Στη Βίβλο υπάρχουν υπερβολικά πολλές καμήλες, οι οποίες, σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά ευρήματα, χρονικά δεν ανήκουν εκεί. Προφανώς τα τετράποδα δεν είχαν καμία θέση στη ζωή των Ιουδαίων πατριαρχών, όπως του Αβραάμ, του Ιακώβ και του Ιωσήφ, που έζησαν στο πρώτο μισό της δεύτερης χιλιετίας προ Χριστού. Παρ’ όλα αυτά, οι αναφορές σε αυτά τα ζώα αφθονούν. Στη Γένεση, παραδείγματος χάρη, αναφέρεται ότι υπηρέτης του Αβραάμ πήγε με την καμήλα του σε αποστολή για να βρει γυναίκα για τον Ισαάκ.
Αυτοί οι αναχρονισμοί υποδεικνύουν ότι η Παλαιά Διαθήκη γράφηκε ή έτυχε επεξεργασίας πολύ μετά τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται, καθώς και ότι δεν είναι πάντα ιστορικώς αξιόπιστη, υποστηρίζει ο Νοάμ Μιζραχί, ακαδημαϊκός μελετητής της Παλαιάς Διαθήκης.
Δύο αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ο Ερεζ Μπεν Γιοσέφ και η Λιντάρ Σαπίρ Χεν, χρησιμοποίησαν τη μέθοδο χρονολόγησης με ραδιενεργό άνθρακα 14 και κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι οι πρώτες εξημερωμένες καμήλες στο Ισραήλ εμφανίζονται κατά τα τελευταία 30 χρόνια του δέκατου αιώνα προ Χριστού, δηλαδή πολλούς αιώνες μετά τους πατριάρχες και δεκαετίες μετά το βασίλειο του Δαβίδ. Κάποια οστά, τα οποία εντοπίστηκαν σε ιζήματα σε μεγαλύτερο βάθος, κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται από άγριες καμήλες που οι κάτοικοι της περιοχής κυνηγούσαν για το κρέας τους. Η δρ Σαπίρ Χεν μπορεί να αναγνωρίσει από τον σκελετό κατά πόσο είχε εξημερωθεί ένα ζώο, από τις αλλοιώσεις που προκάλεσαν στα οστά του τα βαριά φορτία που μετέφερε.
Τα ευρήματα των δύο επιστημόνων δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στην επιθεώρηση «Tel Aviv», όπως και σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου της πόλης. Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι η προέλευση της εξημερωμένης καμήλας είναι κατά πάσα πιθανότητα η Αραβική Χερσόνησος, που συνορεύει με την κοιλάδα Αραβά. Οι Αιγύπτιοι εκμεταλλεύονταν τα ορυχεία χαλκού και κατά πάσα πιθανότητα ήταν αυτοί που χρησιμοποιούσαν εξημερωμένες καμήλες και τις εισήγαν στην περιοχή. Παλαιότερα, ως ζώα μεταφοράς χρησιμοποιούνταν μουλάρια και γαϊδούρια. «Η εισαγωγή της καμήλας στην περιοχή μας ήταν μια πολύ σημαντική οικονομική και κοινωνική εξέλιξη», δήλωσε ο δρ Μπεν Γιοσέφ σε τηλεφωνική συνέντευξη. «Η καμήλα είναι αυτή που επέτρεψε τις εμπορικές συναλλαγές με τόπους μακρινούς όπως η Ινδία και αλλού. Είναι βέβαιο ότι τα συνήθη ζώα μεταφοράς, όπως τα γαϊδούρια, δεν θα καταφέρναν να διασχίσουν την απόσταση από τη μία όαση της ερήμου έως την άλλη».
Ο δρ Μιζραχί, καθηγητής Εβραϊκού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, επισημαίνει ότι τον έβδομο αιώνα προ Χριστού οι καμήλες χρησιμοποιούνταν εκτενώς τόσο στο εμπόριο όσο και στις μετακινήσεις στο Ισραήλ, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και την Ινδία. «Ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να βιαστεί και να πιστέψει πως τα επιστημονικά ευρήματα αυτομάτως αποδεικνύουν ότι οι ιστορίες της Βίβλου δεν έχουν καμία ιστορική αξία. Αντιθέτως, οι διαπιστώσεις των επιστημόνων υποδεικνύουν ότι όλες αυτές οι ιστορίες ανασχηματίστηκαν πολύ μετά την εισαγωγή της καμήλας στο οικονομικό σύστημα. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι δεν περιλαμβάνουν και παλιότερα στοιχεία».
Ωστόσο, η εικόνα των τριών Μάγων να φτάνουν μαζί με τις καμήλες τους στη Φάτνη, στη Βηθλεέμ, μπορεί να έχει ομολογουμένως πολλά κενά και αναπάντητα ερωτήματα, αλλά τουλάχιστον ένα πράγμα είναι βέβαιο: εκείνη την εποχή η καμήλα είχε μπει στην υπηρεσία του ανθρώπου.
