Τεχνητή «αθανασία»: Ο άνθρωπος που έκανε τον νεκρό πατέρα του chatbot

Τεχνητή «αθανασία»: Ο άνθρωπος που έκανε τον νεκρό πατέρα του chatbot

Από την επιστημονική φαντασία του Black Mirror στην πραγματικότητα, εταιρείες «ανασταίνουν» νεκρούς μέσω chatbot ή ακόμη και άβαταρ.

3' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πώς κρατάς ζωντανή τη μνήμη ενός αγαπημένου σου προσώπου όταν φεύγει από τη ζωή; Ηταν ένα απελπιστικό ερώτημα που απασχόλησε επί μακρόν τον Τζέιμς Βλάχος.   

Τελικά, η μεγάλη απώλεια στη ζωή του τον οδήγησε να επανεφεύρει τον τρόπο αναμνήσεων μέσω τεχνητής… αθανασίας. 

Ο θάνατος του πατέρα του, το 2016, κινητοποίησε τον βετεράνο δημοσιογράφο τεχνολογίας, ωθώντας τον να μετατρέψει τον πατέρα του σε… chatbot. 

Η ιδέα

«Αγαπούσα τον πατέρα μου και τον έχανα», περιγράφει ο ίδιος, για τη στιγμή που πληροφορήθηκαν πως ο πατέρας του έπασχε από καρκίνο τελικού σταδίου. 

Αποφάσισε να αξιοποιήσει τον χρόνο που απέμενε: «Αρχισα ένα προφορικό εγχείρημα με τον πατέρα μου, περνώντας ώρες επί ωρών καταγράφοντας την ιστορία της ζωής του». 

Η συγκυρία της ασθένειας συνέπεσε με την εποχή που ο Τζέιμς Βλάχος άρχισε να κάνει τα πρώτα του βήματα σε μια νέα καριέρα στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης. 

«Σκέφτηκα, μήπως θα μπορούσε να βγει κάτι διαδραστικό από όλο αυτό; Ενας τρόπος να διατηρήσουμε αρτιότερα τις αναμνήσεις του και κάποια αίσθηση της προσωπικότητάς του, η οποία ήταν τόσο υπέροχη», θυμάται ο ίδιος. 

O πατέρας του πέθανε το 2017. Ομως, ο Τζέιμς είχε μετατρέψει όλα όσα είχε ηχογραφήσει από εκείνον σε ένα chatbot που μπορούσε να απαντήσει σε ερωτήσεις για τη ζωή του πατέρα του με τη φωνή του πατέρα του. 

Μέχρι πρότινος, η επαναφορά στη «ζωή» ανθρώπων νεκρών μέσω τεχνητής νοημοσύνης ήταν προσφιλές θέμα βιβλίων και ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, ο καλπασμός της τεχνολογίας κατέστησε εφικτή την εξέλιξη αυτή, με τον Τζέιμς να δημιουργεί, το 2019, την εφαρμογή λογισμικού HereafterAI που έδινε τη δυνατότητα και σε άλλους χρήστες να «ανασταίνουν» τους νεκρούς τους και μέσω τεχνολογίας να αλληλεπιδρούν με οικείους τους που δεν ήταν πια στη ζωή. 

Η εξέλιξη 

Και ενώ οι χρήστες του HearafterAI μπορούν να «ανεβάζουν» φωτογραφίες των αγαπημένων τους, ώστε να εμφανίζονται στην οθόνη όταν χρησιμοποιούν την εφαρμογή, μια άλλη startup που επίσης μετατρέπει τους ανθρώπους σε AI chatbots προχωρά περαιτέρω.

Η νοτιοκορεατική DeepBrain AI δημιουργεί ένα άβαταρ ενός ανθρώπου που βασίζεται σε ώρες βιντεοσκόπησης και ηχογράφησης, ώστε να καταγραφούν το πρόσωπο, η φωνή, οι κινήσεις, οι τρόποι και το ύφος. 

«Κλωνοποιούμε στο 96,5% την ομοιότητα του αρχικού ατόμου», λέει ο Μάικλ Τζουνγκ, οικονομικός διευθυντής της DeepBrain. «Ετσι, ως επί το πλείστον, η οικογένεια δεν αισθάνεται άβολα να μιλάει με το αποθανόν μέλος της οικογένειας, παρότι πρόκειται για ένα avatar τεχνητής νοημοσύνης».

Η εταιρεία θεωρεί πως μια τέτοια τεχνολογία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της ανάπτυξης μιας κουλτούρας «καλού θανάτου» – όπου προετοιμαζόμαστε για το θάνατό μας εκ των προτέρων, κληροδοτώντας οικογενειακές ιστορίες και αναμνήσεις μας στο πλαίσιο μιας «ζωντανής κληρονομιάς».

Η διαδικασία κάθε άλλο παρά οικονομική είναι. Οι χρήστες που δεν μπορούν να δημιουργήσουν μόνοι τους ένα άβαταρ καλούνται να καταβάλουν πάνω από 50.000 δολάρια για τη διαδικασία βιντεοσκόπησης και τη «γέννηση» του ψηφιακού alter ego τους.  

Υποκατάστατο; 

Ο Τζέιμς Βλάχος παραδέχεται πως το chatbot δεν μειώνει την οδύνη της απώλειας, όμως ουσιαστικά προσφέρει «περισσότερα από όσα θα είχα διαφορετικά». «Απλώς έχω αυτό το υπέροχο, διαδραστικό σύμπαν στο οποίο μπορώ να καταφύγω», λέει. 

«Θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή όταν χρησιμοποιείται τέτοια “τεχνολογία πένθους” σε περιόδους έντονων συναισθημάτων», προειδοποιεί η ψυχολόγος Λαβέρν Αντρομπας. 

«Η απώλεια είναι κάτι που μας αιφνιδιάζει», λέει. «Μπορεί να νομίζεις ότι τείνεις να είσαι καλά, αλλά μετά να πισωγυρίσεις. Η ιδέα ότι μπορεί στη συνέχεια να έχεις την ευκαιρία να ακούσεις τη φωνή τους και ή τους ίδιους να μιλούν μέσω άβαταρ ίσως να προκαλέσει σύγχυση».

Ωστόσο, η Αντρομπας προειδοποιεί πως, όταν πρόκειται για πένθος, δεν υπάρχει υποκατάστατο της ανθρώπινης υποστήριξης και επαφής. Στις περιπτώσεις αυτές, ο συνάνθρωπος είναι αναντικατάστατος. «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να υποκαταστήσει τις πιο παραδοσιακές πτυχές του πένθους, οι οποίες έχουν να κάνουν με την επαφή με ανθρώπους, με την αίσθηση πως κάποιος νοιάζεται για εσένα, πως σε εκτιμά». 

Πηγή: BBC/Reuters

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT