Η Ιωάννα Μπουραζοπούλου έχει γράψει τέσσερα μυθιστορήματα και ένα βιβλίο για παιδιά, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το καινούργιο της μυθιστόρημα «Η κοιλάδα της λάσπης», που πρόκειται να κυκλοφορήσει εντός του μηνός, είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας «Ο δράκος της Πρέσπας» και περιγράφει πώς ένα μυθικό τέρας που εμφανίζεται στη λίμνη Πρέσπα αλλάζει τη μοίρα των τριών χωρών που βρίσκονται γύρω της.
Ποια βιβλία έχεις αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;
«Τρυφερή είναι η νύχτα» Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ και θα πρέπει να είναι πράγματι τρυφερή, γιατί βρίσκομαι ακόμη στη σελίδα 88, καθώς αποκοιμιέμαι γλυκά με εικόνες της ρομαντικής Ριβιέρας των αρχών του 20ού αιώνα.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα θα ήθελες να είσαι και γιατί;
Οποιος πολλαπλασίασε τις επιλογές του βίου του και έζησε πάνω από ένα πεπρωμένα. «Αρκούσε να πιω μια γουλιά από το φλιτζάνι για να απαλλαγώ στη στιγμή από το σώμα του ευυπόληπτου καθηγητή και να ενδυθώ, ωσάν βαρύ μανδύα, εκείνο του Εντουαρντ Χάιντ… Οπου ο Τζέκιλ θα μπορούσε ίσως να υποκύψει, ο Χάιντ θα στεκόταν στο ύψος της περίστασης… Ναι, είχα πέσει για ύπνο ως Χένρι Τζέκιλ και είχα ξυπνήσει Εντουαρντ Χάιντ». Η εφιαλτική σύλληψη του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον μπορεί να γίνει μια παρήγορη φαντασίωση όταν τα πράγματα σκουραίνουν.
Με ποιον συγγραφέα θα ήθελες να δειπνήσεις;
«Μέρος του μυστικού της ζωής είναι να τρως ό,τι θέλεις και να αφήνεις το φαγητό να τα βγάζει πέρα μόνο του εντός σου». Από τότε που πληροφορήθηκα ότι αυτή η φράση αποδίδεται στον Μαρκ Τουέιν, αισθάνθηκα την ακατανίκητη επιθυμία να καθίσω στο τραπέζι του.
Τα ταξίδια σου έχουν τροφοδοτήσει τα μυθιστορήματά σου;
Σίγουρα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τα ταξίδια των ηρώων τροφοδοτούν την πλοκή. «Ο αέρας των μακρινών τόπων είναι τέτοιο πιοτό, που, και αν επιδρά λιγότερο βαθιά, επιδρά όμως ταχύτερα», λέει ο Τόμας Μαν στο «Μαγικό βουνό». Ολα τα βουνά μοιάζουν μαγικά κι όλα τα δάση γεμίζουν μυστικά όταν απομακρύνεσαι από όσα έχεις μάθει, αναλύσει και βαρεθεί.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχεις διαβάσει και ντρέπεσαι γι’ αυτό;
Τις «Ακυβέρνητες πολιτείες» του Στρατή Τσίρκα, πράγμα ανεπίτρεπτο, όπως μου υπέδειξε φίλος εκδότης πριν από μερικά χρόνια. Παρά την υπόδειξη, δεν έχω ακόμη συμμορφωθεί και το χειρότερο δεν έχω καμία δικαιολογία γι’ αυτό.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε έκανε να συγκινηθείς;
«Φλυαρία πάνω από το Νείλο» του Ναγκίμπ Μαχφούζ. Η παρέα των φίλων που ονειροπολούν μέσα σ’ ένα ποταμόπλοιο, παραδομένοι στη ραστώνη του χασίς, προσπαθώντας να ανακουφίσουν μοναξιά και κρυφούς πόνους, κατάφερε να με αφοπλίσει με την απλότητα και την ανθρωπιά της.
Πότε αποφάσισες ότι θέλεις να γίνεις συγγραφέας;
Το αποφασίζω κάθε νύχτα, όταν ολοκληρώνω τη συγγραφή μιας παραγράφου που με παίδεψε και αισθάνομαι αήττητη, το ξανασκέφτομαι κάθε πρωί, όταν διαβάζω με καθαρό μυαλό ό,τι έγραψα και ετοιμάζομαι για το γραφείο.
Η συγγραφή είναι για σένα πρόσθετη ασχολία, χόμπι, διαφυγή ή επιλογή;
Εξαρτάται από την ώρα της ημέρας. Μπορεί να είναι το καθένα απ’ αυτά, αλλά και ένα σωρό ακόμη.
