Athens by night
Ο ΑΡΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΚΟΒΕΙ ΒΟΛΤΕΣ
ΣΤΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΖΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ «SEX & THE
CITY»
ΓΥΝΑΙΚΑ, τεύχος 61, Ιούνιος 2013
Τη γνώρισα το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, στο μετόχι του
Παναγίου Τάφου. Είχα απομείνει μονάχος στην Αθήνα και είχα
αποφασίσει να κάνω Ανάσταση στην Πλάκα. Στο περιβόλι της εκκλησίας,
κάτω από ένα ζοφερό κυπαρίσσι, στεκόταν μια ψηλή σαραντάρα που
τράβηξε αμέσως την προσοχή μου. Φορούσε κόκκινο πουκάμισο ανοιχτό
στο μπούστο, μαύρη φούστα μέχρι το γόνατο και peep toe γόβες. Στο
ένα χέρι κρατούσε μια λαμπάδα και στο άλλο το κινητό της, στο οποίο
έριχνε πότε πότε ματιές. Φαινόταν να πλήττει.
Την πλησίασα διακριτικά. Αφού ανταλλάξαμε δυο τρία βλέμματα,
αποφάσισα να της μιλήσω.
«Πώς και μόνη τέτοιο βράδυ;» ρώτησα.
«Ο άντρας μου είναι μέσα στην εκκλησία», αποκρίθηκε.
Πάγωσα ελαφρώς. «Νεωκόρος;».
Γέλασε. «Ψάλτης», είπε. «Το έχει ρίξει στη θρησκεία
τελευταία».
Πρόσεξα για μια στιγμή τις ψαλμωδίες που ξεχύνονταν από τα
μεγάφωνα του ναού.
«Εχει φωνή κοντράλτο», είπα. «Είναι πολύ καλός».
«Μόνο σ’ αυτό είναι καλός», είπε σκυθρωπή.
Εκείνη τη στιγμή βγήκε το άγιο φως. Χάρη στις λαμπάδες που
άναψαν γύρω μας, πρόσεξα μια θλίψη στα μάτια της.
Ακούστηκε το τελευταίο Ευαγγέλιο και ο παπάς ανήγγειλε το
Χριστός Ανέστη. Αμέσως αστράψανε τα βεγγαλικά κι έπεσαν σμάρι οι
κροτίδες. Κοίταξα την άγνωστη και χωρίς άλλα λόγια δώσαμε το φιλί
της αγάπης. Ηταν ένα γλυκό φιλί, γεμάτο χριστιανικό συναίσθημα.
Ωραία ήταν όλα, αλλά μ’ ενοχλούσε η φωνή του άντρα της από τα
μεγάφωνα. Ο κόσμος είχε αρχίσει να φεύγει.
«Θα μείνετε εδώ μέχρι τις δύο, που τελειώνει η λειτουργία;»
ρώτησα.
«Εχετε καμιά καλύτερη ιδέα;» είπε.
«Ας περπατήσουμε. Και επιστρέφουμε λίγο πριν απολυθεί το
εκκλησίασμα», πρότεινα.
Κάναμε μια βόλτα στα στενά της Πλάκας. Οι ταβέρνες είχαν βγάλει
έξω τα τραπεζάκια τους και σερβίριζαν μαγειρίτσα. Την οδήγησα μέχρι
το Κουδουνάκι, στου Ψυρρή. Εκεί, στο πεζοδρόμιο, βοήθησε ο Θεός και
βρήκαμε ένα τραπέζι, όπου τσιμπήσαμε παραδοσιακά εδέσματα και
ήπιαμε οίνο που εύφρανε αναστάσιμα τις καρδιές μας.
Πρόλαβα να μάθω ότι η Δέσποινα είχε έναν γάμο που καρκινοβατούσε
και έναν γιο που σπούδαζε στο Εδιμβούργο. Δεν είχα αρχίσει καλά
καλά να την παρηγορώ για τον γάμο της, όταν εκείνη κοίταξε το ρολόι
της και σηκώθηκε βιαστικά.
«Πρέπει να φύγω», είπε. «Σε λίγο σχολάει η εκκλησία».
Τη συνόδευσα μέχρι το Μοναστηράκι και τη φίλησα για τελευταία
φορά κοντά στα ερείπια της Βιβλιοθήκης του Αδριανού. Υστερα
απομακρύνθηκε κρατώντας πάντα τη λαμπάδα της στο χέρι. Φώναξα πίσω
της πως ήθελα να την ξαναδώ, πως δεν είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα,
πως δεν ήξερα καν το επίθετό της για να την ψάξω στο facebook, αλλά
εκείνη είχε ήδη γλιστρήσει μακριά.
Σκέφτηκα ότι αν ήθελα να τη συναντήσω πάλι, θα έπρεπε να γίνω
τακτικός θαμώνας του Παναγίου Τάφου. Και μ’ αυτή τη λυτρωτική σκέψη
στο μυαλό, πέρασα από το μπαρ Comme il Faux για ένα τελευταίο ποτό.
Στο σπίτι δεν με περίμενε κανείς.
Το κουδουνάκι, Ηβης 15, Ψυρρή, τηλ. 210 3236.909.
Τιμή κατ’ άτομο: € 15.
Comme il Faut, Πλατεία Καρύτση 6, Αθήνα, τηλ. 210
3314.004. Ποτό: € 6.
Το καινούργιο μυθιστόρημα του Αρη Σφακιανάκη «Παντρεμένες»
αναμένεται σύντομα από τις εκδόσεις Κέδρος.
