Η παγκοσμιοποίηση της μόδας έχει αναδείξει ως πρωτεύουσές της, πόλεις που κάθε χρόνο φιλοξενούν ‘εβδομάδες μόδας’ και προσελκύουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον με σχεδιαστές που παρουσιάζουν μέσα από τις δημιουργίες τους την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου τους και τις ιδιαίτερες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που επηρεάζουν την δημιουργική τους δουλειά. Η έκθεση ‘Global Fashion Capitals’ (2 Ιουνίου-14 Νοεμβρίου) του μουσείου του Ινστιτούτου Μόδας και Τεχνολογίας της Νέας Υόρκης παρουσιάζει την ιστορία των μεγάλων πρωτευουσών της μόδας, το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Μιλάνο και το Λονδίνο, αλλά και την εμφάνιση- όπως αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση του μουσείου -16 νέων πόλεων που αγαπούν την μόδα, ανάμεσα στις οποίες είναι το Βερολίνο, η Μαδρίτη, το Τόκιο, η Στοκχόλμη και η Κωνσταντινούπολη.
Η έκθεση ξεκινά με ένα ψηφιακό χάρτη που παρουσιάζει την θέση της κάθε πρωτεύουσας αλλά και φωτογραφίες από την τελευταία επίδειξη μόδας και το street style που τις χαρακτηρίζει. Ξεκινώντας από το Παρίσι, την πόλη όπου γεννήθηκε η υψηλή ραπτική, εκθέτονται σχέδια από τους Charles Frederick Worth, Gabrielle Chanel, Christian Dior αλλά και του Bouchra Jarrar. Η Νέα Υόρκη αντιπροσωπεύεται από τις δημιουργίες της Nettie Rosenstein, του Alexander Wang, της Claire McCardell αλλά και του Ralph Lauren, ενώ το Μιλάνο που έγινε πρωτεύουσα της ιταλικής μόδας τη δεκαετία του ’70, εκτός από τα σχέδια του οίκου Versace και Prada έχει να επιδείξει και ανερχόμενους ταλαντούχους σχεδιαστές όπως η Stella Jean. Τέλος, το Λονδίνο που κέρδισε το παγκόσμιο ενδιαφέρον τη δεκαετία του ‘60 με την εμφάνιση πολλών ανατρεπτικών σχεδιαστών, όπως η Vivienne Westwood, πλέον θεωρείται μία από τις πιο δημιουργικές πόλεις του κόσμου με τους John Galliano και Alexander McQueen να επιβεβαιώνουν την φήμη της.
Alexandre Herchcovitch Φθινόπωρο 2014
Η Νέα Υόρκη έκανε το sportwear μαζικό, το Παρίσι ανέδειξε την μόδα σε τέχνη, το Μιλάνο μας έδωσε τα prints και το Λονδίνο μετέφερε το σουρεαλιστικό στους δρόμους. Τι έχουν να προσφέρουν οι νέες πρωτεύουσες της μόδας; Σύμφωνα με τις επιμελήτριες της έκθεσης, Ariele Elia και Elizabeth Way, που μίλησαν στο Style.com, οι 16 νέες πόλεις προσφέρουν τον πειραματισμό στην μόδα. Τα 80 αντικείμενα που εκθέτονται στην γκαλερί του μουσείου δίνουν την συνολική εικόνα του τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην παγκόσμια μόδα αλλά και πως έχει εξελιχθεί η μόδα από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Οι νέες πρωτεύουσες έχουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την εμφάνιση σχεδιαστών που έχουν πετύχει τόσο στη χώρα τους όσο και παγκοσμίως: «Σήμερα για πρώτη φορά, οι σχεδιαστές έχουν την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις κολεξιόν τους στις πόλεις τους» λέει η Elia τονίζοντας ότι οι ταλαντούχοι σχεδιαστές δεν έχουν μόνο την δυνατότητα να έχουν ένα οικονομικό πλεονέκτημα αλλά μπορούν και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον της παγκόσμιας βιομηχανίας της μόδας: «Όταν παρακολουθείς την μόδα πρέπει να δεις το Λάγκος, τη Σαγκάη, τη Σεούλ. Αυτές οι πόλεις που στο παρελθόν ήταν το στερεότυπο της ‘γρήγορης’ μόδας, πλέον παράγουν υψηλή ραπτική».
Yohji Yamamoto Spring 2014
Οι νέες πρωτεύουσες της μόδας δεν παραμερίζουν τις ήδη υπάρχουσες αλλά φέρνουν μια νέα οπτική που συνδέει την παράδοση με την τεχνολογία. Στο Βερολίνο, για παράδειγμα, το κόκκινο φόρεμα της Marina Hoermanseder συνδέει την ‘υποκουλτούρα’ της πόλης με την πασαρέλα και στο Μεξικό, ο σχεδιαστής Ricardo Seco, χρησιμοποιεί γηγενείς τεχνικές για να δημιουργήσει μοντέρνα σχέδια. Σύμφωνα με την επιμελήτρια της έκθεσης, βέβαια, οι μεγάλες πόλεις της μόδας πάντα θα έχουν ένα πλεονέκτημα απέναντι στις νέες, δεδομένου ότι o παγκόσμιος Τύπος δεν μπορεί να παρακολουθήσει όλες τις μεγάλες και μικρότερες εβδομάδες μόδας: «Πιστεύω ότι θα αρχίσουμε να βλέπουμε νέους τρόπους στο λανσάρισμα μιας κολεξιόν. Δεν θα έχουμε πια μια παραδοσιακή επίδειξη μόδας, ίσως θα υπάρχουν fashion videos ή κάτι άλλο στα social media» λέει η Elia αφήνοντας να εννοηθεί ότι με την εμφάνιση τόσων πολλών σχεδιαστών που επιδεικνύουν ενδιαφέρουσες κολεξιόν ανά τον κόσμο ίσως δούμε και τον χώρο της μόδας να μπαίνει σταδιακά σε μια νέα συναρπαστική ψηφιακή εποχή.
