Ξέρεις τι λένε, οι σχέσεις παχαίνουν. Αλήθεια είναι αυτό. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει πάντα σ’ αυτό το «θεώρημα» να βλέπουμε την αρνητική πλευρά;
Η αρνητική πλευρά είμαι εγώ, εσύ, η άλλη – πάρε όποια θες- πάνω στη ζυγαριά να… αποχαιρετά τα «όπλα». Όπου όπλα, βλέπε τον μεταβολισμό που άλλοτε, στα ατίθασα νιάτα μας, μας επέτρεπε να κατεβάζουμε σουβλάκια, πίτσες, παγωτό και βότκες – κάποτε μέσα στη ίδια μέρα – χωρίς να μας απασχολεί αν θα βάλουμε κιλό. Γιατί απλά δεν βάζαμε κιλό. Ο μεταβολισμός – και το full energy «πακέτο» της ηλικίας – το επέτρεπε. Καλύτερα, πάντως, από δέκα χρόνια μετά, όπου δεσμευμένη, παντρεμένη, με ή χωρίς παιδιά, νιώθεις ότι όλα κι όλοι, κι αυτός, ο μεταβολισμός, σε έχουν προδώσει. Η σχέση σε έχει «προδώσει», τουλάχιστον σ’ ότι αφορά την ευτυχία του να τρως χωρίς αύριο. Γιατί όταν είσαι στα ντουζένια του ερωτά σου, απλά δεν υπάρχει αύριο.
Μερικά χρόνια μετά, έχεις βρεθεί με δέκα – στην καλύτερη περίπτωση – κιλά στην πλάτη – στη μέση, στην κοιλιά, στην περιφέρεια- που δεν ξέρεις τι να τα κάνεις και που η καθημερινότητα έχει φροντίσει να τα κάνει ενοχλητικά. Ο σύντροφος- σύζυγος δεν κρύβει πλέον λόγια, «ναι, θες δίαιτα». «Ναι, θες κι εσύ», η πιο σίγουρη απάντηση.
Εντάξει, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Η αλήθεια είναι εξάλλου. Και η μακαρονάδα πλέον στο σπίτι μαγειρεύεται με μακαρόνια ολικής άλεσης.
Ε, λοιπόν, άκου να δεις τι γίνεται: επειδή στις σχέσεις λειτουργούμε λίγο – πολύ αντανακλαστικά, το πιθανότερο είναι αν εσύ έκανες «κοιλίτσα», να έχει κάνει κι αυτός. Από την ίδια κατσαρόλα τρώτε εξάλλου. Αν εσύ είσαι «θύμα» της καθιστικής ζωής, το πιθανότερο είναι ότι και ο σύντροφός σου είναι παιδί του καναπέως. Αν σ’ αρέσουν οι πίτσες, σίγουρα θα τις λάτρεψες περισσότερο όταν κατάλαβες ότι αρέσουν και σε εκείνον. Αν όμως του αρέσουν τα «λαχανάκια», ε φαντάζομαι λαχανάκι το λαχανάκι, κάτι θα είχε αλλάξει και στη δική σου διατροφή.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
