Φαντάζομαι την Δήμητρα Κολοτούρα με το μακρύ της καφτάνι Zeus+∆ione και τα απέριττα δερμάτινα σανδάλια, να κάθεται στο καφέ της πλατείας, με πιασμένα μαλλιά, παιδικό χαμόγελο, αμακιγιάριστη. Από τη ζωή μέσα στο αεροπλάνο, να κλείνει τα μάτια και να επιστρέφει στο νησί της. Και το μυαλό της να γεννάει συλλογές, πειραματισμούς, ιδέες, ένα σύγχρονο ελληνικό τρόπο ζωής, σκέψης, εφαρμογής στην καθημερινότητα. Αναρωτιέμαι τι θυμάται η συνδημιουργός του brand Ζeus+∆ione από τα καλοκαίρια της στη Σύρο. Ως παιδί; Ως teenager; Ως ενήλικη; Και τώρα ως μαμά, επιχειρηματίας, ταξιδιώτης του κόσμου; Κι ύστερα προσπαθώ να μαντέψω τι κρύβεται πίσω από τα ρούχα, τα αξεσουάρ, τα αντικείμενα για το σπίτι με ονομασία προέλευσης. Από Μedusa μέχρι Alcestis. Πώς ξαναζωντάνεψαν οι αργαλειοί; Πώς γίνεται ένα σεμεδάκι-φόρεμα; Ή μια φουστανέλα-πρόταση για νυφικό; Και πώς αποφασίζουν δυο φίλες, σε ένα συριανό μπαλκόνι, να εξάγουν τη «δική» τους Ελλάδα, ή τελικά τη «δική» μας, στον υπόλοιπο κόσμο με περιτύλιγμα και περιεχόμενο Zeus+∆ione;
H Δήμητρα Κολοτούρα
Με τη Mareva Grabowski
Η κόρη της Δήμητρας Κολοτούρα
Γιατί Σύρος; Γιατί από εκεί έχω καταγωγή, εκεί έχω περάσει όλα μου τα καλοκαίρια, υπάρχει συναισθηματικό δέσιμο. Είναι το μέρος της Ελλάδας που θα πρότεινα σε κάποιον που εκτιμώ κι αγαπώ, αν και θα ήθελα να είμαι κι εγώ κοντά του, για να του δείχνω πράγματα. Γιατί η Σύρος δεν είναι ένα εύκολο νησί. ∆εν είναι τουριστικό, είναι αστικό μέρος, πόλη. ∆εν έχει υποδομή να φιλοξενήσει πολύ κόσμο, παρ’ όλα αυτά, έχει boutique ξενοδοχεία, παλιά αρχοντικά τα οποία έχουν μετατραπεί σε ξενώνες και μικρά ξενοδοχειάκια. Αυτή είναι και η γοητεία του νησιού. Νομίζεις ότι είσαι σε μυστικό χωριό της Ιταλίας που όμως δεν θυμίζει απόλυτα Ιταλία, γιατί έχεις και τον Μιαούλη στη μέση της πλατείας. Κάθε γωνιά εδώ είναι και μια ιστορία. Αλλά μια ιστορία που συνδέεται με την Ελλάδα σε ανάπτυξη. Υπήρξε για δυο χρόνια πρωτεύουσα της Ελλάδας, το κεντρικό λιμάνι της χώρας, εκεί αναπτύχθηκε η βιομηχανία, είχε κλωστοϋφαντουργία, γινόντουσαν μεγάλα πάρτι. Η προγιαγιά μου είχε τρία διαζύγια… Ήταν ένα ευρωπαϊκό μέρος σε μια Ελλάδα που δεν είχε καμία σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Το θέατρο στη Σύρο είναι μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, ζωντανό, με παραστάσεις όλο το χρόνο, το Φεστιβάλ Κυκλάδων, κλασική μουσική, ορχήστρες κυρίως από Βόρεια Ευρώπη, θεατρικά, μονόλογους. Έρχονται από όλο τον κόσμο για το Φεστιβάλ. Όσο για τη θάλασσα, το νησί είναι παρεξηγημένο. Λένε πως δεν έχει παραλίες, κι όμως έχει τα πιο συγκλονιστικά νερά στο βόρειο μέρος, που όμως προσεγγίζονται μόνο με καΐκι.
WEEKEND STYLE Όταν φτιάχνουμε τις συλλογές με τη Λυδία Βουσβούνη, οι τρεις μας, λέμε «τι θα έβαζες στη Σύρο, στην Τήνο ή στο Positano;» Είναι μέρος του brief. Η Τήνος είναι πιο rural, η Σύρος πιο κοσμοπολίτικη. Έχω ένα καφτάνι που φοράω στη Σύρο από το πρωί έως το βράδυ, όλο υφαντό στο χέρι, αλλά εξαιρετικά απλό. Θα ταίριαζαν τα σανδάλια και οι πλατφόρμες μας, το ψάθινο τσαντάκι, το κόσμημα με το μάρμαρο και τα αγαπημένα μου σκουλαρίκια τρίγωνα.
Η ΣΥΡΟΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Σκέφτομαι πως αν θα άλλαζα κάτι στο νησί, ίσως θα ήταν η νοοτροπία των ντόπιων σε σχέση με την εξωστρέφεια. Υπάρχει μεγάλη καχυποψία. Αυτό δεν τους έχει πάει πολύ μακριά τουριστικά, αλλά μπορεί να μην πρέπει αυτό το μέρος να έχει διαφορετική αντιμετώπιση. Παλιότερα βλέπαμε πιο πολλούς Γάλλους και Ιταλούς που ερχόντουσαν στο νησί. Υπήρξε περίοδος που ήρθε πολύς ελληνικός τουρισμός. Ο François Hollande έρχεται τα τελευταία 15 χρόνια. Η Catherine Deneuve έχει σπίτι στη Σύρο. Το νησί έχει πολύ καλλιτεχνικό κόσμο, αλλά understated. Γλύπτες, ζωγράφους, ξένους, τέτοιο κόσμο.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡIOY Επειδή η αγαπημένη μου γιαγιά ήταν η Συριανή γιαγιά, και κάθε φορά που ερχόμουν στο νησί καθόμασταν με τον αδερφό μου τρεις μήνες, Σύρος για μένα σήμαινε ελευθερία. Το τρέξιμο στη θάλασσα. Μετά, ως teenager, ήταν το μέρος όπου κουβαλούσα όλους μου τους φίλους. Υπήρχε περίοδος που στο σπίτι μέναμε 18 παιδιά, ευτυχώς η μητέρα μου δεν ήταν εκεί, γιατί της έλεγα ότι ήμασταν τρεις-τέσσερις. Σε αυτά τα μικρά μέρη δεν φοβάσαι, ούτε οι γονείς φοβούνται να κυκλοφορήσεις, είναι πιο ελεγχόμενη η κατάσταση. Και τώρα που το πρόγραμμα είναι πιο φορτωμένο, τα ταξίδια είναι πολλά, εγώ πηγαίνω στη Σύρο ακόμη και χειμώνα, σαββατοκύριακα, όποτε μπορώ, όπως λέω και στους φίλους μου στο εξωτερικό, «any given moment» επιστρέφω εκεί. Γιατί με γειώνει, με επαναφέρει, έχει detox effect πάνω μου. Όταν… μεγαλώσω, λέω πολύ συχνά, θέλω να συνταξιοδοτηθώ, στα επόμενα πέντε-έξι χρόνια, και να πάω να μείνω στη Σύρο. Το λέω και γελάω κι εγώ η ίδια. Πάντα επιστρέφω εκεί.
Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ Ι∆ΕΑΣ ΤΟΥ ΖEUS+∆IONE έγινε στο σπίτι μου στη Σύρο, βράδυ, λίγο μετά τις 12, με κρασί, στη βεράντα. Το θεωρούμε και συμβολικό με τη Mareva. Συζητούσαμε για τις δουλειές μας, κοιταχτήκαμε και είπαμε γιατί δεν το ξεκινάμε; Η απλότητα και η γεωμετρία νομίζω πως χαρακτηρίζει ό,τι φτιάχνουμε. Αυτό που τελικά θες όταν σκέφτεσαι resort ή καλοκαίρι είναι ξενοιασιά και απλότητα. Όλα τα περιττά τα έχουμε βάλει στην άκρη, στις συλλογές επικρατεί η απουσία του περίπλοκου.
ΖEUS+∆IONE ΟΠΩΣ EΛΛA∆Α Αν θέλετε να βοηθήσετε την Ελλάδα, αγοράστε ελληνικά προϊόντα. Είδατε τι έγραφε πάλι η Vogue; Αυτό που θέτουμε ως στόχο τώρα είναι αφού το πείραμα πέτυχε, να γίνει παγκοσμίως αναγνωρίσιμο το brand. Να μη χρειάζεται να κάνεις όλη την εισαγωγή, είμαι ένα ελληνικό brand στη μέση της κρίσης. Ξεκίνησε έτσι, αλλά τώρα πια είναι εκεί που είναι για τους σωστούς λόγους, ούτε από συμπάθεια ούτε από συμπόνοια. Ο στόχος είναι να είμαστε το αντιπροσωπευτικό lifestyle brand που θα φέρνει στο μυαλό έναν τρόπο ζωής. Λες Ralph Lauren και σκέφτεσαι Αμερική, Burberry και βλέπεις την Αγγλία. Κάτι τέτοιο θα θέλαμε κι εμείς. Να το ανοίξουμε τόσο ώστε να αποτελεί πρόταση ζωής, όχι μόνο κατεύθυνση.
ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ Μας ενδιαφέρει η Ασία και η Αμερική. Ταιριάζουμε στην Ασία. Έχουν πάρει πράγματά μας από την Ιαπωνία και την Κορέα που είναι remake φουστανέλας με παραδοσιακό μπλουζάκι, και τα αγοράζουν για νυφικό. Φουστανέλα-νυφικό.
