«Δηλαδή, θέλετε να παραιτηθώ;». «Δεν μπορώ να σας ζητήσω κάτι τέτοιο, είναι δικό σας θέμα». Αυτός ο διάλογος, σχεδόν ακριβής σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, έγινε μεταξύ του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ, Γιώργου Λούκου και του υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά, στη συνάντησή τους που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα. Διακόπηκε λίγο βιαστικά, γιατί ο υπουργός έπρεπε να πάει στο Μαξίμου, και διαβεβαίωσε τον Γ. Λούκο ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί. Μέχρι χθες το μεσημέρι όμως, συνέχεια δεν υπήρξε…
Στη διάρκεια αυτής της συνάντησης ο Γιώργος Λούκος έθεσε και το θέμα της είσπραξης του περυσινού προϋπολογισμού, ύψους 1,4 εκατ. ευρώ, η έγκριση του οποίου έχει ήδη φύγει από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (σύμφωνα με διαβεβαιώσεις από εκεί), αλλά κάπου έχει σκαλώσει στην Μπουμπουλίνας. Εν τω μεταξύ, Ελληνες και ξένοι καλλιτέχνες παραμένουν απλήρωτοι για τις περυσινές παραγωγές τους. Μέσα σ’ όλη αυτή την αβεβαιότητα, για το Ελληνικό Φεστιβάλ, για τον Γιώργο Λούκο, για τις προτάσεις που οι καλλιτέχνες έχουν καταθέσει για την ερχόμενη χρονιά, οι υπογραφές συμπαράστασης συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Ανάμεσά τους η Αριάν Μνουσκίν, ο Ολιβιέ Πι, η Ισαμπέλα Ροσελίνι, ο Πάολο Κόντε, η Νάνα Μούσχουρη και σχεδόν το σύνολο του ελληνικού θεάτρου.
Για ποιον λόγο συνεχίζεται όλη αυτή η κατάσταση; Για ποιον λόγο ο υπουργός δεν παίρνει ευθεία θέση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση; Για ποιον λόγο συνεχίζεται μια εκκρεμότητα που δεν τιμά ούτε τον θεσμό του Ελληνικού Φεστιβάλ, ούτε τον Γιώργο Λούκο -όταν μάλιστα αιωρείται σε βάρος του μια κατηγορία-, ούτε το καλλιτεχνικό δυναμικό της χώρας;
Ετσι κι αλλιώς, η θητεία του Γιώργου Λούκου λήγει τον Μάρτιο του 2016. Αν ο υπουργός θεωρούσε ότι είχε κλείσει τον κύκλο του, θα μπορούσε να το είχε θέσει, θα μπορούσε να είχε ανακοινώσει εγκαίρως τον αντικαταστάτη (για να γίνει και ένα αξιοπρεπές Φεστιβάλ το ερχόμενο καλοκαίρι) και δεν θα καλλιεργούνταν ένας ακόμη διχασμός… Γιατί μια ακόμη αστοχία;
