Ο διεθνούς φήμης Ισραηλινός συγγραφέας Ντέιβιντ Γκρόσμαν είναι
μία από τις πιο γνωστές όσο και τραγικές φιγούρες του κινήματος
ειρήνης στη χώρα του. Τα πρώτα έργα του, στη δεκαετία του ’80,
προκάλεσαν σοκ στην ισραηλινή κοινωνία, ρίχνοντας φως στη σκληρή
ζωή των Παλαιστινίων της Δυτικής Οχθης υπό συνθήκες κατοχής. Το
1988 παραιτήθηκε από τη θέση του στο κρατικό ραδιόφωνο,
διαμαρτυρόμενος για τους περιορισμούς στην άσκηση του
δημοσιογραφικού έργου και τιμήθηκε για τη συμβολή του στην
κατανόηση μεταξύ Εβραίων και Αράβων.
Στον πόλεμο του Λιβάνου, το 2006, ο Γκρόσμαν αρχικά υποστήριξε
τις επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού, στις τάξεις του οποίου
υπηρετούσε ένα από τα παιδιά του, ο εικοσάχρονος Γιούρι, με τον
βαθμό του λοχία. Σοκαρισμένος από τις σφαγές αθώων, υπέγραψε στις
10 Αυγούστου μαζί με δύο άλλους πολύ γνωστούς Ισραηλινούς
συγγραφείς, τον Αμος Οζ και τον Α. Β. Γεχόσουα, έκκληση για άμεση
κατάπαυση του πυρός. Δύο μέρες αργότερα, ο Γιούρι σκοτώθηκε στη
διάρκεια μάχης με τη Χεζμπολάχ, στον νότιο Λίβανο.
Σχολιάζοντας την επιδρομή της Δευτέρας, ο Γκρόσμαν έγραψε στον
Guardian: «Καμία ερμηνεία δεν μπορεί να δικαιολογήσει ή να ξεπλύνει
το έγκλημα που διέπραξαν και καμία δικαιολογία δεν μπορεί να
εξηγήσει τις βλακώδεις ενέργειες της κυβέρνησης και του στρατού.
(…) Πάνω απ’ όλα, αυτή η παρανοϊκή επιχείρηση καταδεικνύει πόσο
έχει προχωρήσει η παρακμή του Ισραήλ.
Δεν υπάρχει λόγος να δώσουμε έμφαση σε αυτή την εκτίμηση. Οποιος
έχει μάτια να δει, το αντιλαμβάνεται και το αισθάνεται. Υπάρχουν
βέβαια αυτοί που ήδη προσπαθούν να εκτρέψουν το φυσιολογικό και
δικαιολογημένο συναίσθημα της ισραηλινής ενοχής, σε υστερικές
κραυγές που μοιράζουν την ευθύνη στον κόσμο όλο. Ωστόσο, η ντροπή
που μας διακατέχει, γίνεται ακόμη περισσότερο ανυπόφορη».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
