Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη η Ιστορική, Λαογραφική και Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης αποχαιρετά τρεις επιφανείς επιστήμονες και οραματιστές, οι οποίοι έφυγαν όλοι μαζί μεσούντος του φθινοπώρου, τον Γιώργο Γραμματικάκη, τον Πέτρο Θέμελη και τον Νίκο Μίνω. Aνθρωποι ξεχωριστοί, με ήθος, παιδεία, ευγένεια, αξιοπρέπεια, απλότητα και αμεσότητα, πρόσφεραν πολλά στις επιστήμες και στην πνευματική και πολιτιστική ζωή της χώρας. Τώρα δέχονται το δώρο της αιώνιας μνήμης.
Ο Γιώργος Γραμματικάκης, πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, μεγάλος δάσκαλος και σπουδαίος αστροφυσικός, «συνομιλώντας με το φως» και περιγράφοντας τη συγκλονιστική εικόνα του σύμπαντος, κατέστησε την επιστήμη του οικεία σε όλους. Συναρπαστικός ομιλητής, αυτός ο επιστήμονας-ποιητής συνέδεσε την επιστήμη με την ποίηση και τη μουσική. Είχε έντονη ευρωπαϊκή και διεθνή παρουσία ως πανεπιστημιακός και ενεργός πολίτης και πάντα στήριζε τους νέους, όντας ο ίδιος νέος στην ψυχή.
Ο Πέτρος Θέμελης, ονομαστός αρχαιολόγος πεδίου και καθηγητής Αρχαιολογίας, πρόσφερε μεγάλο έργο στην επιστήμη της Αρχαιολογίας τόσο ως ανασκαφέας όσο και ως δάσκαλος. Πολύ γνωστός στην Κρήτη για τη διδασκαλία του στο πανεπιστήμιο και τις ανασκαφές του στην Ελεύθερνα, έγινε ξακουστός στη χώρα για την ανασκαφή της αρχαίας Μεσσήνης. Εκεί πραγματοποίησε το όραμά του, να ζει ένας αρχαιολογικός χώρος μια δεύτερη ζωή στο παρόν ως ανοικτό μουσείο, εμπνέοντας τις νέες γενιές. Μια επίσκεψη στη Μεσσήνη πείθει για το μεγαλείο του έργου του. Είχε το εκπληκτικό χάρισμα ξεναγώντας ο ίδιος να ξαναζωντανεύει ο αρχαιολογικός χώρος στα μάτια μας και να γινόμαστε μέρος του.
Ο Νίκος Μίνως, συντηρητής αρχαιοτήτων και έργων τέχνης και καθηγητής, ενθουσιώδης, γλυκός και ακούραστος, υπήρξε μεγάλος οραματιστής και πρωτοπόρος στον τομέα της συντήρησης. Ηταν ο άνθρωπος που ουσιαστικά οργάνωσε τη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαιοτήτων στο υπουργείο Πολιτισμού. Ο ίδιος συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Εργων Τέχνης του σημερινού Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, όπου και δίδαξε επί σειρά ετών. Αγαπούσε πολύ την Κρήτη και τα μνημεία της, όπως και όλης της Ελλάδας. Υπήρξε πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για την αποκατάσταση και ανάδειξη της Κνωσού και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής για την ανάδειξη των Οχυρώσεων στην Κρήτη. Το υπουργείο Πολιτισμού και ο κόσμος της συντήρησης μνημείων στην Ελλάδα τού οφείλουν μεγάλη ευγνωμοσύνη.
Και οι τρεις, χαρισματικές, εμβληματικές και πολυδιάστατες προσωπικότητες, παθιασμένοι και ακατάβλητοι, με όραμα για μια καλύτερη κοινωνία, άφησαν ισχυρό αποτύπωμα στους τομείς όπου διέπρεψαν και μεγάλο κενό σε εμάς τους ίδιους στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Η ΙΛΑΕΚ υποκλίνεται στην αφοσίωσή τους στην επιστήμη τους και στα υψηλά επιτεύγματα που δώρισαν με την ψυχή τους και αποτίνει φόρο τιμής στη μνήμη τους.
