Δεν θα αφήσω ξανά ένα σπυράκι να μου χαλάσει τη διάθεση!

Δεν θα αφήσω ξανά ένα σπυράκι να μου χαλάσει τη διάθεση!

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Χτυπάει το ξυπνητήρι. Έχεις ήδη ξυπνήσει, αλλά είσαι ακόμα ξαπλωμένη στο κρεβάτι σου και έχεις τα μάτια κλειστά. Χθες το βράδυ έφαγες μία ολόκληρη σοκολάτα γάλακτος και είσαι σίγουρη πως σήμερα θα το μετανιώσεις.

Συνεχίζεις να έχεις τα ματιά κλειστά και ψηλαφίζεις με τα δάχτυλα το πρόσωπό σου. Νιώθεις ένα τράβηγμα πάνω στο κούτελο και ένα στο δεξί μάγουλο. Όχι ένα, αλλά δύο σπυράκια. Πετάγεσαι σαν ελατήριο από το κρεβάτι και τρέχεις κατευθείαν στον καθρέφτη. Ρίχνεις βιαστικά λίγο νερό στο πρόσωπο και κάθεσαι να επεξεργαστείς τα τρία σπυράκια που ήρθαν να πουν ένα γεια! Ναι, το μικρό στο πηγούνι δεν το κατάλαβες όταν ψηλάφισες το πρόσωπό σου.

Δεν έχεις προλάβει ούτε καφέ να πιεις και έχει χαλάσει ήδη η διάθεση σου. Θέλεις απλώς να ξαναβάλεις τις πιτζάμες σου και να κουκουλωθείς με το πάπλωμα. Μόνο εκεί νιώθεις καλά αυτή τη στιγμή. Ξαναπάς στον καθρέπτη και αρχίζεις να παρατηρείς για άλλη μια φορά το πρόσωπό σου.

Και να ήταν μόνο τα σπυράκια! Αν ήταν μόνο αυτά κάπως θα το έσωζες! Με ένα concealer, μία πούδρα, μία BB Cream. Μαύροι κύκλοι, ευρυαγγείες, ρυτίδες, κόκκινα σημάδια. Χθες το βράδυ πού ήταν όλα αυτά; Μήπως να συνεχίσουμε και με το σώμα; Μερικά παραπανίσια κιλά στην κοιλίτσα, χαλαρά μπράτσα, αγύμναστοι γλουτοί και πάει λέγοντας. Με το που χαλάει η διάθεσή σου, αυτόματα ανοίγει η πόρτα με όλα τα στραβά που νιώθεις πως έχεις πάνω σου. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι πως δεν σταματάς να τα σκέφτεσαι. Στριφογυρίζουν στο μυαλό σου και είναι η αιτία που έχεις μούτρα μέχρι το πάτωμα.

Κι όμως πρέπει όλα να τα παραβλέψεις, να ντυθείς, να ετοιμαστείς και να πας για δουλειά. Παστώνεσαι με make up, πούδρα, ξαναπαστώνεσαι αλλά το αποτέλεσμα σου χαλάει περισσότερο τη διάθεση. Τα σπυράκια είναι εκεί, σου χαμογελάνε χαιρέκακα και απλώς καταφέρνουν να σου σπάσουν τα νεύρα. Και τα κιλάκια εκεί. Και όλα εκεί. Στη θέση τους. Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Κάθε σπυράκι είναι και ένα βήμα προς την κακή διάθεση και στη μεγάλη κατηφόρα. Εκείνη που όλα πάνω σου σού φαίνονται στραβά.

Γιατί όμως κάτι τόσο μικρό να χαλάει τόσο εύκολα τη διάθεση σου; Γιατί νιώθεις πως μαζί με εσένα το βλέπουν και όλοι όσοι σε πλησιάζουν;

Μήπως απλά κάνεις μεγάλο κάτι τόσο μικρό και απλώς πρέπει να το αφήσεις στην ησυχία του μέχρι να περάσει για να σε αφήσει κι εκείνο στη δική σου ησυχία;

Διαβάστε περισσότερα εδώ

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT