08.00 – 10.00
Ξυπνάω πολύ νωρίς· είμαι από τους ανθρώπους που κοιμούνται λίγες ώρες. Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να φτιάξω καφέ και να καθίσω στον υπολογιστή να δω φωτογραφίες. Αφιερώνω δύο ώρες στο να αναζητώ φωτογράφους από όλο τον κόσμο, και είναι μια ρουτίνα της καθημερινότητάς μου, που με βοηθά στη δουλειά, αλλά κυρίως γίνεται η διέξοδός μου. Επειδή λόγω χρόνου δεν προλαβαίνω κάθε μέρα να βλέπω μια ταινία, με αυτό τον τρόπο γεμίζω με εικόνες. Ψάχνω να ξεφύγω από την πραγματικότητα. Γι’ αυτό άρχισα να φωτογραφίζω και εγώ. Γιατί ως ηθοποιός πήγαινα σε οντισιόν και έβλεπα τον τρόπο που φωτογραφίζουν τη γυναίκα και δεν μου άρεσε αυτό το «τριτοδεύτερο». Ή πρέπει να είσαι μια γυναικούλα ή ένα κομμάτι κρέας. Αυτό με παρακίνησε να δείχνω τη δική μου οπτική, οι άνθρωποι για μένα έχουν ομορφιά πέρα από κλισέ και ρόλους. Ασχολούμαι και λίγο με το facebook, αλλά δεν αναλώνομαι στο τι κάνει ο ένας και ο άλλος. Βλέπω μόνο αυτά που είναι σημαντικά, αναρτώ τα δικά μου και το κλείνω. Συνήθως μαγειρεύω τα πρωινά, αυτήν την περίοδο όμως λόγω δουλειάς δεν μαγειρεύω, κάνω σαλάτες.
10.00 – 13.00
Επειδή προετοιμάζομαι για την πρεμιέρα του «Dogville», όλη μου η μέρα είναι αφοσιωμένη στην παράσταση. Αυτές τις ώρες διαβάζω ξανά, σημειώνω παρατηρήσεις για να τις πω στους συνεργάτες μου, ξανασκέφτομαι τις σκηνές. Και μετά πηγαίνω στην πρόβα στο θέατρο. Το «Dogville» προέκυψε μέσα από μια σειρά από ανατροπές και ματαιώσεις.
13.00 – 20.00
Στην πρόβα τρώω αρκετό χρόνο. Ασχολούμαι πολύ με τους ηθοποιούς, με τους υπόλοιπους συνεργάτες, αλλά έχω ανάγκη να είμαι και μόνη. Είναι η πέμπτη μου σκηνοθεσία στο θέατρο, έχω κάνει μια μικρού μήκους στο σινεμά και ένα fashion film. Την τάση για τη σκηνοθεσία την είχα απ’ όταν σπούδαζα ηθοποιός. Ηθοποιός ήθελα να γίνω, αλλά πολύ νωρίς συνειδητοποίησα πως είναι λίγοι οι σκηνοθέτες που θα ήθελα να συνεργαστώ. Προκειμένου λοιπόν να δυσκολεύω τη ζωή κάποιου, είπα να το τολμήσω, και η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά πράγματα στο κεφάλι μου που ζητούν διέξοδο. Θέλω να μη χάνω χρόνο. Δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι σκηνοθέτες, αλλά εάν πρέπει να περιμένω μέχρι τα 50 μου για να συνεργαστώ με αυτούς που θέλω, δεν έχει νόημα. Στο «Dogville» με βοήθησε η προηγούμενη δουλειά μου, το «Cleansed». Μου αρέσει που από την Γκρέις του «Cleansed» πάω στην Γκρέις του «Dogville». Πιστεύω ότι το έργο επινοήθηκε για να ολοκληρωθεί μια συζήτηση που ξεκίνησε ανάμεσα στον πατέρα και στην κόρη.
Νιώθω ότι έχω αποδοχή σε σχέση με τη δουλειά μου, απλώς αυτό τον καιρό αισθάνομαι μια γενικότερη στασιμότητα. Είναι έτσι οι συνθήκες που δεν γίνεται τίποτα. Και αυτό με βαλτώνει. Και ψάχνω συνέχεια τι θα κάνω εγώ. Οταν δεν εργάζομαι στο θέατρο, δουλεύω και σαν σερβιτόρα και έχω κάνει διάφορα πράγματα, και καλλιτεχνικά και μη.
20.00 – 02.00
Οι φίλοι μου είναι το καταφύγιό μου. Εκτός από τις συνθήκες δουλειάς, βρίσκομαι σε μια φάση που έχω χάσει την πίστη μου και στις ερωτικές σχέσεις. Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Ενώ συντροφικότητα βρίσκω στις φιλίες. Τώρα που δουλεύω πολύ, όταν τελειώνω πηγαίνω σε φίλους που θα μου μαγειρέψουν ή βγαίνουμε έξω. Η οικογένειά μου βρίσκεται μακριά και οι φίλοι μου είναι η οικογένειά μου. Μου αρέσει το κέντρο – μένω στα Εξάρχεια άλλωστε. Οταν τρώω έξω, διαλέγω εστιατόρια με καλό φαγητό. Αγαπώ σαν στέκια το Noel στην Κολοκοτρώνη, το Warehouse στα Εξάρχεια. Το καλοκαίρι πάω πολύ στο Flower στη Μαβίλη. Μου αρέσει επίσης πολύ ο κήπος του Νομισματικού Μουσείου. Είμαι ο τύπος του κρασιού. Μου αρέσει πολύ το λευκό κρασί, ειδικά η Μαλαγουζιά. Επίσης, είμαι επιρρεπής στα γλυκά. Το καλοκαίρι κοιμάμαι μετά τις 03.00, τον χειμώνα μαζεύομαι. Χαλαρώνω όταν συζητώ με φίλους εκτός επαγγέλματος. Οταν φεύγω από το θέατρο δεν θέλω άλλον ιδρυματισμό. Και αποφεύγω τα στέκια όπου πάνε μόνον ηθοποιοί.
Η Εφη Γούση είναι ηθοποιός, σκηνοθέτις, φωτογράφος. Σκηνοθετεί το «Dogville» στο θέατρο Ακροπόλ. Πρεμιέρα στις 20.11.2015.
