Το πρωινό της 21ης Μαΐου, λίγες ώρες μετά το πανηγυρικό κλείσιμο της 33χρονης τηλεοπτικής του καριέρας, το αφιέρωσε στην οικογένειά του. Δεν μπορούσε να θυμηθεί πότε ήταν η τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Μερικές ημέρες αργότερα, έκανε δώρο στον εαυτό του ένα ταξίδι στην πατρίδα του την Ινδιανάπολη για το διάσημο ράλι αγωνιστικών αυτοκινήτων Indy 500. Και ξεκίνησε να σχεδιάζει μαζί με τη γυναίκα του Ρεγγίνα τις καλοκαιρινές τους διακοπές, όχι σύμφωνα με το δικό του, απαιτητικό λόγω δουλειάς, πρόγραμμα, αλλά (για πρώτη φορά από τότε που γεννήθηκε ο 11χρονος γιος του, Χάρι) σύμφωνα και με τις επιθυμίες του παιδιού του. Ο Ντέιβιντ Λέτερμαν, ο μακροβιότερος παρουσιαστής βραδινού τοκ σόου στην αμερικανική τηλεόραση και ένας από τους ζωντανούς της θρύλους, αποχαιρέτησε το κοινό του στις 20 Μαΐου με μια εκπομπή που τα είχε όλα: συγκίνηση, χιούμορ, εκπλήξεις και κάμποσες δόσεις αυτοσαρκασμού, του ιδιαίτερου αλλά και τόσο δικού του στοιχείου που ήταν το σήμα κατατεθέν του. «Στο εξής, όταν θα τα κάνω θάλασσα, και ένας Θεός ξέρει ότι αυτό σίγουρα θα συμβεί, θα πρέπει να πηγαίνω στην εκπομπή κάποιου άλλου για να απολογηθώ για τα έργα μου», παραδέχτηκε χαριτολογώντας στην κάμερα.
Κάτι τέτοιο είχε συμβεί εξάλλου επανειλημμένα στο δικό του σόου. Και το είχε κάνει με τρόπο ειλικρινή και αφοπλιστικό. Για παράδειγμα, το 2009, έχοντας υπάρξει θύμα εκβιασμού για εξωσυζυγικές σχέσεις με υφιστάμενές του, ζήτησε δημοσίως συγγνώμη από τη γυναίκα του και τους εργαζομένους στο κανάλι κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Αλλά και το 2000, έχοντας μόλις υποβληθεί σε πενταπλό μπαϊπάς, προσκάλεσε στο στούντιο την ιατρική ομάδα που τον χειρούργησε, συστήνοντάς τη στο κοινό ως τους ανθρώπους που του έσωσαν τη ζωή. Αυτός ήταν ο Λέτερμαν: ένα παράξενο κράμα εσωστρέφειας και εξωστρέφειας, την οποία απελευθέρωνε σε ελεγχόμενες δόσεις -όσες ήταν απαραίτητες ώστε να επιτρέψει στο κοινό του να ταυτιστεί μαζί του-, μια τηλεοπτική περσόνα που σε πρώτη ανάγνωση έδινε την εντύπωση του απόμακρου, είχε όμως τον τρόπο να δημιουργεί οικειότητα με το κοινό του, βάζοντάς το με τέχνη στη ζωή του, αλλά κρατώντας συγχρόνως αποστάσεις ασφαλείας.
6.028 εκπομπές, 105.000 καλεσμένοι
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, από το στούντιό του στη διάρκεια των 6.028 εκπομπών πέρασαν συνολικά περίπου 105.000 καλεσμένοι: τέσσερις πρόεδροι των ΗΠΑ, ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές, άνθρωποι του θεάματος, πρόθυμοι να σταθούν απέναντι στο σχεδόν «ασεβές» χιούμορ του, να τον αφήσουν να τους συμπαρασύρει στο δικό του τέμπο ή και να τον αποκρούσουν, άλλοτε με επιδέξιους και άλλοτε με άτσαλους χειρισμούς. Ο ίδιος δεν έκρυβε την προτίμηση -ακόμη και την αδυναμία- που έτρεφε σε συγκεκριμένους προσκεκλημένους του, όπως η Τζούλια Ρόμπερτς, την οποία αρεσκόταν να φλερτάρει κομψά on camera, ή ο Μπιλ Μάρεϊ, με τον οποίο ξεκίνησε η εκπομπή «Late Night» στο NBC την 1η Φεβρουαρίου 1982. Αντίστοιχα, δυσκολευόταν να κάνει «κωλοτούμπες» ευγένειας όταν δεν έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση στο πρόσωπο που είχε απέναντί του: το στενό μαρκάρισμα στην Πάρις Χίλτον το 2007, όταν της ζητούσε επίμονα να μοιραστεί μαζί του -και με το κοινό- την εμπειρία της στη φυλακή, παραβλέποντας την αρχική αμηχανία της και την έντονη δυσαρέσκειά της στη συνέχεια, είναι από τα πλέον ενδεικτικά, εξόχως… λετερμανικά περιστατικά.
Ο άνθρωπος που παρέλαβε τη χαμηλή σε τηλεθεάσεις μεταμεσονύκτια ζώνη του NBC στις αρχές της δεκαετίας του ’80 για να τη μετατρέψει σύντομα σε ανταγωνιστική και κερδοφόρα, ξεκίνησε την καριέρα του από ένα επαρχιακό κανάλι της Ιντιάνα, παρουσιάζοντας το δελτίο καιρού. Τα απρόβλεπτα σχόλιά του, επενδεδυμένα με το στεγνό και σαρκαστικό χιούμορ του, έκαναν τις μετεωρολογικές προγνώσεις κάτι παραπάνω από… διασκεδαστικές, χαρίζοντάς του μια πρώτη δημοσιότητα σε τοπικό επίπεδο, ώσπου το 1975 αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Λος Αντζελες με τη φιλοδοξία να γίνει κομικογράφος. Στο μεταξύ, άλλαξε αρκετές δουλειές μέχρι να αποκτήσει τη δική του πρωινή εκπομπή στο NBC το 1980, που, αν και πήγαινε άπατη στις μετρήσεις τηλεθέασης, κέρδισε δύο βραβεία ΕΜΜΥ και του εξασφάλισε το εισιτήριο για τη βραδινή ζώνη, στην οποία το κανάλι αποφάσισε να τον δοκιμάσει. Η πολυσυζητημένη μεταγραφή του το 1993 στο CBS τού απέφερε ένα επικερδές συμβόλαιο της τάξης των 14 εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, ενώ η μεταγραφή κόστισε στους νέους του εργοδότες πάνω από 140 εκατομμύρια δολάρια. Σήμερα, ο 68χρονος παρουσιαστής παραμένει ο πλουσιότερος οικοδεσπότης βραδινού τοκ σόου, με καθαρό πλούτο ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων. Το τι θα κάνει από εδώ και πέρα, αν δηλαδή θα παραμείνει… συνταξιούχος ή θα ασχοληθεί με το real estate, όπως θέλουν κάποιες φήμες, θα φανεί σύντομα. Η δήλωσή του, πάντως, λίγο πριν από το φινάλε του «Late Show», ότι σχεδιάζει να αφιερώσει την υπόλοιπη ζωή του στα σόσιαλ μίντια, τα οποία στην πραγματικότητα ποτέ δεν συμπάθησε, υπήρξε αμιγώς αυτοσαρκαστική. Και φυσικά ουδόλως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα…
