Κλικ Νο.007: I (DON’T) need a hero
Δεν θα καταλάβω ποτέ αυτή τη μανία των ανθρώπων να ψάχνουν για σωτήρες. Όχι σοβαρά. Τσαντίζομαι και απελπίζομαι.
Από τα καλογυαλισμένα πριγκιπόπουλα που καταφτάνουν καβάλα σε λευκές κούρσες (καλά δεν θα κολλήσουμε στο χρώμα) πολλών… ίππων, μέχρι τους πολιτικούς αρχηγούς- ταχυδακτυλουργούς που τάζουν λαγούς με πετραχήλια μέσα από «καπέλα» ανάπτυξης και προόδου, έχω μπουχτίσει να βλέπω παντού ανθρώπους που αναζητούν κάποιον να τους… σώσει. Γιατί ναι, ο βασικότερος κανόνας του εμπορίου είναι αυτός: Όπου υπάρχει αυξημένη ζήτηση, υπάρχει και αυξημένη προσφορά. Ξεκάθαρα πράγματα.
Είχα πάει τις προάλλες για επίσκεψη σε ένα φιλικό σπίτι, στο οποίο κατοικοεδρεύει μια μικρή 10χρονη «μουσίτσα» και συνειδητοποίησα πως αυτό το μια σταλιά πιτσιρίκι έχει περισσότερο μυαλό από τους περισσότερους ενήλικες που ξέρω. Πόσες από εμάς δεν μεγαλώσαμε με παραμύθια που ήθελαν την όμορφη (γιατί αν ήσουν άσχημη στα παραμύθια, sorry, έχασες, ο ρόλος σου έκανε μόνο για κακιάς μάγισσας, άντε και στριμμένης -ετεροθαλούς πάντα- αδελφής) πριγκίπισσα να περιμένει καρτερικά τον πρίγκιπα που θα κατέφθανε καβάλα στο άλογο/μαγικό χαλί/whatever για να τη σώσει και να ζήσει μαζί του το happily ever after (?) της. Και πόσες από εμάς δεν φάγαμε τα μούτρα μας ψάχνοντας εκεί έξω για αυτόν τον Ένα και μοναδικό «σωτήρα»; Εκείνον που θα μας αγαπά χωρίς αντάλλαγμα, που θα μας χαρίζει τον ουρανό με τ’ άστρα, που θα έχει μάτια μόνο για μας και που θα μας βάζει πέρα και πάνω από οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Και όχι, δεν αναφέρομαι μόνο στα γκομενικά. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα.
Μια ματιά τριγύρω σου και συνειδητοποιείς πως οι περισσότεροι ακόμη πιστεύουν στο «παραμύθι» των σούπερ ηρώων και των σούπερ κακών και πως κάπου κάπως κάποτε θα έρθει ένας ήρωας να «σώσει τη μέρα», να εξαφανίσει την κρίση, να πολεμήσει την αδικία και να κατατροπώσει τους «κακούς»! Συνομιλώ με τόσους και τόσους ανθρώπους καθημερινά και, ενώ κάποιοι το έχουν πάρει γραμμή και έφτυσαν την παραμυθο-καραμέλα τους, οι υπόλοιποι ακόμη κοιτούν στον ουρανό και ψάχνουν τον Σούπερμαν που θα εμφανιστεί σαν από μηχανής θεός, θα χτυπήσει τα δάχτυλα και θα εξαφανίσει τα προβλήματά τους… μαγικά. Όταν όμως προχωράς κοιτώντας αλλού ντ’ αλλού, το πιθανότερο είναι ή να πας κι εσύ αλλού ντ’ αλλού ή να σε προσγειώσει απότομα στην πραγματικότητα η κουτσουλιά από το διερχόμενο περιστέρι ή ο στύλος (βλέπε λογαριασμός) της ΔΕΗ.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
