Οι «Διακοπές στη βεράντα» της Ιωάννας Μπαμπέτα, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι ένα από τα πιο δροσερά παιδικά βιβλία του φετινού καλοκαιριού, που μιλάει σε κάθε οικογένεια η οποία έχει αναγκαστεί να μείνει στην Αθήνα και να περάσει τις διακοπές της σε μια βεράντα. Δεν θα περίμενε κανείς κάτι άλλο από την Ιωάννα Μπαμπέτα, μια συγγραφέα που έχει ξεχωρίσει, διακριθεί, βραβευτεί και κυρίως έχει κερδίσει το κοινό της με την ευαισθησία, τη φρεσκάδα, το χιούμορ και την πρωτοτυπία των βιβλίων της για παιδιά. «Η Μελίνα ντετέκτιβ» (εκδ. Μεταίχμιο), «19 νέα βήματα» (εκδ. Ελευθερουδάκης), «Ενα τριαντάφυλλο για τη δασκάλα μου» (εκδ. Λιβάνη), «Ο βασιλιάς λύκος» και «Πριγκιπικά γενέθλια» (εκδ. Μεταίχμιο), «Η νταντά μου» (εκδ. Ψυχογιός), «11 λέξεις» (εκδ. Καλέντη), «Η Ζωή που περισσεύει…» (εκδ. Πατάκη), «Μια κιθάρα και πολλές συγγνώμες» και «Εύκολες ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις» (εκδ. Ψυχογιός).
Από μικρή έγραφε και διάβαζε. «Καταβρόχθιζα ό,τι βιβλίο έπεφτε στα χέρια μου κι έγραφα σκέψεις μου καθώς και ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Ηταν παιδικό μου όνειρο να γίνω συγγραφέας. Μεγαλώνοντας συνέχισα να καταβροχθίζω βιβλία, επιλέγοντας πια πιο αυστηρά, και να γράφω σκέψεις και διηγήματα», λέει σε συνομιλία της με την «Κ» η Ιωάννα Μπαμπέτα, διηγούμενη το πώς ξεκίνησε να γράφει. «Κάποια στιγμή σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου που προσπαθούσα από κάπου να πιαστώ, ανέφερα για άλλη μια φορά στον σύζυγό μου πως ονειρεύομαι μία από τις ιστορίες μου να γίνει βιβλίο. Κι εκείνος μου είπε: «Το λες και το ξαναλές πως θέλεις να γίνεις συγγραφέας. Γιατί δεν το προσπαθείς;». Αυτό ήταν. Η μεγάλη αγάπη της Ιωάννας Μπαμπέτα πάντα ήταν τα παιδικά βιβλία. Παρακολούθησε, λοιπόν, κάποια σεμινάρια στο ΕΚΕΒΙ και ο αγαπημένος της Χρήστος Μπουλώτης, διαβάζοντας τις ιστορίες της, της είπε πως μπορεί. Κι εκείνη τον πίστεψε.
«Θέλω να δείξω στα παιδιά αναγνώστες ότι στη ζωή υπάρχουν προβλήματα», επισημαίνει. «Πολλά από αυτά είναι άδικα. Ομως, κάθε πρόβλημα έχει τη λύση του. Στο χέρι τους είναι να προσπαθήσουν να τη βρουν. Εστω κι αν είναι απλώς η αλλαγή οπτικής. Αν το πρόβλημα είναι η μοναξιά, η διαφορετικότητα, η ερωτική απογοήτευση ή ακόμα και η φτώχεια, όλα έχουν τη λύση τους. Ολα αντιμετωπίζονται. Αρκεί να κοιτάξουν το πρόβλημα κατάματα και να μην το φοβηθούν ή, ακόμα χειρότερα, να το αγνοήσουν». Στο βιβλίο της «Διακοπές στη βεράντα», ποιο ήταν το μήνυμα που ήθελε να τους στείλει; «Εχω περάσει κι εγώ αλλά και τα παιδιά μου μέρες ζεστές και αργοκίνητες στο μπαλκόνι», λέει χαρακτηριστικά η συγγραφέας. «Ηθελα να δείξω, με αυτή την ιστορία, πως αυτό που χρειάζονται τα παιδιά για να περάσουν όμορφα, δεν είναι απαραίτητα οι διακοπές σε κάποιο νησί. Τα παιδιά το μόνο που έχουν ανάγκη είναι η παρέα. Μπορούν να περάσουν όμορφα, λοιπόν, αρκεί να μην είναι μόνα. Να είναι με φίλους. Γιατί τότε ακόμη κι ένα μπαλκόνι θα μεταμορφωθεί σε τόπο μαγικό».
Για το παιδικό βιβλίο και την άνθησή του στην Ελλάδα σήμερα, η Ιωάννα Μπαμπέτα έχει θετική άποψη: «Τα πράγματα είναι καλύτερα από τότε που ήμουν εγώ παιδί. Οι εκπαιδευτικοί βοηθούν, οι συγγραφείς έρχονται σε επαφή με τα παιδιά, οι γονείς αγοράζουν παιδικά βιβλία. Σίγουρα δεν γίνεται να αγαπούν όλοι το διάβασμα. Και παλιά, που δεν υπήρχαν υπολογιστές, δεν διάβαζαν όλα τα παιδιά. Ετσι και τώρα. Ομως από την εμπειρία μου με τα παιδιά στα σχολεία, βλέπω πως είναι αρκετά αυτά που θεωρούν το διάβασμα ταξίδι».
«Πιστεύω πως δεν υπάρχουν καλά και κακά βιβλία· ούτε καλοί και κακοί συγγραφείς. Υπάρχουν, απλά, βιβλία για όλα τα γούστα. Πάντως, είναι πολλά τα βιβλία. Παλιότερα διαβάζαμε ένα βιβλίο πολλές φορές. Δεν υπήρχε η δυνατότητα να αγοράζουμε ή να δανειζόμαστε συνέχεια. Τώρα το βιβλίο είναι περισσότερο ένα προϊόν. Το διαβάζεις και πας στο επόμενο. Δεν προλαβαίνεις να το αγαπήσεις. Δεν υπάρχει χρόνος. Και η αγάπη θέλει χρόνο».
Διακοπές σήμερα και τότε
«Φυσικά και αναπολώ τα παιδικά μου καλοκαίρια. Η απόλυτη ξενοιασιά. Θάλασσα, καρπούζι, παγωτά και παιχνίδια με φίλους», θυμάται η Ιωάννα Μπαμπέτα, συγκρίνοντας τις διακοπές που περνούσαμε εμείς σε σχέση με αυτές που περνούν τα παιδιά μας. Τι έχει αλλάξει; «Κάπως έτσι περνούν και τα σημερινά παιδιά. Εντάξει, μπορεί να έχουν κι ένα iPad στην τσάντα των διακοπών, όμως αυτό δεν πρέπει να μας ενοχλεί. Νομίζω πάντως πως οι γονείς είναι εκείνοι που δεν περνούν πια ξένοιαστες διακοπές. Με ένα κινητό στο χέρι για να δουν τα email τους και τις ειδοποιήσεις στο Facebook, διαφέρουν πολύ από τους γονείς της δικής μου παιδικής ηλικίας. Ο μπαμπάς μου, όταν ήμουν παιδί, κουβαλούσε απλώς ένα τρανζιστοράκι στην παραλία για να ακούει τα αγαπημένα του τραγούδια, ενώ η μαμά μου απολάμβανε τον ήλιο και τη θάλασσα, χαρούμενη που, επιτέλους, δεν είχε να νοιαστεί για το φαγητό. Τεράστιες διαφορές λοιπόν. Οι εποχές αλλάζουν και τα παιδιά παραμένουν παιδιά. Εμείς οι μεγάλοι, όμως, έχουμε χάσει τον δρόμο. Ας ζήσουμε λίγο ξένοιαστα με τα παιδιά μας. Ας εκμεταλλευτούμε τις στιγμές αυτές για να δημιουργήσουμε όμορφες αναμνήσεις. Αυτές είναι που θα ζεσταίνουν και θα γλυκαίνουν την ενήλικη ζωή τους».
