Από ‘δω οι όμορφες, από ‘κει οι άσχημες: Μοιράζοντας τον κόσμο στα δύο

Από ‘δω οι όμορφες, από ‘κει οι άσχημες: Μοιράζοντας τον κόσμο στα δύο

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι γειτονιές, τα γραφεία, έχουν τις «όμορφες» τους, τις «ωραίες» τους, τις «κοίτα, περνάει η τάδε» τους.

Μετά από αυτές, χωρίς αυτές, το σύμπαν είναι μία περίπου μετριότητα, μία περίπου επανάληψη, μία υπογράμμιση ότι η μέρα είναι ίδια, χωρίς εκπλήξεις και ανάσες που να την ομορφαίνουν, να της δίνουν «τόνο».

Η «Μαλένα», η «Ωραία της Ημέρας», η «Ουρανία» ήταν τέτοιες γυναίκες, κινηματογραφικές μεν, αλλά με σαματζίδικο κάλλος, ζημιάρες, πολύ συχνά υπόλογες για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας και της τάξης της γειτονιάς. Ό,τι δηλαδή συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.

Στο σχολείο είχαμε ένα τέτοιο πλάσμα. «Κουκλί». Τα κορίτσια δεν το ‘παιζαν, τα αγόρια κατέθεταν στο θρανίο της αποθέματα σε καραμέλες, τσίχλες, σοκολάτες, παιχνίδια. Οι δάσκαλοι προσεύχονταν να γίνει κάτι περισσότερο από όμορφη. Η τάξη έβραζε στα μουγκά. Ο καθένας για τον λόγο του.

Στο Πανεπιστήμιο τα ίδια. Μέχρι να κάτσει σε έδρανο η «ωραία» της Σχολής, ημίωρος χαλασμός από κάτω. Τα αγόρια σε αντράλα, οι κοπελιές με το φαρμάκι έτοιμο κάτω από τη γλώσσα: «Ναι, αλλά για να σε δω στην Εξεταστική, πριγκιπέσσα».

Στις δουλειές τα ίδια. Μόνο που… ενήλικα πια, πιο συγκαλυμμένα.  Με μία άδικη (συλλογική) σιγουριά ότι η «άσχημη» θα φάει πόρτα στη χειρότερη ή τη λάντζα στην καλύτερη των περιπτώσεων και ότι η «όμορφη» θα καλοπεράσει, επειδή είναι όμορφη.

Μεγαλώνουμε σαν σκλάβοι της ομορφιάς. Του μόνου χαρίσματος που φθείρεται, κακοποιείται, μαραζώνει πιο εύκολα απ’ όσα άλλα έχουμε.

Θέλουμε (;) να μοιάσουμε στην τάδε, γιατί μας μάθανε ότι όταν είσαι όμορφος, η ζωή είναι καλύτερη μαζί σου.

Χαιρόμαστε ή λυπόμαστε, μελαγχολούμε ή ενθουσιαζόμαστε μ’ ένα σχόλιο που αφορά το πρόσωπο, τον πωπό, τις γάμπες μας και θέλοντας και μη «χωριζόμαστε» σε λίστες: «θεά», «καλλονή», «μετριούλα», «ασχημούλα», «έκτρωμα».

Κόσμος χάνει ευκαιρίες, γιατί είναι «μυτόγκας», «χοντρέλω», «κακάσχημη» ή αποκλείεται, επειδή «ωραία ίσον χαζή», «χαζή και όμορφη», «κούκλα, αλλά χαζή σαν το νερό»…

Γιατί κάποιος ένιωσε ότι διορίστηκε κριτής και βαθμολογητής – κατάλαβες; – χάνονται ευκαιρίες για δουλειές, ευκαιρίες για φιλίες, για εξέλιξη, για… πάρκινγκ.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT