Του Νίκου Παπαχρήστου
Ο Χριστόδουλος είχε μιλήσει για την ανάγκη εξυγίανσης της
εκκλησιαστικής ζωής, αλλά και για τη σημασία του συνοδικού
συστήματος διοίκησης της Εκκλησίας στην πρώτη ομιλία του ως
Αρχιεπισκόπου προς την Ιεραρχία. Ωστόσο, τα σύννεφα δεν άργησαν να
εμφανιστούν ήδη από τους πρώτους μήνες της εκλογής του. Η
«σεραφειμική» πτέρυγα των Ιεραρχών κατηγορούσε εμμέσως τον
Αρχιεπίσκοπο και τη Χρυσοπηγή πως επωφελήθηκαν -αν δεν ήταν αυτοί
που τις ανέδειξαν- από τις ανυπόστατες κατηγορίες για οικονομική
κακοδιαχείριση που εκτοξεύτηκαν προεκλογικώς κατά του Θηβών
Ιερώνυμου.
Ο Χριστόδουλος είχε πλέον απέναντί του μια συμπαγή ομάδα
αρχιερέων, που ο αριθμός της διαφοροποιείτο, ανάλογα με τις
εσωτερικές εξελίξεις. Στην πορεία συντάχθηκαν με τη λεγόμενη
«αντιπολίτευση» και ορισμένοι αρχιερείς που είχαν στηρίξει την
εκλογή του. Τον Οκτώβριο του 1998 προκειμένου να «κλείσει» το
οικονομικό σκάνδαλο κάλεσε τον Θηβών να ζητήσει συγγνώμη. Ομως η
δική του συγγνώμη στον κ. Ιερώνυμο καθυστέρησε περίπου 7
χρόνια.
Την περίοδο των σκανδάλων ο Θηβών στήριξε τον βαλλόμενο
πανταχόθεν Χριστόδουλο διασώζοντάς τον ουσιαστικά στον
αρχιεπισκοπικό θρόνο του. Και αυτό γιατί με τη στάση του αναχαίτισε
τις κινήσεις αμφισβήτησης που είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται στην
Ιεραρχία εις βάρος του Αρχιεπισκόπου. Πάντως, τόσο ο κ. Ιερώνυμος
όσο και αρκετοί άλλοι αρχιερείς επέκριναν πολλές φορές τον
Χριστόδουλο για εκκοσμίκευση και συγκεντρωτισμό, για την προσπάθειά
του να αναδειχθεί σε «Πρώτο» της ελλαδικής Εκκλησίας και την
ταυτόχρονη υποβάθμιση του συνοδικού συστήματος, τη στάση του έναντι
του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τις επιχειρηματικές δραστηριότητες
της Εκκλησίας, τη συμπεριφορά ορισμένων συνεργατών του.
Παράλληλα, όμως, σε πολλές περιπτώσεις η πλειοψηφία της
Ιεραρχίας στήριξε τις επιλογές του μακαριστού όπως στο ζήτημα των
ταυτοτήτων, το σχέδιο Ανάν, τις προτάσεις για την αυτοκάθαρση στους
κόλπους της Εκκλησίας.
www.kathimerini.gr
