Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν τους ζητηθεί να φανταστούν μία εικόνα με τους αριθμούς από το ένα έως το δέκα, δημιουργούν μία ευθεία, στην οποία το ένα βρίσκεται στα αριστερά και το δέκα στα δεξιά. Η «νοητική γραμμή των αριθμών», όπως την επονομάζουν οι επιστήμονες, είναι κάτι το οποίο δημιουργούν σχεδόν οι πάντες, σε σημείο ώστε κάποιοι ειδικοί υποθέτουν ότι η τοποθέτηση των αριθμών στον χώρο βρίσκεται εγγεγραμμένη μέσα στον εγκέφαλό μας και αποτελεί μέρος ενός αρχέγονου συστήματος αριθμών πάνω στο οποίο στηρίζεται η ικανότητά μας για ανώτερα μαθηματικά.
Σήμερα, Ιταλοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα νεογέννητα κλωσσόπουλα, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να τοποθετήσουν τους αριθμούς μέσα στον χώρο, συνδέοντας τα μικρότερα ποσά με την αριστερή πλευρά και τα μεγαλύτερα με τη δεξιά πλευρά.
Τα κοτοπουλάκια, εκπαιδευμένα να αναζητούν σκουλήκια πίσω από λευκά πλαστικά τοιχώματα στα οποία υπήρχαν διαφορετικοί αριθμοί με τη μορφή πανομοιότυπων κόκκινων τετραγώνων, επανειλημμένως έδειξαν μια προτίμηση για το αριστερό όταν τα τετράγωνα ήταν λίγα και για το δεξί όταν τα τετράγωνα ήταν πολλά. Η έρευνα, την οποία συντόνισε η Ρόζα Ρουγκάνι, ψυχολόγος του πανεπιστημίου της Πάντοβα, δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science».
Ο ενστικτώδης προσανατολισμός
Στην έκθεσή τους, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα συμπεράσματά τους στηρίζουν τη θεωρία, σύμφωνα με την οποία ο δεξιός- αριστερός προσανατολισμός για τους αριθμούς είναι εγγενής και δεν καθορίζεται από την κουλτούρα ή την εκπαίδευση, όπως υποστηρίζουν κάποιες μελέτες, οι οποίες διαπίστωσαν ότι στα κράτη όπου ομιλείται η αραβική, και όπου γράμματα και αριθμοί διαβάζονται από τα δεξιά προς τα αριστερά, η «νοητή κλίμακα των αριθμών» αντιστρέφεται.
Επίσης, η δρ Ρουγκάνι και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι η τοποθέτηση αριθμών μέσα στον χώρο είναι μια γνωσιακή στρατηγική που διαθέτουμε από τη γέννηση.
Ο Τάιλερ Μαργκέτις, μεταπτυχιακός φοιτητής Ψυχολογίας, στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο οποίος έχει δημοσιεύσει μελέτες για τις σχέσεις των αριθμών στον χώρο, θεωρεί πολύ ενδιαφέρουσα τη μελέτη των Ιταλών συναδέλφων του.
«Διαθέτουμε εγκεφάλους που εξελίχθηκαν για τον πόλεμο και για την εξεύρεση τροφής, όχι για να κάνουμε ανώτερα μαθηματικά. Ετσι ελπίζουμε ότι αυτές οι έρευνες θα μας αποκαλύψουν περισσότερα για τις στοιχειώδεις δομικές μονάδες, στις οποίες έχουμε πρόσβαση δημιουργώντας αυτές τις πιο ανθρώπινες έννοιες».
Ωστόσο, όπως τονίζει ο Μαργκέτις, οι μελέτες δείχνουν απλώς ότι οι νεοσσοί συνέδεσαν ποσότητες μεγαλύτερες ή μικρότερες με το αριστερό ή το δεξί και όχι ότι τοποθέτησαν ακριβείς αριθμούς σε μία νοητή γραμμή.
Επίσης, προειδοποίησε ότι δεν πρέπει να καταλήξουμε άμεσα στο συμπέρασμα ότι τα κοτοπουλάκια έχουν μαθηματικές ικανότητες ανάλογες με αυτές των ανθρώπων.
Η κρίση των ποσών, όπως, παραδείγματος χάριν, πόση τροφή υπάρχει και πόσοι κυνηγοί βρίσκονται γύρω μας, είναι ένα σημαντικό εργαλείο που επιτρέπει την επιβίωσή μας. Πολλά είδη, όπως τα κοτόπουλα, τα περιστέρια, οι μαϊμούδες ακόμα και κάποια είδη ψαριών, έχουν μια ικανότητα μέτρησης, αν και περισσότερο μπορούν να υπολογίσουν το αριθμητικό μέγεθος πάρα τον ακριβή αριθμό.
Oι μελέτες σε ανθρώπους υποδεικνύουν ότι όταν έχουμε να κάνουμε κάποια άσκηση με αριθμούς -να τους βάλουμε σε κατηγορίες ως περιττούς και άρτιους-, οι άνθρωποι αυτομάτως δημιουργούν αυτή τη νοητική κλίμακα και, χρησιμοποιώντας έναν αριθμό ως «άγκυρα», τοποθετούν τους μικρότερους αριθμούς αριστερά και τους μεγαλύτερους δεξιά. Τα ευρήματα της νέας μελέτης υποδεικνύουν ότι το ίδιο κάνουν και τα κοτόπουλα.
Οι επιστήμονες εκπαίδευσαν 64 νεοσσούς να βρίσκουν το σκουλήκι πίσω από ένα πλαστικό παραπέτασμα με πέντε κόκκινα τετράγωνα. Στη συνέχεια, οι ερευνητές τούς παρουσίασαν τέτοια παραπετάσματα, ένα προς τα αριστερά και ένα προς τα δεξιά, και καθένα διέθετε τον ίδιο αριθμό κόκκινων τετραγώνων. Οταν ο νέος αριθμός ήταν μικρότερος του πέντε, τα κοτοπουλάκια αναζητούσαν τροφή πίσω από το αριστερό παραπέτασμα, διότι αυτομάτως συνέδεαν την αριστερή πλευρά με τον μικρότερο αριθμό. Οταν ο αριθμός των τετραγώνων ήταν μεγαλύτερος του πέντε, τα κοτοπουλάκια πήγαιναν και αναζητούσαν τροφή πίσω από το δεξί παραπέτασμα. Η επιλογή που έκαναν για την αριστερή πλευρά με τους μικρότερους αριθμούς ίσχυε ακόμα και όταν ο αρχικός αριθμός ήταν το 20. Οπως και οι άνθρωποι, φαίνεται ότι προσάρμοζαν τις επιλογές τους στο σχετικό μέγεθος των αριθμών που συναντούσαν.
«Δεν μπορούμε να σκεφτούμε καμιά ευκολότερη ή καλύτερη εξήγηση για τη συμπεριφορά των νεοσσών από το να φανταστούμε ότι θυμούνται και ότι συνέκριναν τους αριθμούς που είδαν στο τεστ» εξηγεί η δρ Ρουγκάνι.
