Ρουθ Πράουερ Ζαμπβάλα, τίτλοι τέλους για την «παγκόσμια»
σεναριογράφο
«Μια φορά πρόσφυγας, πάντα πρόσφυγας» το δόγμα της 86χρονης
συγγραφέως που είχε κερδίσει δύο Όσκαρ Καλύτερης Διασκευής Σεναρίου
για το «Δωμάτιο με Θέα» και το «Howard’s End»
Πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η ζωή ενός ανθρώπου, αν αυτός
λάμβανε άλλες αποφάσεις από αυτές που πήρε τελικά;
Αυτές τις σκέψεις κατέθετε η Ρουθ Πράουερ Ζαμπάλα στο τελευταίο της
βιβλίο «Οι εννιά ζωές μου», περιγράφοντας την περιπλάνησή της στο
Λονδίνο, στο Δελχί, στην Κολονία και στην Νέα Υόρκη.
Αλλά, αν μη τι άλλο, με τις αποφάσεις που πήρε στη ζωή της η
«παγκόσμια σεναριογράφος» που έφυγε χτες στα 86 της και έζησε μια
ζωή πολύ ενδιαφέρουσα αλλά και χάρισε μοναδικές στιγμές στους
θιασώτες της 7ης τέχνης με τα σενάρια που έγραψε ή διασκεύασε.
Γεννημένη το 1927 στην Κολονία, η Ρουθ μόλις στα 12, λόγω του
ναζιστικού καθεστώτος βρέθηκε στο Λονδίνο και εν συνεχεία στην
Ινδία,μετά το γάμο της, το 1951 με τον Ινδό αρχιτέκτονα Σάιρους
Ζαμπάλα.
Η ίδια, σε μία συνέντευξή της στην Guardian το 2005 έλεγε ότι
κάποιος που έχει υπάρξει πρόσφυγας μια φορά, είναι πάντα πρόσφυγας,
καθώς θυμόταν τη μετανάστευσή της. Και προφανώς ήταν αυτά τα τόσο
διαφορετικά ερεθίσμαατ και εμπειρίες που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα
της και απεικόνισαν ένα τόσο πολύπλευρο και πολυπολιτισμικό ταλέντο
στο βιβλίο και στο σενάριο.
Η Ρουθ ήταν πρώτα από όλα συγγραφέας και το «Παράθυρο στην Ινδία»
μία από τις κλασσικές της δημιουργίες. Όμως στο ευρύ κοινό έγινε
πιο γνωστή με τα δύο Όσκαρ που κέρδισε για το καλύτερα
διασκευασμένο σενάριο στο Δωμάτιο με Θέα – με τον νεαρό τότε
Ντάνιελ Ντέι Λούις να πρωταγωνιστεί – και στο Howard’s End.
