Σοβιετικού Στρατού, η οποία
δρούσε υπό τις εντολές του Leonid Brezhnev, γενικού γραμματέα του
σοσιαλιστικού κόμματος. Λίγους μήνες μετά την εξίσωση του
κομμουνισμού με το ναζισμό σε λεκτικό επίπεδο από διοικητικό όργανο
της ΕΕ, η πολιτική ιδεολογία που εξέφρασε ο Μαρξ, δέχεται ένα ακόμη
πλήγμα. Το πόρισμα της Επιτροπής αποτελεί καρπό έρευνας ετών και
σύμφωνα με τον Paolo Guzzanti, Πρόεδρο της Επιτροπής « είναι
κατηγορηματικό».
Μέρος των στοιχείων αποτέλεσαν οι έρευνες ενός Γάλλου δικαστή,
του Jean-Louis Bruguiere, ειδικευμένου σε θέματα τρομοκρατίας.
Σύμφωνα με τον Guzzanti «ο Bruguiere μας έδειξε στοιχεία, σύμφωνα
με το οποία η GRU έλαβε την εντολή απευθείας από την ηγεσία του
Κομμουνιστικού Κόμματος και πιθανότατα από τον ίδιο τον Brezhnev.
Αυτό έγινε περίπου δύο μήνες πριν από τους πυροβολισμούς. Ο
Bruguiere ανακάλυψε ότι με αυτήν την κίνηση η GRU δεν είχε μόνο ως
στόχο τον Πάπα αλλά και την πρωτοκαθεδρία της έναντι της KGB, η
οποία θα χρεωνόταν το κόστος της δολοφονίας».
Ανάμεσα στις πηγές του Γάλλου δικαστή είναι ο Abu Nidal και ο
Ilich Ramirez Sanchez, γνωστός ως ο Κάρλος το Τσακάλι που
εκπαιδεύτηκε μαζί με τον Agca στη Συρία και το Σουδάν. Το βασικό
κίνητρο που καταλογίζεται στους σχεδιαστές της δολοφονίας είναι ο
ρόλος του Πάπα στην Πολωνία που εκείνη την εποχή αποτελούσε κομμάτι
του ανατολικού μπλοκ. Το σημαντικότερο πειστήριο του εγκλήματος
είναι μία φωτογραφία που τραβήχτηκε μετά την απόπειρα στο σημείο
που έγινε και απεικονίζει τον Sergei Antonov, το Βούλγαρο που
φέρεται να μεσολάβησε για την ανάθεση της ενέργειας στον Τούρκο
εκτελεστή. Ο Boris Labusov, εκπρόσωπος τύπου της Ρωσικής Υπηρεσίας
Πληροφορίων υποστήριξε ότι το πόρισμα είναι «εντελώς παράλογο» ενώ
και οι αρχές της Βουλγαρίας απέρριψαν το περιεχόμενό του. Ο ίδιος ο
Agca στις καταθέσεις του κάθε άλλο παρά ρίχνει διαφωτίζει τη
σκοτεινή υπόθεση. Αλλάζοντας θέσεις και απόψεις, άλλοτε εμφανίζει
τον Βούλγαρο Zilo Vassilev, ως επικεφαλής της ενέργειας και
χρηματοδότη τον Τούρκο μαφιόζο Bechir Celenk, άλλοτε σκιαγραφεί το
ίδιο το Βατικανό, άλλοτε τον εαυτό ως ενσάρκωση του Μεσσία…
Είτε αποδειχθεί η ανάμειξη της GRU, τα αναπάντητα ερωτήματα για
τα όσα διαδραματίσθηκαν είναι πολλά. Αυτά ενισχύονται από το
θρησκευτικό πέπλο με το οποίο έντυσαν την απόπειρα και τη συνδύασαν
ακόμη και με τον έλευση της ώρας της Αποκάλυψης. Στις 26 Ιουνίου
2000 ο Πάπας δημοσιοποίησε «το Τρίτο Μυστικό της Φατίμα», στο οποίο
προβλεπόταν ο χρόνος έλευσης της Αποκάλυψης και η δολοφονική
απόπειρα κατά του Iωάννη Παύλου ΙΙ αποτελούσε μέρος του…σχεδίου.
Το 1980, ομάδα Καθολικών ενστερνίστηκε τους ισχυρισμούς του Agca
ότι αποτελεί μετενσάρκωση του Μεσσία και σύμφωνα με πληροφορίες
ήταν αυτοί που απήγαγαν την Emanuela Orlandi, κόρη υπάλληλου στο
Βατικανό ζητώντας ως αντάλλαγμα την απελευθέρωση του Agca. Η
υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη, όπως και η ενέργεια του Agca. Ίσως,
αν ο Agca παρέμενε ελεύθερος, δεν τον έκλειναν και πάλι στις
φυλακές της Τουρκίας και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αδερφού του,
πρωταγωνιστούσε σε ταινία του Χόλιγουντ υποδυόμενος τον εαυτό του
να μαθαίναμε περισσότερα. Αναμφίβολα, θα τα μαθαίναμε περισσότεροι….
