Δέκα χρόνια μετά την τελευταία φορά που ο Λάρι Πέιτζ διατέλεσε
διευθύνων σύμβουλος της Google, τα δεδομένα έχουν αλλάξει αρκετά:
από ένα φιλόδοξο εγχείρημα, η εταιρεία αποτελεί πλέον έναν
τεχνολογικό κολοσσό με 24.000 εργαζομένους, που έχει στήσει ένα
γερό προγεφύρωμα στο χώρο των smartphones και που έχει δημιουργήσει
πολλούς αντιπάλους.
Ο Πέιτζ, 38 χρονών, αντικαθιστά τον Έρικ Σμιντ, ο οποίος
ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αφήσει τα ηνία της εταιρείας τον
Ιανουάριο. Αν και η επίσημη θέση της Google απέναντι στα ΜΜΕ είναι
πως δεν θα έπρεπε να αναμένονται δραματικές αλλαγές, ο Πέιτζ
φαίνεται πως έχει ξεκινήσει ήδη να κάνει αλλαγές στην οργάνωση της
εταιρείας.
Ο Πέιτζ θεωρείται από πολλούς ως το ιδανικό πρόσωπο για να
ηγηθεί της εταιρείας: είναι μάλλον «geek», δεν είναι και πολύ
εξωστρεφής, αλλά είναι εξαιρετικά έξυπνος, και έχει αρχίσει να
αλλάζει πράγματα στον τρόπο λειτουργίας της Google.
Ξεκινώντας, ζήτησε από τους μάνατζερ των τμημάτων παραγωγής και
σχεδιασμού να του στείλουν email σχετικά με τα projects με τα οποία
ασχολούνται, στα οποία καλούνταν να περιγράψουν τα αντικείμενα
ενασχόλησής τους εντός 60 λέξεων. Επίσης, το Φεβρουάριο και το
Μάρτιο έκανε περιοδείες σε όλα τα τμήματα της εταιρείας, μιλώντας
με τους διευθυντές τους σχετικά με τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν.
Ακόμη, αλλάζει ο τρόπος που διεξάγονται τα meetings, κατά τα
οποία οι συμμετέχοντες καλούνται να αφήνουν κατά μέρος τις φορητές
συσκευές τους. Επίσης, επαναφέρεται ο «θεσμός» της εβδομαδιαίας
συνάντησης, που είχε καταργηθεί από τον Σμιντ το 2001.
Ο Πέιτζ φιλοδοξεί επίσης να φέρει αλλαγές στην κουλτούρα της
εταιρείας, από το «ξεκίνημα από το μηδέν και συνεχίζουμε» (όπως
στην περίπτωση του Gmail, όπου ο Πωλ Μπούχαϊτ έστησε το πρωτότυπο
σε μία ημέρα και μετά το ανέπτυξε συνεργαζόμενος με τεχνικούς από
άλλες ομάδες), στη φιλοσοφία που οδήγησε στην ανάπτυξη του Android:
με ξεκάθαρη στρατηγική, και συνεχή έλεγχο και επίβλεψη από τα
αρμόδια στελέχη της εταιρείας.
Σημαντικό ρόλο συνεχίζουν πάντα να παίζουν τα επιστημονικά
δεδομένα: κάποτε η Google ήθελε να αποφασίσει ποια απόχρωση του
μπλε θα ήταν η καλύτερη/ πιο ελκυστική ώστε να κάνει τους χρήστες
να κλικάρουν στα hyperlinks. Ένας σχεδιαστής πρότεινε μία απόχρωση,
κάποιος άλλος πρότεινε μία διαφορετική. Για την Google, περισσότερα
κλικ σημαίνουν περισσότερα κέρδη από διαφημίσεις, οπότε και
ξεκίνησε ένα τεράστιο τεστ με εκατομμύρια χρήστες του Gmail,
προκειμένου να εντοπιστεί η απόχρωση με τη μεγαλύτερη απήχηση. Τα
επιστημονικά δεδομένα που προέκυψαν από την έρευνα έδωσαν την
απάντηση- και αυτή είναι μία «παράδοση» που ο Πέιτζ σκοπεύει να
ακολουθήσει.
Μία ακόμη φιλοδοξία για την εταιρεία είναι κάποιου είδους
«κινητοποίηση» στην «αρένα» των κοινωνικών δικτύων, αν και ο Πέιτζ
δεν φαίνεται ιδιαίτερα δραστήριος στο χώρο (εν αντιθέσει με τον
Σμιντ). Ήδη η εταιρεία έχει στο ενεργητικό της κάποιες αποτυχίες
(Jaiku, Google Buzz). Θεωρείται πως είναι πιθανόν ο εν λόγω χώρος
να αποτελεί όντως μία «αχίλλειο πτέρνα», καθώς η «καρδιά» της, η
μηχανή αναζήτησης, δεν σχεδιάστηκε ως κάτι που επιτρέπει τη
διασύνδεση προσώπων, αλλά ως «ορμητήριο» για έρευνες στο web- όχι
προορισμός.
Ο Πέιτζ επίσης θα έχει να αντιμετωπίσει και μία γενικότερη
«επίθεση» εναντίον της εταιρείας, «αιχμές» της οποίας αποτελούν οι
αποφάσεις της αμερικανικής FTC (Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου, η
οποία αποφάσισε, λόγω χειρισμών της εταιρείας στην περίπτωση του
Buzz, την επίβλεψη των πολιτικών προστασίας ιδιωτικότητας της
εταιρείας για τα επόμενα 20 χρόνια) και της Κομισιόν, που ερευνά
ισχυρισμούς για αθέμιτο ανταγωνισμό από πλευράς της Google, μετά
από κατηγορίες της Microsoft και άλλων παραπονουμένων. Για την
ακρίβεια, θεωρείται ότι η «κόντρα» με τη Microsoft και η εξέλιξή
της θα σημαδέψει τη θητεία του Πέιτζ, καθώς υπάρχουν και άλλα
«μέτωπα» στα οποία πρόκειται να συγκρουστούν οι δύο κολοσσοί (όπως
τα λειτουργικά, όπου η Google θέλει να απειλήσει την κυριαρχία των
Windows με το Chrome OS).
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Guardian
