Ο Χρήστος Αστερίου γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Σπούδασε γερμανική και ελληνική φιλολογία στην Αθήνα, στο Βίρτσμπουργκ και στη Ζυρίχη. Εχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων, ενώ μεταφράζει περιστασιακά από τα γερμανικά. Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες θεματικές ανθολογίες κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα σερβικά. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, «Ισλα Μπόα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Eχω τη συνήθεια να διαβάζω παράλληλα τρία-τέσσερα βιβλία τη φορά. Αυτό τον καιρό, συγκεκριμένα, τα εξής: «Η δύναμις και η δόξα» του Γκράχαμ Γκρην, «Ερωτοτροπίες» του Χαβιέ Μαρίας, «Το χαρτόκουτο» του Κώστα Καβανόζη, «Αμνησίες» του Ανδρέα Παπανικολάου.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Χοκ Φιν. Επειδή για χρόνια τον έβλεπα στον ύπνο μου κι επειδή θα ’θελα να ζήσω μια δεύτερη παιδική ηλικία, αυτήν τη φορά στον Μισισιπή.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Με τον Μέλβιλ, τον Κόνραντ και τον Νίκο Καββαδία εν πλω κάπου στο Αιγαίο. Θα ετοίμαζα προσωπικά μια κακαβιά με σκορπίνες, χάνους και χριστόψαρα, αφήνοντας τους συνεπιβάτες μου να διηγούνται ιστορίες από τη ζωή τους στη θάλασσα.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
Πριν προλάβω να νιώσω το αίσθημα του θυμού, έχω ήδη εγκαταλείψει την ανάγνωση. Aλλωστε, δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χρήματα για τέτοιου είδους βιβλία.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Ο «Καναδάς» του Ρίτσαρντ Φορντ για την ανεπιτήδευτη πρόζα και την αφηγηματική του απλότητα.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
Eχω από χρόνια αγοράσει την έκδοση των απάντων του Παπαδιαμάντη και συνειδητοποιώ, κάθε φορά που την κοιτάζω, πως έχω αφήσει ένα σημαντικό μέρος της αδιάβαστο. Δεν έχω διαβάσει για παράδειγμα τους «Εμπόρους των Εθνών».
Δύο λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο;
Δέκα άνθρωποι από διαφορετικά σημεία του πλανήτη, όλοι τους μ’ ένα ένοχο παρελθόν, φτάνουν στη νήσο «Ισλα Μπόα» για να λάβουν μέρος σ’ ένα παιγνίδι συμβίωσης. Λίγες ημέρες μετά, η αμερικανική εταιρεία παραγωγής του παιγνιδιού πτωχεύει και οι παίκτες αφήνονται στη μοίρα τους. Το «Ισλα Μπόα» μπορεί να διαβαστεί ως αλληγορία για την παγκόσμια κρίση, αλλά και την κατάσταση βαρβαρότητας στην οποία έχει διολισθήσει το λεγόμενο «παγκόσμιο χωριό».
Μυθοπλασία ή δοκίμιο; Ή και τα δύο αυτά μαζί;
Στη λογοτεχνία δεν υπάρχουν μονόδρομοι.
Αγαπημένος συγγραφέας ή αγαπημένο βιβλίο; Ποιος ή ποιο;
Η «Ανθολογία του Σπουν Ρίβερ» του Εντγκαρ Λη Μάστερς.
Εχετε φβ, τουίτερ; Εμπλουτίζουν ή διασπούν τη λογοτεχνική σου ενασχόληση;
Εχω λογαριασμό στο Facebook, τη χρήση του οποίου προσπαθώ να περιορίσω, όχι μόνο για λόγους διάσπασης. Συχνά είναι απλώς εξουθενωτική η συνεχής εξωστρέφεια που απαιτεί το μέσο.
